Słowo "biblia" oznacza księgi. Jest to liczba mnoga od greckiego słowa "biblion" czyli książka, pismo, zwój papirusu. Biblia dzieli się na: Stary Testament (ustnie przekazywany już od XVIII w. p.n.e., zapisywany między XIII a I w. p.n.e. w trzech językach: hebrajskim, aramejskim i greckim). Stary Testament jest zbiorem pism judaistycznych i obejmuje 46 ksiąg; Nowy Testament (spisany między 51 a 96 r. n.e. w języku greckim). Nowy Testament, będący zbiorem pism chrześcijańskich, obejmuje 27 ksiąg. Słowo "testament" pochodzi od łacińskiego "testamentum" - przymierze.

Pierwszym przekładem Starego Testamentu z języków hebrajskiego i aramejskiego na grecki był tzw. przekład siedemdziesięciu - Septuaginta (gr. siedemdziesięciu), dokonany w środowisku zhellenizowanych Żydów przez około 70 uczonych w III i II w. p.n.e. Najważniejszym przekłademdla świata chrześcijańskiego był dokonany przez św. Hieronima w IV w. n.e. przekład całej Biblii z hebrajskiego i greki na język łaciński, tak zwana Wulgata (łac. "vulgatus" - rozpowszechniony). Wulgata powstała na zlecenie papieża Damazego I, zaś po soborze trydenckim (XVI w.) została uznana za obowiązujący w Kościele katolickim przekład kanoniczny.

Biblia, Święta Księga, ma dla ludzi wierzących ogromne znaczenie, przede wszystkim jako zbiór prawd wiary. Fundament zasad religijnych zawiera Dekalog (gr. "dekalogos" - "deka" - dziesięć + "logos" - słowo; inaczej: Dziesięcioro Przykazań), religijny zbiór nakazów stanowiących podstawową normę moralności żydowskiej i chrześcijańskiej. Według Biblii - wręczony Mojżeszowi przez Boga na górze Synaj w postaci tekstu wyrytego na dwóch kamiennych tablicach. O Dekalogu w Starym Testamencie informacje można znaleźć w dwóch księgach: Księdze Wyjścia oraz Księdze Powtórzonego Prawa (obie należą do Pięcioksiągu Mojżesza).

Biblia, podobnie jak mitologia, jest równieżźródłem naszej kultury i przedmiotem inspiracjidla artystów całego niemal świata. Pisarze, poeci, malarze oraz rzeźbiarze czerpią z niej tematy, wątki, a bohaterów biblijnych czynią często postaciami swoich dzieł. Do języka polskiego weszły m.in. następujące powiedzenia i zwroty posiadające biblijny rodowód - biblizmy: "wdowi grosz" - przedmiot posiadający obiektywnie mizerną wartość, ale ofiarowany komuś staje się symbolem wielkiego osobistego wyrzeczenia; "żona Lota" - to z kolei symbol nieposkromionej ciekawości; zaś "Sodoma i Gomora" - miejsce moralnego zepsucia. Powiedzenie "Salomonowy wyrok" stanowi synonim mądrej, roztropnej decyzji; "wieża Babel" - symbol zamętu, zamieszania, niemożności porozumienia się, ale i symbol wiecznego dążenia człowieka do Boga, potrzeby budowania, tworzenia alegoryczne wyjaśnienie wielości języków; "arka Noego" - zaciszne, bezpieczne schronienie, ratunek.