Biały Mustang - biały Mustang
Na ziemiach Tawasenty w plemieniu Dakotów żył niezwykły chłopiec. „Gdy miał dziesięć lat, chwytał na lasso galopującego konia i osadzał go w miejscu, co nie zawsze udawało się doświadczonym myśliwym. Z każdym dniem wyrabiał w sobie coraz większą siłę i zwinność”. Zauważył to stary czarnoksiężnik i postanowił uczynić dziecko swoim następcą i wielkim wojownikiem, przekazując mu swoją wiedzę. Chłopiec przeszedł próbę krwi, zatańczył taniec mężczyzny i otrzymał imię Ostry Wiatr. Matka chłopca opowiedziała mu o pięknej Pahajo: „Piękna jest Pahajo – mówiła mu matka, gdy wstępował do namiotu rodziców. Włosy jej sięgają do samej ziemi, a na czole jaśnieje wielobarwna opaska mieniąca się wszystkimi barwami świata. Kto ją zdobędzie za Ŝonę, szczęśliwy będzie, gdyż Pahajo przynosi szczęście i ma władzę nad dzikim ptactwem i wodami spadającymi z nieba. Lecz aby się do niej dostać, trzeba być wielkim wojownikiem, bo drogi do niej strzegą złe duchy. Jeśli pojmie ją ktoś za żonę, złym duchom grozi zagłada i strącenie w odwieczne ciemności. Pilnuje jej również ojciec, stary Duch Górskich Wodospadów. Jego trzeba prosić o rękę Pahajo. Zgodzi się on oddać córkę swoją tylko wojownikowi o mężnej duszy, czystym sercu, wielkiej odwadze i sile, nie znającemu strachu, złości i podwójnego języka jaszczurki. Mieszka on w granitowej skale, która znajduje się na ogromnej górze, a skałę potrafi otworzyć tylko ten, kto ma w sercu prawdziwą odwagę i prawdziwą miłość do Pahajo”. Kiedy Ostry Wiatr dorósł, pragnął pojąć ją za żonę. Dotarł do obozu Złych Duchów i zmusił do posłuszeństwa wilka, który strzegł wejścia. Następnie wojownik wszedł do środka, zaśpiewał Złym Duchom pieśń wojenną. Opowiadała ona o zwycięskich czynach Ostrego Wiatru. Każdy opisany czyn unieruchomił Złe Duchy. Wojownik wyrzucił je do bezrybnych jezior i na pustynię. W pojedynkę nie mogły już bowiem nikomu zaszkodzić. Oszczędził jedynie najstarszego Złego Ducha, Isokę. Sądził bowiem, że ten jest tak stary, że nie może już nikomu zaszkodzić. Mylił się jednak, ponieważ Isoka planował zemstę. Tymczasem Ostry Wiatr udał się do siedziby Ducha Górskich Wodospadów. Tam, ojciec Pahajo powiedział mu, że odda córkę tylko temu, kto pochwyci Białego Mustanga, rumaka Kabeyuna, ojca wszystkich wiatrów. Kiedy Ostry Wiatr był bliski osiągnięcia celu. Niestety, wpadł do dołu wykopanego przez Isokę. Wydostał się jednak z niego i postanowił poszukać pomocy u Władcy Lasów. Pomodlił się do niego, tak jak uczył go kiedyś czarnoksiężnik. Władca Lasów pomógł mu. Drzewa w puszczy zaczęły szumieć, a zwierzęta hałasować. Odgłosy te spłoszyły Białego Mustanga i wtedy Ostry Wiatr go złapał. Zgodnie z obietnicą Duch Górskich Wodospadów oddał mu za żonę Pahajo. Wojownik poczuł się senny, a tajemniczy wir uniósł go na tęczę, gdzie zeszła do niego przyszła żona. Duch Górskich Wodospadów pochwalił odwagę zięcia, ale ostrzegł go, że jeśli zboczy ze ścieżki prawości, wszystko, co zdobył, zmieni się w pył.
„Biały Mustang” – plan wydarzeń
- Niedźwiedzi Kieł chce uczynić z Ostrego Wiatru swojego następcę.
- Ostry Wiatr chce pojąć Pahajo za żonę.
- Ostry Wiatr wyrusza w drogę do Ducha Górskich Wodospadów.
- Wojownik pokonuje Złe Duchy, oszczędzając jedynie Isokę.
- Ostry Wiatr dowiaduje się od Ducha Górskich Wodospadów, że ma złapać Białego Mustanga.
- Ostry Wiatr próbuje złapać rumaka.
- Śmiałek wpada w pułapkę zastawioną przez Isokę.
- Ostry Wiatr wydostaje się z dziury.
- Włada Lasów pomaga Indianinowi.
- Ostry Wiatr łapie Białego Mustanga.
- Duch Górskich Wodospadów oddaje rękę córki Indianinowi.
„Biały Mustang” – charakterystyka postaci
Niedźwiedzi Kieł – czarnoksiężnik w plemieniu Dakotów, który dostrzega potencjał w Ostrym Wietrze i szykuje go na swojego następcę.
Ostry Wiatr – mądry, waleczny i zwinny wojownik; pokonuje Złe Duchy, wychodzi cało z zasadzki Isoka, zdobywa Białego Mustanga i zostaje mężem Pahajo; szanuje bóstwa i przyrodę, dzięki modlitwie otrzymuje pomoc Ducha Górskich Wodospadów.
Pahajo – mieszka na tęczy; córka Ducha Górskich Wodospadów, włada dzikim ptactwem; zostaje żoną Ostrego Wiatru.
Isoka – bardzo stary duch, którego oszczędza Ostry Wiatr; zastawia na wojownika pułapkę, lecz Ostry Wiatr wychodzi z niej cało.
