Dziady cz. III - charakterystyka bohaterów
Konrad – więzień, poeta, młodzieniec wyjątkowo wrażliwy, tworzący silnie oddziałującą poezję; człowiek o bogatym życiu wewnętrznym, który chce jednak zrozumieć świat, Boga, dotrzeć do istotny metafizyki; jest pyszny (co symbolizuje kruk); to poeta romantyczny, wieszcz narodowy, tyran i mściciel w jednym; przypomina w dużym stopniu bohatera bajronicznego – przekonanego o swojej wyższości, wyjątkowego, niepokornego i samotnego, wyraża prometejski bunt.
Ksiądz Piotr – bernardyn, patriota, wspierający polską młodzież; pokorny i pomocny; niesienie pocieszenie, uczy, jak podnosić się po upadku, dysponuje zdolnością do przewidywania przyszłości; jest odważny, przenikliwy, ale i stanowczy oraz odważny (ma odwagę mówić Senatorowi i jego zausznikom, co myśli).
Nowosilcow (Senator) – komisarz carski prowadzący dochodzenie przeciwko wileńskiej młodzieży, uosobienie zła, tyran, okrutny, człowiek bezlitosny, obłudny; świadomy niepewności carskiej łaski.
Doktor – należący do świty Senator, pochlebca, robi wszystko, aby zapracować na pozycję u Senatora; ginie od uderzenia pioruna.
Ewa – młoda panienka o czystej duszy, która cierpi na myśl o poświęceniu wileńskiej młodzieży; otrzymuje widzenie uzasadniające otaczające ją cierpienie.
Młodzież uwięziona przez Nowosilcowa, czyli postaci historyczne: Jakub — Jakub Jagiełło, Adolf — Adolf Januszkiewicz, Żegota — Ignacy Domejko, Tomasz — Tomasz Zan, Feliks Kołakowski, Jan Sobolewski, Antoni Frejend, Adam Suzin, Jacek — Onufry Pietraszkiewicz i postaci fikcyjne: Cichocki, Rollison, Janczewski i Wasilewski — odważni, gotowi do poświęceń, wszystko składający na ołtarzu ojczyzny.
Pelikan – zausznik Nowosilcowa, rywalizuje z Doktorem o sympatię Senatora, zwolennik błyskawicznego zakończenia śledztwa, inicjator pozorowanego samobójstwa Rollisona.
Rollisonowa – niewidoma matka uwięzionego studenta, symbol matki-Polki; cierpi, chce odzyskać syna, próbuje walczyć o jego życie i wolność.
