Czesław Miłosz - biografia

Czesław Miłosz - poeta, pisarz, eseista, tłumacz, urodził się 30 lipca 1911 r. w Szetejniach na terenie dzisiejszej Litwy. Tam w rodzinnym majątku nad rzeką Niewiążą spędził wczesne lata życia. Miłosz ukończył prawo na Uniwersytecie Stefana Batorego w Wilnie, studiował także filologię polską.

W latach 1934-35 Czesław Miłosz przebywał w Paryżu na stypendium Funduszu Kultury Narodowej. Pracował w Polskim Radiu. Okupację spędził głównie w Warszawie, po wojnie na krótko zamieszkał w Krakowie. Pod koniec 1945 r. (do 1950) Czesław Miłosz swą biografię zawodową związał z dyplomacją (attaché kulturalny PRL w Waszyngtonie oraz sekretarz polskiej ambasady w Paryżu). W 1951 podczas pobytu w Paryżu odmówił powrotu do Polski i zwrócił się o azyl polityczny. Wówczas związał się z "Kulturą" i Instytutem Literackim Jerzego Giedroycia, który wydawał jego utwory.

Ważnym momentem w biografii Czesława Miłosza był wyjazd do USA w 1960 r. , gdzie do 1978 wykładał literaturę słowiańską na Uniwersytecie Kalifornijskim w Berkeley. W 1980 r. Czesław Miłosz został uhonorowany literacką Nagrodą Nobla za całokształt twórczości. W 1981 r. po raz pierwszy od wyjazdu na emigrację odwiedził kraj, gdzie z czasem bywał coraz częściej, a w 1993 osiadł w Krakowie. Czesław Miłosz zmarł tam 14 sierpnia 2004 r.

Czesław Miłosz - twórczość

Swą twórczość Czesław Miłosz rozwijał przez 70 lat, dlatego jej cechą jest różnorodność tematów i stylów.

Początki twórczości Czesława Miłosza były związane z awangardową grupą poetycką Żagary, której był współzałożycielem. Pierwsze tomy poezji "Poemat o czasie zastygłym" (1933), "Trzy zimy" (1936) utrzymane są w tonie katastrofizmu. Czesław Miłosz tworzył także w czasie wojny, wiersze z tego okresu (i część wcześniejszych) wydał w tomie "Ocalenie" (1945) uznawanym za dzieło wybitne.

Kolejne tomy poezji Miłosza, które przyniosły rozwój tematyki filozoficznej, moralnej i kulturowej to m.in.: "Światło dzienne" (1953), "Król Popiel i inne wiersze" (1961), "Miasto bez imienia" (1969), "Gdzie wschodzi słońce i kędy zapada" (1974), "Dalsze okolice" (1991), "Druga przestrzeń" (2002). Czesław Miłosz jest również autorem poematów "Traktat moralny" (1948), "Traktat poetycki"(1957), w których przedstawia swoją koncepcję poezji. Twórczość poetycka Miłosza jest jasna, klasyczna w formie i stylu, ale głęboka i bogata w treści, wymagająca od odbiorcy erudycji.

Ważną częścią twórczości Czesław Miłosza są także eseje "Zniewolony umysł" (1953), "Rodzinna Europa" (1959), "Człowiek wśród skorpionów" (1962), "Ziemia Ulro" (1977), "Ogród nauk" (1979), w których zawarte są refleksje na temat języka, poezji, kultury i jej kryzysu, stosunku do tradycji, narodowości.

Na twórczość Czesława Miłosza składają się także powieści "Zdobycie władzy" (1953), częściowo autobiograficzna "Dolina Issy" (1955), "Rok myśliwego" (2001).

Za swoją twórczość Czesław Miłosz poza Noblem otrzymał wiele nagród, m.in. Nagrodę Literacką Nike w 1998 r. za książkę "Piesek przydrożny".