Mendel Gdański - streszczenie krótkie
W warszawskiej kamienicy mieszka starszy Żyd o imieniu Mendel Gdański. Mendel Gdański jako introligator zajmuje się obróbką książek. Żyje w zgodzie z otoczeniem, klientami i sąsiadami. Wiedzie spokojne życie. Jako starsza osoba zaczynają mu doskwierać różne dolegliwości.
Mendel Gdański opiekował się swoim dziesięcioletnim wnukiem Jakubem Mendlem. Pewnego dnia mężczyznę odwiedza sąsiad, który informuje Mendla o tym, iż w społeczeństwie panują nastroje antyżydowskie i ma się odbyć zaplanowany pogrom Żydów. Mendel wdaje się w długą rozmowę z sąsiadem. Sąsiad prezentuje grupę Polaków, którzy są negatywnie nastawieni do Żydów. Emocjonalna rozmowa z sąsiadem zaniepokoiła starca.
Młodzi ludzie zaczynają niszczyć żydowskie sklepy i atakować Żydów w całym mieście. W obronie Mendla Gdańskiego i jego wnuka staje młody student. Niemniej jednak, w ataku na Żydów ucierpiał wnuk Mendla – Kubuś. Grupa ludzi rzuciła w stronę chłopca kamieniem, który zranił wnuka Żyda. Późnym wieczorem Kubuś odpoczywa, a Mendel Gdański jest bardzo smutny i zrozpaczony. Na pytanie studenta, dlaczego jest taki smutny odpowiada, że umarło w nim serce, które tak bardzo kochało swoją ojczyznę.
