ŻONA

B. Prus Kamizelka; bohaterka główna, gospodyni domowa i nauczycielka, troskliwa i kochająca małżonka.

Wygląd: Żona, podobnie jak jej mąż, jest kobietą przeciętnej urody, niczym się nie wyróżnia. Jest szczupła i drobna.

Życiorys: Niewiele informacji w utworze, wiadomo jedynie, że żona wraz ze swym małżonkiem wiodła spokojne, ustabilizowane życie. Kiedy mąż rano wychodził do pracy, ona zajmowała się domem i dawała lekcje. Po południu spotykali się na obiedzie, a potem zasiadali do dalszej pracy - kiedy pan pisał, pani szyła. Późną nocą oboje kładli się spać. Byli jednym z ubogich warszawskich małżeństw.

Charakterystyka: Żona jest opiekuńcza i troskliwa, roztacza wokół męża aurę spokoju i ciepła, wie, że właśnie tego chory najbardziej potrzebuje. Imponują w niej opanowanie i wewnętrzna dyscyplina, z jaką kobieta narzuca sobie spokój w najtrudniejszych chwilach. Potrafi pokonać ból, lęk, brak nadziei, bezsilność i smutek męża, stara się, by w ostatnich miesiącach życia mąż czuł się spokojny i kochany.

Rola w utworze: Żona jest kobietą całkowicie oddaną mężowi, bardzo go kocha. Kiedy zachorował, ona nie dawała po sobie poznać, jak bardzo się niepokoi, aby mąż mógł się czuć pewnie i bezpiecznie. Była dobrą, troskliwą, kochającą żoną.

Małżonkowie stanowią piękną parę. Są całkowicie sobie oddani, potrafią dla siebie nawzajem cierpieć. Skromni, ubodzy, cieszą się własnym szczęściem i wspierają w nieszczęściu. Z pokory przyjmują to, co im przynosi los.