Proces - geneza utworu i gatunek
Impulsem do napisania powieści „Proces” przez Franza Kafkę w 1914 roku miało być dramatyczne zerwanie zaręczyn z Felicją Bauer. Wydarzenia te podszyte były konfliktem Franza z ojcem, a sama powieść miała o takim rodzaju starcia opowiadać. Ostatecznie jednak fabuła radykalnie została przez Franza zmieniona. W „Procesie” pojawia się wiele elementów powracających w innych jego utworach. Warto zaznaczyć, że „Przed Prawem”, czyli opowieść księdza z IX rozdziału była samodzielnym utworem. Sam motyw poszukiwania reguł, zasad i odpowiedzialnej za nie jednostki bardzo mocno drąży także najsłynniejszą powieść Kafki, czyli „Zamek”. Pierwsze wydanie „Procesu” pojawiło się dopiero po śmierci pisarza w 1925 roku.
„Proces” Franza Kafki można przeczytać jako:
- powieść polityczną,
- powieść egzystencjalną,
- powieść społeczną.
Przede wszystkim jest to jednak powieść-przypowieść, w której ukryta jest jeszcze jedna przypowieść (opowiedziana przez księdza). Utwór ma szczątkową fabułę, jest w wielu miejscach niejasny, a spora część informacji jest pomijana. To wszystko służy wyciąganiu na plan pierwszy zagadnień moralnych i egzystencjalnych.
