Postawy bohaterów powieści są obiektem ścisłej obserwacji autora, który dokładnie analizując ich działania, chce pokazać co nimi kieruje w sytuacji skrajnego zagrożenia.
Dr Bernard Rieux to lekarz z powołania , który bezinteresownie pomaga ludziom. Jest on bohaterem aktywnym, prezentującym postawę mężną i szlachetną, kierującym się miłością i przyjaźnią, dla którego dżuma jest przeciwnikiem ,z którym należy walczyć.
R. Rambert jest dziennikarzem paryskim, który podczas pobytu w mieście, kiedy wybuchła zaraza, przeżywa swoją przemianę. Ten trudny okres nauczył go istotnych wartości.
Przyjechał do Oranu w celu prowadzenia badań nad życiem Arabów a w Paryżu zostawił swoją żonę. Niestety zjawił się tam i zastał panującą epidemię. Na początku, kierując się egoizmem, pragnął uciec, jednak pozostał i także zaczął walczyć z zarazą. Udało mu się pokonać zło ,które się w nim znajdowało.
J. Tarrou był wędrowcem, który w życiu doświadczył wiele. Wobec zagrożenia dżumą okazał się także aktywna postacią, niosącą pomoc potrzebującym. Pomimo tego , że zginał pod koniec, jego życie nabrało prawdziwego sensu i znaczenia.
Cottard był z kolei kryminalistą, nie widzącym sensu swojego życia co też wymusiło na nim próbę samobójstwa. Epidemia stała się szansą uzyskania dla niego wolności i także okazją do rehabilitacji za popełnione winy względem ludzi. Stąd też wzięła się jego czynna postawa i wręcz podziw nad zarażą.
Ojciec Pannelaux początkowo przyjął pasywną postawę, głosząc naukę wedle ,której dżuma jawiła się jako kara boża za grzechy ludzi. Ci, którzy byli posłuszni Bogu
,nie mieli się czego obawiać. Niestety on także zmarł , nie życzył sobie od nikogo pomocy.
Joseph Grand był zwykłym urzędnikiem, którego życie było zmarnowane. Ratunkiem dla niego był książka ,którą pisał. Niestety przez cały czas zajmuje się jej pierwszym zdaniem ,które zbytnio go emocjonuje.
Jak się okazuje postawy poszczególnych bohaterów znajdujących się w obliczy tragedii
Były bardzo rożne. Problematyka utworu nawiązuje do działania , mającego na celu walkę ze złem a by go poznać i zlikwidować. Zło staje się większe w momencie kiedy ludzi jemu ulęgają i nic nie robią aby je zniszczyć. To właśnie czyn sprawia , że człowiek pomimo zarazy, wojny i zła nabiera godności i siły.
