Średniowieczna literatura pozostawała pod bardzo silnym wpływem religii, utworów, które wymykałyby się tej tematyce, powstało wówczas niewiele, głównie w późnym okresie średniowiecza i niewiele z nich się zachowało, ponieważ duchowni kopiści nie dbali o tego rodzaju teksty, rzadko je spisywano, a przekaz ustny z natury swej jest niedokładny i ulotny. Mimo to znamy kilka dzieł dotyczących problematyki obyczajowej czy społecznej. Oczywiście choć nie są to utwory stricte religijne, można w nich odnaleźć wyraźne ślady chrześcijańskiego światopoglądu, czy odwołania do chrześcijańskiej moralności. To że literatura powszechna nie była religijna nie oznacza, że w jakikolwiek sposób się religii przeciwstawiała, jej odrębność polega przede wszystkim na przełamaniu teocentryzmu.

Przykładami literatury powszechnej epoki średniowiecza są :

- "O zachowaniu się przy stole" Sołoty - rodzaj podręcznika dobrych manier. (tematyka obyczajowa)

  • "Dzieje Tristana i Izoldy" - czyli romans, opowiadający historie nieszczęśliwej miłości pary kochanków. (tematyka miłosna)
  • "Pieśń o Rolandzie" - najwybitniejszy średniowieczny epos rycerski, przykład literatury parenetycznej, ukazujący wzorzec doskonałego rycerza
  • "Rozmowa Mistrza Polikarpa ze Śmiercią" - traktat o charakterze eschatologicznym, będący wynikiem przemyśleń na temat śmierci.
  • "Boska komedia" Dantego - niezwykle celnie ujęty obraz ówczesnej rzeczywistości, dzieło o charakterze filozoficznym i szerokim tle obyczajowym.