Przedwiośnie - czas i miejsce akcji
„Przedwiośnie” Stefana Żeromskiego toczy się w okresie 1900–1925 roku. Czas i miejsce akcji wyznaczają konkretne wydarzenia historyczne. Właściwa akcja powieści rozpoczyna się już po wybuchu I wojny światowej, kiedy to Seweryn Baryka zostaje wcielony do armii rosyjskiej. Akcja pierwszej części utworu obejmuje więc lata 1914–1918. Wydarzenia rozgrywają się w Baku w zatoce Półwyspu Apszerońskiego pod Uralem w Rosji. Oprócz nawiązań do I wojny światowej prezentuje się tutaj również konsekwencje rewolucji październikowej, następnie walki między Turkami i Ormianami.
Kolejny etap powieści rozpoczyna się w roku 1918, kiedy ojciec i syn spotykają się ponownie w Baku i wyruszają najpierw do Moskwy, potem do Charkowa na terenie dzisiejszej Ukrainy, aby stamtąd dostać się do Polski.
W „Przedwiośniu” Stefana Żeromskiego przedstawione zostają także walki z wojny polsko-bolszewickiej toczącej się w latach 1919–1921. Miejsce akcji przenosi się aż na dzisiejszą Białoruś, gdzie dociera oddział Cezarego i Hipolita.
W końcu akcja przenosi się na chwilę do Warszawy, aby na dłużej przenieść się do Nawłoci i okolicznych majątków. W końcu po 1921 roku Cezary ponownie przyjeżdża do Warszawy. Wtedy wydarzenia toczą się w żydowskiej, ubogiej dzielnicy miasta, w Ogrodzie Saskim, a także wielu miejscach nieoznaczonych precyzyjnie na mapie przez narratora. Koniec powieści to przełom zimy i wiosny roku 1924.
Ponieważ początek powieści dotyczy przeszłości ojca i jego związku z Jadwigą uznać trzeba, że akcja powieści obejmuje lata 1900–1925 i toczy się na terenach Rosji, Polski, a także Ukrainy i Białorusi. Warto odnotować, że w „Przedwiośniu” wspomina się także powstanie listopadowe z 1830/1831, w którym brał udział dziadek Seweryna – Kalikst Grzegorz Baryka.
