Giaur - charakterystyka bohaterów
Giaur – bohater nie tylko tytułowy, ale i bardzo charakterystyczny, reprezentujący model tzw. bohatera bajronicznego, często (szczególnie na początkowym etapie) utożsamianego z bohaterem romantycznym. Giaur jako bohater bajroniczny jest tajemniczy, jego historia jest trudna do rozszyfrowania. Bohater Giaura izoluje się, kryje przed ludźmi, jednocześnie jednak ma w sobie bardzo wiele emocji, cierpienia, czuje się odrzucony przez świat, zmuszony do samotnej walki przeciwko całemu światu. W przypadku Giaura Byrona uruchomiony zostaje jeszcze jeden kontekst: bohater jest chrześcijaninem (wspomina się o nim jako o Wenecjaninie, ale przede wszystkim jest symbolem człowieka Zachodu), a więc walka z muzułmaninem, jakim jest Turek Hassan, ma także wymiar starcia dwóch kultur i dwóch religii; motorem jego wszystkich działań jest miłość do Leili, którą ostatecznie decyduje się pomścić; kiedy traci ukochaną i dokonuje zemsty, nie odczuwa jednak spokoju, szuka go w klasztorze, izolując się od innych. Umiera, prosząc o anonimowy grób, czym jeszcze raz podkreśla swoją obcość.
Hassan – turecki dumny rycerz i pan, mąż Leili, który nie potrafi pogodzić się z jej zdradą; skazuje ją jednak na śmierć, nie dlatego, że pragnie takiej kary dla żony, ale ze względu na prawa wspólnoty, w jakiej żyje; jest szlachetnym i godnym Giaura przeciwnikiem, który stanowi symbol odmienności kulturowej, trudnej do zaakceptowania dla zachodniego czytelnika.
Leila – żona Hassana, ukochana Giaura; trudno o niej coś powiedzieć, bo bohaterka w całym utworze się nie wypowiada, nie działa; opisują ją jedynie narrator i Giaur; pierwszy sławi jej urodę, drugi przyrównuje ją do anioła, o odwzajemnionym uczuciu do Giaura dowiadujemy się tylko od niego.
