Biblia - hymn o miłości
(1Kor 13,1-13). Hymn o miłości znajduje się w Nowym Testamencie, w 1 Liście św. Pawła do Koryntian. Jest to wspaniała pochwała miłości, jako najwyższej cnoty chrześcijańskiej. Trzeba tu dodać, że jest to chyba jeden z najczęściej cytowanych fragmentów Biblii na ślubach, ponieważ w doskonały sposób opisuje potęgę miłości.
Hymn rozpoczyna się znanymi słowami:
„Gdybym mówił językami ludzi i aniołów,
a miłości bym nie miał,
stałbym się jak miedź brzęcząca
albo cymbał brzmiący”.
Św. Paweł mówi, że życie bez miłości nie jest nic warte i opisuje dalej poszczególne właściwości tegoż uczucia, wymieniając jej cechy:
„Miłość cierpliwa jest,
łaskawa jest.
Miłość nie zazdrości,
nie szuka poklasku,
nie unosi się pychą;
nie dopuszcza się bezwstydu,
nie szuka swego,
nie unosi się gniewem,
nie pamięta złego;
nie cieszy się z niesprawiedliwości,
lecz współweseli się z prawdą.
Wszystko znosi,
wszystkiemu wierzy,
we wszystkim pokłada nadzieję,
wszystko przetrzyma”.
Autor podkreśla, że miłość nigdy nie przemija i potrafi czynić dobro. Pisze także o tym, że dziecko inaczej pojmuje otaczający go świat, niż osoba dojrzała, jednakże na końcu przyjdzie nam zobaczyć całość. Św. Paweł kończy Hymn do miłości ważnym podsumowaniem:
„Tak więc trwają wiara, nadzieja, miłość — te trzy:
z nich zaś największa jest miłość”.
Problematyka „Hymnu o miłości”
Św. Paweł ukazuje miłość jako fundament chrześcijańskiego życia. Miłość jest rozumiana jako bezwarunkowa życzliwość, gotowość do poświęceń i służby innym. To także siła, która łączy ludzi i buduje Kościół, a także ma moc niszczenia zła.
„Hymn o miłości” to zdecydowanie najpiękniejszy fragment Listu do Koryntian, który został napisany najprawdopodobniej wiosną 55 r. w Efezie. Warto pamiętać o tym, że przyczyną powstania listu była próba pomocy wspólnocie korynckiej, która borykała się wówczas z różnymi nurtami poglądowymi, a także z problemami natury moralnej. Listy miały odpowiedzieć na nurtujące ich pytania prostymi słowami, a jednocześnie wskazać właściwą drogę moralną dla greckich chrześcijan, którzy żyli w środowisku bardzo mocno zróżnicowanym etnicznie i kulturowo, co nie ułatwiało sprawy.
W tym kontekście „Hymn o miłości” stanowi jedną ze wskazówek dla chrześcijan, która podkreśla wagę miłości bliźniego i jej fundamentalną ważność względem pozostałych cnót boskich.