Skandale, pikanteria, amoralność związane z zachowaniem lorda G.G. Byrona stały się legendą, znaną w Europie wcześniej, niż jego kunszt pisarski. Popularność jego osoby była wynikiem licznych podbojów miłosnych. Zgorszona poczynaniami poety opinia publiczna wpłynęła pośrednio na to, że Byron opuścił Anglię i rozpoczął swe wędrówki po Europie i Bliskim Wschodzie, włączając się w walki powstańcze we Włoszech i Grecji. Jego pragnienie miłości, zbuntowana postawa, waleczność to doskonały symbol romantyzmu i ma odbicie w jego twórczości.

Elementy pełnej namiętności biografii Byrona można odnaleźć w dziełach poety. W powieści poetyckiej "Giaur" poznajemy postać tajemniczego, zagadkowego mężczyzny, tułającego się w obcym, orientalnym świecie muzułmanów, którzy nazywają go 'niewiernym'(w. 189).

Studium postaci Giaura w czasie jego pobytu w klasztorze:

- pragnie ciszy i samotności, które odnajduje w klasztorze, nie bierze udziału w życiu wspólnoty klasztoru, nie rozmawia z zakonnikami, nie oczekuje od nich pomocy, (w. 974, 1004),

- ciągle myśli o Leili, jego miłość nie słabnie po śmierci ukochanej, jest równie intensywna i namiętna, to uczucie po grobowe deski (w. 1090), (w. 1140 - 1144, 1150 - 1153), (w. 1157)

- jest surowy względem siebie, wyobcowany, wyalienowany ze świata ludzi, wrogo nastawiony - "Dla skrzydłem jestem straszydłem, takim złowrogim",

- namiętna miłość do Leili prowadzi go do popełnienia zbrodni w imię zemsty "Serce mścić mi się rozkaże (...) dziś nic nie kocham, nic nie nawiedzę",

-zabójstwo mordercy ukochanej nie przynosi upragnionej ulgi i satysfakcji, ani nie przywraca życia Leili, wszystko traci dla Giaura sens (w. 898),

-pozostaje mu tylko wiara w prawdziwą przyjaźń, dlatego u kresu życia prosi zakonnika, aby przekazał jego pierścień przyjacielowi

- nie chce tabliczki imiennej na swoim grobie, gdyż pragnie pozostać nieznany "Gdy skonam, pogrzeb ubogi mnie sprawisz, Krzyż tylko prosty na grobie postawisz, Bez żadnych liter - nie chcę, by wędrowiec napisy czytać szedł na mój grobowiec"

- jego spowiedź jest szczerym wyznaniem, nie oczekuje w nim na rozgrzeszenie i odpuszczenie winy, bowiem nie żałuje swego czynu

Cechy charakteru Giaura: w. 820, 974, 846, 664, 980

  • pozytywne: bezgranicznie kocha, stały w uczuciach, wierny do grobowej deski, rycerski, dumny, honorowy, wojowniczy, bojownik o wyzwolenie jednostki i kraju spod jarzma niewoli,
  • negatywne: żądny pomsty, gwałtowny, niebezpieczny, porywa się na życie innych, bezgranicznie nienawidzi swego wroga, skłócony ze światem, ludźmi i sobą samym

Giaur jako bohater romantyczny:

  • tajemniczy, zagadkowy
  • pełen miotających nim namiętności, bezgranicznie kochający i nienawidzący, wierzy w prawdziwą przyjaźń
  • zbuntowany bojownik w sprawie wyzwoleńczej
  • osamotniony, wyobcowany, wyalienowany
  • skłócony z rzeczywistością i ludźmi, którzy go otaczają

Cechy powieści poetyckiej:

  • obecność zagadkowego bohatera byronicznego
  • luźna, fragmentaryczna, przepełniona lukami i niedomówieniami kompozycja
  • liczne dygresje narratora
  • inwersja czasowa, wydarzenia przedstawiane wyrywkowo, zlekceważenie reguł kolejności chronologicznej
  • synkretyzm rodzajowy polegający na połączeniu elementów epickich, lirycznych i dramatycznych
  • orientalizm
  • występowanie kilku narratorów: odautorski (w.386), przewodnik, Giaur, mnich,