KULT - jest to oddawanie czci religijnej, ubóstwianie. Mianem tym określa się także ogół praktyk i ceremonii religijnych, które są zazwyczaj gorliwie uprawiane.
RELIGIA - ogół wierzeń jakiejś społeczności.
Wierzenia starożytnych Greków nie były jednolite. W Grecji istniały miasta-państwa - tak zwane polis. Pomimo, że mity dotyczące bogów były wspólne wszystkim polis to jednak w każdej z nich były modyfikowane. Pomimo tych różnic każdy obywatel miał obowiązek czcić i wyznawać wspólne bóstwa. Wiara była bowiem dla Greków czymś nie tylko duchowym ale także spoiwem scalającym ustrój państwowy.
Były jednak miejsca gdzie kult bogów był powszechny i wspólny dla wszystkich miast. Miasta takie to Delfy, gdzie znajdowała się słynna wyrocznia Apollina. Było to miejsce kultu boga Apollina. Oprócz Delf słynnymi ośrodkami kultu Epidauros i na Kos. Znajdowały się tam świątynie ku czci Asklepiosa, który był patronem lekarzy. Jego świątynie były nie tylko ośrodkami kultu religijnego ale także miejscami, gdzie leczono ludzi. Miejscem objętym powszechnym kultem było także Eleuzis, miejsce w którym odprawiano misteria na cześć bogini Demeter.
Obok oficjalnych mitów (które były nośnikami wiedzy o bogach) istniały także "nieoficjalne" opowieści czyli takie, w których ludzie otaczali szczególną czcią jakieś bóstwo, które miało mniejsze znaczenie w nurcie oficjalnym. W te opowieści wierzyli przede wszystkim ludzie z tak zwanej "sekty orfików". Priorytetem w ich wierze było przekonanie o nieśmiertelności ludzkiej duszy oraz możliwości reinkarnacji. Najwięcej nurtów pobocznych pojawiło się w epoce hellenistycznej jako opozycja do sztywnego nurtu oficjalnego.
