Początkowo w Imperium Rzymskim panująca religia była politeistyczna, była ona wzorowana na religii greckiej. Bogowie rzymscy byli często utożsamiani z bóstwami greckimi. I tak np. Jowisza utożsamiano z panem bogów Zeusem, Marsa z greckim bogiem wojny Aresem, Neptuna z bogiem mórz Posejdonem, zaś Junonę z Herą. W miarę jednak podbijania nowych ziem i rozwoju imperium, religia starorzymska wyznawana była tylko przez stare rody arystokratyczne, ściśle łączyła się z kultem państwowym. Straciła natomiast wpływ na szerokie masy ludu, które zaczęły wyznawać misteryjne kulty wschodnie. Mimo oporu pierwszych cesarzy religie bliskowschodnie stały się w Rzymie bardzo popularne. Do upowszechnienia się tych kultów przyczyniły się głównie pomocnicze wojska sprzymierzeńców, które zaciągane były przeważnie na wschodnich granicach cesarstwa. Dla Rzymian religia była spoiwem, które łączyło ich wielonarodowościowe państwo, kult był sprawą publiczną, miał on zapewnić przychylność bogów. Aby zjednoczyć ściślej państwo starano się też wprowadzić kult cesarzy, którzy byli ubóstwiani po śmierci, jednak nie zastąpił on religii. Już w połowie I wieku n.e. do Rzymu dotarło też chrześcijaństwo, przyniesione tu już przez apostołów Piotra i Pawła z Palestyny i Azji Mniejszej. Chrześcijaństwo zaczęło szybko się rozprzestrzeniać głównie dzięki działalności Pawła, który głosił nauki Jezusa również wśród pogan. Pierwsi chrześcijanie prowadzili inny tryb życia, co tydzień spotykali się na ucztach miłości. tzw. agape, głosili miłość bliźniego i pokój. Nie chcieli też oddawać czci cesarzowi, dla nich było to bowiem bałwochwalstwo. Spowodowało to potępienie chrześcijan wśród Rzymian, bowiem ich lekceważenie kultu mogło sprowadzić na państwo gniew bogów. W związku z czym byli oni krwawo prześladowani, oskarżono ich o intrygi i krwawe praktyki, a także o podpalenie miasta za czasów cesarza Nerona, co pociągnęło za sobą rzeź chrześcijan. Sytuacja zmieniła się dopiero za panowania cesarza Konstantyna, który w 312 roku uchwalił edykt mediolański zapewniający chrześcijanom wolność wyznania. Natomiast w 380 roku cesarz Teodozjusz Wielki ustanowił chrześcijaństwo religią panującą, zakazał kultu pogańskiego oraz składania ofiar pogańskim bożkom.
