Podstawowymi funkcjami oka jest odbiór i przekształcanie fal świetlnych w impulsy elektryczne, które są scalane i analizowane w ośrodku wzrokowym kresomózgowia. Powstaje trójwymiarowy obraz, który odwzorowuje rzeczywistość.

Oko składa się z gałki ocznej oraz narządów dodatkowych (brwi, rzęsy, powieki, spojówki, aparat ruchowy oka, aparat łzowy).

Gałka oczna składa się z następujących warstw: błony włóknistej, błony naczyniowej oraz siatkówki. Wewnątrz gałki ocznej znajduje się komora przednia oka, ciało szkliste i soczewka.

Spojówka jest to rodzaj przezroczystej błony. Stanowi ona funkcję ochronną i nawilżającą. Pokrywa wewnętrzną stronę powiek oraz zewnętrzną powierzchnię rogówki.

Oko funkcjonuje poprawnie gdy fala świetlna padająca na oko przechodzi przez rogówkę, komorę przednią, źrenicę, soczewkę i galaretowate ciało szkliste. Następnie ulega załamaniu, zostaje skupiona w promień świetlny. Ten zaś pada na siatkówkę co umożliwia powstanie obrazu rzeczywistego, pomniejszonego i odwróconego.

Siatkówka składa się z dwóch rodzajów fotoreceptorów. Pręcików i czopków. Pierwszy rodzaj fotoreceptorów odpowiada za widzenie w ciemności. Drugi przy intensywnym oświetleniu umożliwia odbiór ostrego i barwnego obrazu.

Oko potrafi przystosować się do obserwacji różnych obiektów w różnych odległościach. Nazywane jest to akomodacją i działa maksymalnie do 6 metrów odległości. Akomodacja jest możliwa dzięki zmienianiu się kształtów soczewki, co z kolei pozwala widzieć ostrzej konkretne obiekty. Za tą funkcję odpowiedzialne są mięśnie wewnętrzne gałki ocznej.

Najczęściej spotykanymi wadami wzroku są: krótkowzroczność, dalekowzroczność oraz astygmatyzm.

Krótkowzroczność pojawia się w wyniku skupiania promieni świetlnych przed siatkówką.

Dalekowzroczność pojawia się, gdy promienie skupiają się poza siatkówką.

Astygmatyzm występuje, gdy fale świetlne są załamywane nierównomiernie.

Oprócz wad istnieją też choroby oczu.

Jedną z najbardziej znanych jest zaćma, zwana też kataraktą. Powodem powstania zaćmy najczęściej jest starzenie się narządu lub mocne skażenie. Jej efektem jest zmętnienie soczewki uniemożliwiające poprawne widzenie. Bardzo często zaćmę leczy się operacyjnie poprzez wymianę soczewki.

Jaskra, podobnie jak zaćma może pojawić się w starszym wieku lub poprzez nabytą infekcję. Towarzyszy jej zmiana krążenia krwi w oku i wzrost ciśnienia płynu w gałce ocznej.