Tango - geneza utworu i gatunek
„Tango” Sławomira Mrożka można określić przewrotnie „klasyką żywą”, a więc utworem, który osadzony jest w tradycyjnych dramaturgicznych rozwiązaniach, natomiast jednocześnie podnosi tematy wyjątkowo aktualne. Uznać należy „Tango” Mrożka za wpisujące się z tzw. estetykę absurdu, której patronem na świecie jest przede wszystkim Samuel Beckett.
„Tango” Sławomira Mrożka po raz pierwszy ukazało się w czasopiśmie „Dialog” w 1964 roku. Jako przedstawienie teatralne zostało zrealizowane najpierw w Belgradzie, potem dopiero w Polsce w 1965 roku. Pierwsze wystawienie odbyło się w Bydgoszczy. Ta pierwsza inscenizacja uruchomiła ogromną falę zainteresowania tym utworem, który szybko pojawiał się na kolejnych polskich scenach.
„Tango” w formie książkowej wydano dopiero w 1972 roku w drugim tomie „Utworów scenicznych” Sławomira Mrożka.
