Kazania sejmowe - gatunek utworu
Kazania sejmowe Piotra Skargi można zakwalifikować do takich gatunków literackich jak: kazanie, traktat polityczny.
Dzieło Skargi znajduje się na pograniczu tych dwóch gatunków literackich. Jako kazanie: słownik języka polskiego Państwowego Wydawnictwa Naukowego termin kazanie tłumaczy, jako przemówienie wygłaszane przez duchownego do wiernych lub napisany tekst tego przemówienia. Kazanie jako gatunek literacki przeznaczony jest do publicznego wygłoszenia. Najczęściej nadawcą i jednocześnie upoważnionym twórcą jest osoba duchowna lub osoba ciesząca się szacunkiem (autorytetem), a audytorium, czyli odbiorcami są wierni. Wierni, których łączą najczęściej wspólne wartości wyznaniowe.
Głównym celem wymienionego powyżej gatunku jest przekazanie nauki moralnej. Piotr Skarga w Kazaniach sejmowych jest moralizatorem. Moralizator to osoba prawiąca morały i pouczająca innych, często przekonująca kogoś do swoich racji. W dużej mierze za sprawą królewskiego retora, kazania jako gatunek rozpowszechniły się w publicystyce.
Istotnie w Kazaniach sejmowych Piotra Skargi kazania wygłaszane są w duchu politycznym. Nauka płynąca z Kazań sejmowych ma służyć poprawie losów ojczyzny. Jako traktat polityczny rozumiemy wyrażone w jakimś stopniu tendencje reformatorskie. Tu Piotr Skarga porównuje założenia z założeniami realizowanymi w Hiszpanii czy Austrii. Podsumowując, wybitne dzieło literackie, jakim są Kazania sejmowe Piotra Skargi, stoi na pograniczu dwóch gatunku literackich: kazania i traktatu politycznego.
