Powieść Alberta Camus pt. "Dżuma" opowiada o epidemii, która wybuchła w Oranie. Oran był zwykłym handlowym miastem, nie wyróżniał się niczym szczególnym. Czas, w którym dzieje się akcja, nie został dokładnie określony, możemy więc wnioskować, że rzecz dzieje się w czasie wojny lub po niej. Gdy epidemia wybuchła, zaczęła się szybko rozprzestrzeniać. Wiele mieszkańców Oranu umarło. Miasto zamknięto, gdyż objęto je kwarantanną. Nikt nie mógł więc wyjechać z niego, ani nikogo do niego nie wpuszczano. Powieść Camus ukazuje zachowanie mieszkańców Oranu w obliczu epidemii oraz wobec śmierci.
Do głównych postaci przedstawionych w powieści należą: dr Bernard Rieux, Jean Tarrou oraz Joseph Grand. Wymienieni bohaterowie walczyli z chorobą, przeciwstawiali się jej, mimo że walka ta była bardzo trudna i nierówna. Większość ludzi panicznie bała się dżumy, była sparaliżowana ze strachu, przez co nie potrafiła walczyć z epidemią.
Bernard Rieux był lekarzem. Zawód ten był jego powołaniem, co sprawiało, że Rieux bardzo dobrze go wykonywał. Starał się pomóc każdemu, nawet tym, którzy nie mieli pieniędzy na zapłatę. Doktor czuł wyrzuty sumienia, że będąc lekarzem, nie potrafi pomóc wszystkim potrzebującym.
Jean Tarrou, kolejny bohater powieści, był tułaczem. Wiele w życiu doświadczył. Widział, jak cierpi dziecko, co skłoniło go do niesienia pomocy chorym. Wiedział, ze trzeba walczyć z chorobą i podjął się tej walki, mimo iż nie wierzył w jej skuteczność. Tarrou nie opuścił Oranu, gdyż wiedział, że ludzie potrzebują jego pomocy, a tej bohater nigdy nie odmawiał.
Walkę z choroba podjęli również pozostali bohaterowie "Dżumy": Raymond Rambert, Józef Grand oraz ojciec Paneloux. Ten ostatni z początku nie dopuszczał do siebie myśli, że epidemia może dosięgnąć każdego. Paneloux pomagał potrzebującym. Uważał się za ofiarę składana za chorych.
Albert Camus dostrzegł, że w człowieku przeważają cechy godne podziwu, a nie zasługujące na pogardę. Wiele wspaniałych cech drzemie gdzieś głęboko w człowieku i trzeba je po prostu odkryć. Autor namawia nas do nieustannej walki przeciwko złu świata oraz niebezpieczeństwom. Mimo iż nigdy do końca nie da się pokonać zła, należy walczyć z nim do końca i nie poddawać się. Każdy z nas potrafi podjąć walkę, co czyni nas bardzo godnymi.
