Jerzy Fryderyk Haendel urodził się w 1685 roku, a zmarł w 1759 roku. Za życia był bardzo znanym
i szanowanym kompozytorem (zupełnie odwrotnie było z Janem Sebastianem Bachem). Do jego sukcesu przyczyniło się oratorium "Mesjasz". Haendel i Bach byli rówieśnikami oraz zmarli mniej więcej w tym samym czasie (Bach w 1750 r.). Również łączyła ich choroba, na którą zapadli pod koniec życia, a mianowicie ślepota. Handel komponował liczne utwory, w tym opery i jak na muzyka tej epoki, był bardzo zamożnym człowiekiem. Obydwaj zaliczają się do ścisłej czołówki kompozytorów epoki baroku. Heandel przyszedł w miasteczku Halle. Gdy miał 8 lat zaczął się uczyć muzyki wbrew protestom ojca, który nie był z tego zadowolony.
Naukę muzyki pobierał u F.W.Zachowa. Pełnił funkcję organisty, a także zgłębiał tajniki prawa i muzyki.
W 1703 przenosi się do Hamburga, gdzie jest skrzypkiem oraz klawesynistą w operze. To pisze swoją pierwszą kompozycję Almirę-, która przynosi mu liczne zaszczyty. Później przenosi się do Wenecji, Florencji, Rzymu
i Neapolu. Będąc 22-letni mężczyzną prezentuje swoje pierwsze dzieło pt.: "Rodrigo". To tu pisze również oratoria i kwartety. W 1710r pełni funkcję dyrygenta w Hanowerze, uprzednio prezentując w Londynie operę "Rinaldo". Przez 20 lat kieruje włoską operą w Londynie. Do 1741r pisze 47 oper. Od 1732r komponuje twórczość oratoryjną, a także zajmuje się koncertami organowymi. W 1738r pisze operę "Kserkses".
W 1742r ukończył pisanie oratorium "Mesjasz". Do 1757r skomponował 32 oratoria. Ich tematyka obejmuje treści biblijne i mitologiczne. Budowa oratoriów wygląda w każdym przypadku prawie tak samo: 3 części, które wewnętrznie podzielone są na sceny i akty. Ważne miejsce w operze pełni chór. Do ważniejszych kompozycji Haendla należą utwory instrumentalne, a przede wszystkim concerti grossi. Pisane są one na instrumenty smyczkowe, ale kompozytor uwidacznia partie na obój. Do innych słynnych kompozycji należą koncerty organowe, kompozycje kameralne i fortepianowe. Jego twórczość zawiera się w 100 tomach.
Styl Haendla składa się z różnych stylów: włoskiego, niemieckiego i angielskiego. Muzyka jego zalicza się do okresu późnego baroku. Kompozycje Heandla różnią się od utworów Bacha tym, że jego utwory są bardziej tonalne, konwencjonalne, homofoniczne, diatoniczne, proste, wykorzystują wyraziste rytmy punktowane. Jego muzyka jest bardziej monumentalna, co wiąże się z jej spokojnego toku i wypływa z wielkiego ducha kompozytora.
