Pieśni - biografia autora
Jan Kochanowski przyszedł na świat około 1530 roku w Sycynie. Uznawany jest nie tylko za jednego z najważniejszych twórców polskiego renesansu, ale także czołowego poetę polskiej literatury. W swojej twórczości korzystał ze wzorców klasycznych i humanistycznych – typowych dla renesansu. Jego biografia nie jest w pełni znana badaczom literatury i wielu przypadkach opiera się na strzępkach informacji.
Kochanowski urodził się w szlacheckiej rodzinie. Jego ojciec Piotr Kochanowski wywodził się z herbu Korwin, a matka Anna Białaczowska — herbu Odrowąż. Na pierwszym etapie edukacji przypuszczalnie uczył się w domu lub w jednej z lokalnych szkół. Rozpoczął studia na Akademii Krakowskiej, ale ich nie ukończył. Wiele wskazują na to, że kontynuował naukę na innych uniwersytetach, np. w Padwie (1552-55). Kilkakrotnie podróżował do Włoch i Francji.
Kiedy osiadł już w Polsce, mieszkał najpierw na dworach magnackich, a w 1563 udało mu się uzyskać posadę sekretarza króla Zygmunta Augusta. W 1664 r. nadano mu probostwo poznańskie, a wkrótce również w Zwoleniu. Musiał je jednak porzucić, decydując się na ślub z Dorotą Podlodowską w 1575 r. Na niepełną ostatnią dekadę życia zamieszkał w ukochanym Czarnolesie, którego otoczenie sprzyjało jego pracy twórczej. Zajmował się tu także swoim gospodarstwem.
Twórczość Jana Kochanowskiego jest niezwykle różnorodna i znaleźć w niej można zarówno tematykę refleksyjno-filozoficzna, religijną, jak i patriotyczną, ale także utwory okolicznościowe i obyczajowe. Poeta zmarł najprawdopodobniej 22 sierpnia 1584 roku w Lublinie. Wiele wskazuje, że powodem śmierci Kochanowskiego był wylew, ale niektóre źródła mówią o zawale serca. W 1984 r. jego prochy zostały przeniesione na cmentarz w Zwoleniu.
Najważniejsze dzieła Jana Kochanowskiego:
- „Odprawa posłów greckich” (1578)
- „Psałterz Dawidów” (1579)
- „Treny” (1580)
- „Fraszki” (1584)
- „Pieśni” (1586)
