Mitologia - mitologia grecka
Mitologia grecka to zbiór mitów, przekazywanych z pokolenia na pokolenie, które opowiadały o bogach i herosach. Mity odzwierciedlają dziś religijne wyobrażenia starożytnych Greków. Pozwalały im interpretować rzeczywistość, nadać jej sens i uświęcać ją. Wskazywały bowiem na związek świata ludzi (profanum) i bogów (sacrum). Dla Greków mity były czymś, co porządkowało świat. Często wskazywały, co jest dobre, a co złe. Na przykład mit o Niobe pokazywał, że bluźnierstwo to jedna z największych zbrodni, jakich może dopuścić się człowiek. Podobnie jest z ojcobójstwem, którego nieświadomie dopuścił się Edyp. Plagi w Tebach były boską karą za ten czyn. Z kolei zagadka Sfinksa to dowód, że człowiek, dzięki swej inteligencji może przechytrzyć mityczne stworzenie. Mity greckie okazały się trwalsze niż politeistyczna religia, ponieważ wyrażały prawdę o naturze świata. Stały się źródłem archetypów, inspiracji literackich i artystycznych. Pierwotną formą religii Greków był jednak fetyszyzm, czyli oddawanie czci kamieniom lub roślinom, np. starym i pięknym drzewom. Grecy oddawali też cześć zwierzętom, nie uważając ich za istoty niższego rzędu, wręcz przeciwnie – podziwiano ich spryt. Co ciekawe, bogom nadawano postać zwierzęcą. Na przykład wszystkie bóstwa ziemi przedstawiano jako węże, a Dionizos miał postać byka. Późniejsze pokolenia Greków odchodziły od fetyszyzmu, nadając mu głębszy sens. Na przykład czczono kamień, ponieważ był to kamień, który Reja dała do połknięcia Kronosowi, ocalając w ten sposób Zeusa.
Mitologia grecka związana jest z antropomorfizmem, czyli nadawaniem bogom ludzkich cech. Na początku dużą popularnością cieszyły się bóstwa lokalne. Bóg czczony w jednej wiosce mógł być nieznany w sąsiedniej. Zapomniano o nich, kiedy nastała era bogów olimpijskich. W wierzeniach greckich ważne miejsce odgrywał także kult umarłych. Greka chowano z przedmiotami codziennego użytku, żeby dusza po nie nie wróciła, gdyby o czymś zapomniano. Mitologia grecka i sami bogowie rozwijali się wraz z rozwojem greckiej cywilizacji. Wpłynęła na to poezja epicka. Powstał cały system bogów, nadano im przydomki i zakres władzy; powstała genealogia, określone powiązania. Ogromny wpływ miał na to Homer, który odrzucał demonizm i zabobony. Jego bogowie byli nie tylko dostojni i dworscy, ale przede wszystkim – ludzcy: „Greccy bogowie Homera są to po prostu ludzie nieśmiertelni, obdarzeni nieziemską urodą i siłą. Każdy z nich ma własne imię i rysy sobie właściwe. Różnią się między sobą względem płci, wieku, charakteru i władzy. Tworzą jedną wielką rodzinę lub raczej państwo na czele z monarchą, którym jest Zeus, rozkazujący wszystkim prowincjom: niebu, ziemi, morzu i podziemiu. W ten sposób Homer utrwalił raz na zawsze antropomorficzny charakter religii greckiej”. Warto w tym miejscu przyjrzeć się postaciom z greckich mitów. W mitologii greckiej bogowie często byli podzieleni na różne grupy lub kategorie, z których każda miała swoje specjalne funkcje i dziedziny działania. Oto podział bogów w mitologii greckiej:
- bogowie olimpijscy – najważniejsze bóstwa, które zasiadały na Olimpie,, to m.in. Zeus – król bogów, Hera – jego żona i siostra, Atena – bogini mądrości i wojny, Apollo – bóg sztuki i słoneczny, Artemida – bogini łowów i księżyca, Hermes – bóg podróży i handlu, Afrodyta – bogini miłości i piękna, Hades – bóg podziemi i zmarłych, oraz Posejdon – bóg mórz i trzęsień ziemi,
- bóstwa opiekuńcze – oprócz bogów olimpijskich, istniały również bóstwa opiekuńcze, które miały specjalne funkcje i patronowały określonymi dziedzinami, takimi jak Hestia – bogini domowego ogniska, Demeter – bogini urodzaju i płodności, oraz Dionizos – bóg wina, ekstazy i plonów.
- półbogowie i herosi – oprócz bogów, w mitologii greckiej odnajdziemy także półbogów i herosów, którzy narodzili się ze związku boga lub bogini i śmiertelnika/czki. Herosi tacy jak Herakles, Achilles czy Perseusz wykazywali nadludzkie zdolności i odznaczali się odwagą i bohaterskimi czynami.
- potwory i istoty mityczne – mitologia grecka jest również pełna potworów, istot mitycznych i stworzeń fantastycznych, takich jak Minotaur, Centaur, Harpii czy Meduza, które często były związane z bohaterami lub bogami w różnych mitach i legendach.
Trudno było Grekom wyzbyć się lokalnych bóstw, więc tworzono najróżniejsze mity, które łączyły starych i nowych bogów. Głównym elementem obrzędów religijnych była ofiara składana bogom. Dzięki niej lud miał pozyskać łaskę danego bóstwa. Organizowano również uroczystości ku czci bogom. Takim przykładem są choćby dionizje, obchodzone ku czci Dionizosa, boga wina. Był to czas zabawy i procesji, które przyczyniły się do rozwoju teatru.
