Układ pokarmowy człowieka rozpoczyna się jamą ustną, w której następuje mechaniczna obróbka pokarmu. Do jego rozdrabniania służą zęby. Człowiek posiada 32 zęby, które są zróżnicowane na siekacze, kły, przedtrzonowe i trzonowce (heterodontyzm). Do jamy ustnej uchodzą ślinianki - podjęzykowe, podżuchwowe i przyuszne, które produkują ślinę. Język zawiera kubki smakowe, które stanowią narząd smaku i służy on do mieszania pożywienia ze śliną, co ułatwia jego połykanie.

Jama ustna przechodzi w gardło, które rozdziela się na przełyk i tchawicę. Przełyk stanowi prostą rurę, którą pokarm, za pomocą ruchów perystaltycznych przesuwa się do żołądka. Przełyk kończy się tak zwanym wpustem.

Ściana żołądka zbudowana jest z mięśniówki gładkiej, która od strony światła żołądka pokryta jest błoną śluzową. Produkuje ona duże ilości śluzu, którego funkcją jest ochrona żołądka przed działaniem kwasu solnego i enzymu trawiennego - pepsyny. Pepsyna trawi białka rozkładając je na mniejsze fragmenty. Jest ona syntetyzowana przez komórki główne żołądka i wydzielana w postaci nieaktywnego proenzymu - pepsynogenu. Pepsynogen pod wpływem kwasu solnego, produkowanego przez komórki okładzinowe, przekształcany jest w aktywną pepsynę. Wypełnienie żołądka powoduje jego skurcze, które mają za zadanie mieszanie treści pokarmowej i jej przesuwanie w kierunku dwunastnicy. Żołądek i dwunastnica oddzielone są od siebie za pomocą tak zwanego odźwiernika. W jego okolicy siła skurczów żołądka znacznie wzrasta, co powoduje wypchnięcie pokarmu z żołądka do dwunastnicy.

Jelito cienkie dzieli się na trzy części - dwunastnicę, jelito czcze i jelito kręte. Ściana jelita cienkiego jest od wewnątrz pokryta śluzówką. Produkuje ona śluz, który ułatwia przesuwanie trawionej masy pokarmowej. Błona śluzowa jelita czczego i krętego tworzy fałdy pokryte palczastymi wyrostkami, tak zwanymi kosmkami jelitowymi, co znacznie zwiększa powierzchnię chłonną. Pod śluzówką leży błona podśluzowa, która jest obficie unaczyniona i unerwiona. Na zewnątrz błony śluzowej znajduje się warstwa zbudowana z mięśni gładkich, pokryta błoną łącznotkankową.

Do dwunastnicy uchodzą przewody wyprowadzające dwóch gruczołów pomocniczych układu pokarmowego - trzustki i wątroby. Zakwaszona masa pokarmowa z żołądka trafia do dwunastnicy, gdzie miesza się z zasadowymi wydzielinami:

  • sokiem jelitowym, który produkowany jest przez komórki dwunastnicy i jelita cienkiego
  • sokiem trzustkowym
  • żółcią, która wytwarzana jest w wątrobie. Żółć składa się z wody, soli żółciowych, barwników żółciowych, cholesterolu i fosfolipidów. Wydzielana jest do dwunastnicy, gdzie następuje emulgacja tłuszczów

Trzustka jest gruczołem produkującym enzymy trawienne, które rozkładają złożone substancje pokarmowe na związki proste:

  • trypsyna i chymotrypsyna - rozkładają białka, częściowo strawione w żołądku, do dipeptydów i tripeptydów. Są one wydzielane w postaci nieczynnych proenzymów - trypsynogenu i chymo trypsynogenu
  • amylaza trzustkowa - trawi węglowodany
  • lipaza trzustkowa - trawi tłuszcze

Wątroba przeprowadza szereg różnorakich reakcji w organizmie:

  • produkuje żółć, która gromadzona jest w pęcherzyku żółciowym
  • przekształca glukozę w glikogen, który jest następnie magazynowany w jej komórkach, co zapewnia utrzymanie stałego poziomu cukru we krwi
  • syntetyzuje niektóre białka występujące w osoczu krwi
  • przeprowadza procesy detoksykacyjne, które neutralizują trucizny
  • rozkłada nadmiar aminokwasów

Jelito grube - podzielone jest na kilka odcinków:

Od jelita cienkiego oddzielone jest zastawką krętniczo-kątniczą. W jelicie grubym zachodzi wchłanianie zwrotne wody i jonów sodowych oraz formowanie masy kałowej z niestrawionych resztek pokarmowych.