Sonety do Laury - sonet 134
Jeden z najbardziej dramatycznych sonetów, pełen oksymoronów i paradoksów, które odzwierciedlają rozdarcie poety:
- Nie znajduje pokoju, ale nie może prowadzić wojny.
- Boi się i ma nadzieję jednocześnie.
- Płonie i jest lodowaty.
- Nie jest wolny, ale też nie jest więźniem.
Poeta jest zniewolony przez miłość, która całkowicie go opanowała. Jego życie to wieczna walka pomiędzy sprzecznymi uczuciami – radością z samego istnienia Laury i bólem, że nigdy nie będzie z nią razem.
- Sonet jest klasycznym przykładem poetyki przeciwieństw – miłość przedstawiona jako stan chaosu i braku równowagi.
- To jedno z najbardziej uniwersalnych przedstawień miłości w całym cyklu – później inspirowało m.in. Szekspira.
