Siłaczka - biografia autora
Stefan Żeromski (ur. 14 października 1864 w Strawczynie, zm. 20 listopada 1925 w Warszawie) – polski pisarz, publicysta i dramaturg, uznawany za jednego z najwybitniejszych przedstawicieli literatury polskiej przełomu XIX i XX wieku. Pochodził z ubogiej rodziny szlacheckiej i w młodości związany był z ruchem socjalistycznym i niepodległościowym. Jego twórczość, pełna głębokiego humanizmu i wrażliwości społecznej, krytycznie odnosiła się do niesprawiedliwości społecznej i nędzy. Debiutował zbiorem „Opowiadania” w 1895 roku, w którym znalazła się nowela „Siłaczka”. Do najważniejszych jego dzieł należą: „Ludzie bezdomni” (1900), ukazująca życie doktora Judyma, „Popioły” (1904), epopeja historyczna o wojnach napoleońskich, „Dzieje grzechu” (1908), powieść psychologiczna o upadku moralnym, oraz „Przedwiośnie” (1924), opisujące losy młodego Cezarego Baryki w odrodzonej Polsce. Żeromski był także aktywnym działaczem społecznym, który angażował się w działalność polityczną i publicystyczną, co miało znaczący wpływ na jego twórczość literacką.
