Transakcja wojny chocimskiej cz. I - biografia autora
Wacław Potocki – urodzony w 1621 roku w Woli Łużańskiej, zmarł 9 lipca 1696 roku w Łużnej; pochodził z zatroskanej o sprawę arianizmu rodziny szlacheckiej herbu Szreniawa. Był poetą barokowym, epikiem, satyrykiem i moralistą, pełniąc równocześnie funkcje urzędnicze: sędziego skarbowego, podstarosty i sędziego grodzkiego w Bieczu (1667–1676), a później podczaszego krakowskiego (1678–1685). Początkowo był związany z ariańską wspólnotą Braci Polskich, ucząc się najpewniej w Raciborzu, ale po upadku arianizmu w Polsce (1658) przeszedł na katolicyzm, choć żona pozostała przy dawnym wyznaniu i przez lata znajdowali się w trudnej sytuacji prawnej. Był aktywny również jako żołnierz – brał udział w tłumieniu powstania kozackiego (1638), w bitwie pod Beresteczkiem (1651), uczestniczył w wojnach ze Szwedami podczas potopu (1655–1657) oraz obronie Gorlic przed wojskami Rakoczego (1657). Jest uważany za jednego z czołowych pisarzy polskiego baroku. Do jego najważniejszych dzieł należą: „Transakcja wojny chocimskiej” (epos historyczny 1669–1672, wydany dopiero w XIX w.), „Ogród fraszek”, oraz moralizujące i satyryczne cykle, takie jak „Moralia” (1688–1694).
W utworach tych łączył historyzm, moralizatorski ton i satyryczny humor, często z elementami autopolemicznymi wobec degeneracji szlachty, rzeczą charakterystyczną dla nurtu sarmatyzmu.
