Pieśni - charakterystyka bohaterów
Człowiek – bohaterem wielu pieśni, m.in. „Pieśni IX” z ksiąg pierwszych jest zwykły człowiek, którego życie jest całkowicie zależne od fortuny i powinien o tym pamiętać na co dzień. Poeta wytyka ludziom zbytnie przywiązanie do spraw materialnych, które w istocie są nieistotne, ponieważ w każdej chwili można je stracić. Według niego lepiej żyć skromie, ale bezpiecznie.
Polacy – jako naród ukazani są np. w „Pieśni o spustoszeniu Podola”, czyli „Pieśni V” z ksiąg wtórych. Poeta opisuje ich z jednej strony, jako zbiorowości ludzi dotkniętych niegodziwym i okrutnych napadem wroga, opisując ogrom nieszczęść, jaka spadła na mieszkańców Podola. W drugiej jednak strony nie boi się wytykać błędów i ignorancji, która doprowadziła to tychże strasznych wydarzeń. Polacy przedstawieni są tu jako beztroscy biesiadnicy, którym szkoda pieniędzy na żołnierzy i którym niespieszno do walki o obronę ojczyzny.
Muzułmanie – w „Pieśni o spustoszeniu Podola” przedstawieni są jako poganie, bezwzględni i dzicy wrogowie, mordujący niewinnych Polaków i porywający ich na handel. Używając zwrotów „pohaniec”, „niewierny” lub „bisurmański” poeta odnosi się do muzułmanów – najpewniej Turków lub Tatarów. Porównuje ich do psów spuszczonych przez władcę do ataku na bezbronnych ludzi.
