Streszczenie szczegółowe
Wojownicy we mgle
Akcja powieści rozgrywa się na wyspie Gont – samotnej górze, która wznosi się nad Morzem Północno–Wschodnim. Wyspa ta słynęła z czarnoksiężników. Jednym z najbardziej znanych był Krogulec, zwany Władcą Smoków i Arcymagiem. O życiu jego opowiadają „Czyny Geda” oraz liczne pieśni. Narrator informuje jednak, że akcja powieści rozpoczyna się, gdy „nie narodziła się jeszcze jego sława, a pieśni nie zostały ułożone”. Przyszły czarnoksiężnik Ged przyszedł na świat we wsi Dziesięć Olch na wspomnianej już wyspie Gont. Zanim nadano mu dorosłe imię, nazywano go Duny. Matka chłopca umarła, kiedy ten miał rok. Bohater został pod opieką ojca–kowala oraz ciotki (siostry matki). Duny chadzał jednak własnymi drogami. Oddalając się od domu, błąkał się po lasach i górach. Kiedy był już na tyle duży, by pomagać ojcu, pracował w kuźni, lecz za tym nie przepadał. Pewnego razu, gdy chłopiec miał już siedem lat, przysłuchiwał się, jak jego ciotka nawołuje kozę. Szybko nauczył się tego wierszyka i przetestował go na zwierzęciu. Udało się, koza przyszła. Widząc, jaki Duny jest pojętny, kobieta obiecała jeszcze wiele nauczyć siostrzeńca, między innymi prawdziwego imienia sokoła. Dzięki temu ptak przylatywał na jego wezwanie. Duny nauczył się również tzw. Prawdziwej Mowy (w innym tłumaczeniu: Pradawna Mowa). Tymczasem piraci, zwani Kargami, grabili okoliczne wsie. Wyspa Gont długo była niszczona i plądrowania. Większość mieszkańców Dziesięciu Olch ukryła się w jaskini, lecz kilka osób, w tym ojciec Duny’ego nie zamierzał porzucić swojego dobytku. Zapadła noc, lecz chłopiec, zamiast spać, czarował. Nazajutrz, nic nie było widać z powodu gęstej mgły. Piraci, którzy splądrowali wioskę, zaczęli tracić orientację. Wykorzystali to mieszkańcy wioski, wypędzając łupieżców. Działania Duny’ego osłabiły go jednak, co skutkowało chorobą chłopca. Podczas rekonwalescencji bohatera, Dziesięć Olch odwiedził mag Ogion Milczący. Po tym, jak chłopiec doszedł do siebie, odbyła się uroczystość nadania imienia Ged. Od tej chwili Ogion uczy Geda. Nowe imię Ged oznaczało, że bohater stał się dorosły. Odtąd miał się posługiwać już tylko imieniem Ged.
Cień
Ged chciał, by mag Ogion nauczył go wielkiej magii. Tymczasem bohaterowie wędrowali, a mag pokazywał swojemu uczniowi najróżniejsze rośliny, przekazując, by był pokorny i cierpliwy. Choć Ged marzył o tym, by jak najszybciej zostać wielkim magiem, słuchał swego mistrza. Pierwszym przystankiem adepta magii był dom Ogiona Milczącego w miasteczku Re Alb. To tutaj adept Ged uczył się kaligrafować i odczytywać runy. Bez tych umiejętności nie mógłby uprawiać czarów. Bohater doskonalił również umiejętność przywoływania zwierząt. Szczególnie upodobał sobie dzikie, drapieżne ptactwo, zyskując przezwisko Krogulec. Pewnego razu Ged spotkał córkę władcy Re Alb. Dziewczyna była ciekawa, czy młodzieniec potrafi swoją magią przyzywać duchy zmarłych. Bohater odparł, że gdyby chciał, zrobiłby to, choć były to tylko przechwałki. Bohaterowie wydawało się jednak, że dziewczyna z niego drwi. Kiedy na dodatek zapytała, czy potrafi zmieniać kształt, czuł, że się skompromitował. Córka władcy uznała go bowiem za młokosa. Od tej pory Ged szukał w księgach swego mistrza zaklęcia pozwalającego zmienić kształt. Zamiast tego natrafił na takie, które pozwalało przyzywać duchy zmarłych. Gdy zaczął je wypowiadać, poczuł lodowaty chłód. Zaczął bać się jeszcze bardziej, gdy ujrzał bezkształtny Cień, który zaczął się do niego zbliżać. Scenę tę przerwał mag Ogion. Promieniejący światłem mag przegonił bowiem upiorny Cień. Ogion zwrócił uczniowi uwagę, że zanim rzuci się jakiś czar, należy wiedzieć, że może on służyć dobru lub złu. Tak oto Ged spotkał Cień po raz pierwszy. Dalszy etap edukacji Geda miał odbywać się w szkole magów na wyspie Roke. Ged popłynął statkiem. Pomimo burzy udało się to, ale marynarze nie byli zadowoleni, że mają na statku młodego maga, który nie panuje nad żywiołami.
Szkoła Czarnoksiężników
Geda przyjął do Szkoły Czarnoksiężników arcymag Nemmerl. Uczeń od razu obdarzył go ogromnym zaufaniem. Przewodnikami po szkole magów byli dla nowicjusza dwaj uczniowie – zarozumiały szlachcic Jasper oraz ciemnoskóry Vetch. Ged postanowił, że nie da się sprowokować, kiedy Jasper zaczął prezentować swoje umiejętności. Większość czasu Ged spędził na nauce, by jak najszybciej zostać wielkim czarnoksiężnikiem. Bohater znalazł przyjaciela w czarnoskórym uczniu, ale Jasper, z niewiadomych przyczyn, był do niego wrogo nastawiony. Pewnego dnia Ged zwany Krogulcem usłyszał o elfiej księżniczce Elfarran, której uroda była tak wielka, że z jej powodu toczyły się wojny.
Uwolniony Cień
W piętnastym roku życia Ged uczył się i marzył, by zostać wielkim magiem. Rywalizacja pomiędzy Jasperem a głównym bohaterem przybrała na siłę. Pewnego razu ten drugi wyzwał Geda na pojedynek. Piętnastolatek miał zaklęciem przywołać ducha zmarłej osoby. Ged postanowił przywołać Elfarran, ale zamiast niej pojawił się mroczny Cień. Straszliwa istota zaatakowała Geda. Ucznia ocalił swoją magią arcymag Nemmerle, poświęcając własne życie. Tak oto Ged spotkał Cień po raz drugi. Na miejsce zabitego arcymaga powołano Genschera. Nowy arcymag ostrzegł Geda, że odtąd Cień już zawsze będzie na jego tropie. Mrocznego potwora przywołała nie tylko magia, lecz przede wszystkim duma i pycha piętnastolatka. Pewnego dnia Ged będzie musiał stawić mu czoło i zwyciężyć. Wkrótce przyjaciel Geda, Vetch wrócił do domu. Przed wyjazdem zdradził mu swoje prawdziwe imię – Estarriol i powiedział, że gdy będzie w potrzebie, ma go wezwać. Jeszcze trzy lata Ged uczył się w szkole magii. W osiemnastym roku życia Ged uzyskał tytuł czarownika.
Smok z wyspy Pendor
Świeżo upieczony czarnoksiężnik Ged zamieszkał w Low Torning na krańcu Archipelagu. Nieopodal, na wyspie Pendor mieszkało stado – smok z młodymi. Mieszkańcy Low Torning poprosili więc o to, by z Roke, przysłano czarnoksiężnika. Ged postanowił przyjąć tę posadę, choć musiał żyć w skromnych warunkach. Bohater znalazł w Low Torning wiernego druha, budowniczego łodzi o imieniu Pechvarry. Pewnego razu dziecko mężczyzny ciężko zachorowało. Następnego dnia Ged próbował uratować umierającego chłopca, więc podążył za jego duszą. Wtedy Ged spotkał Cień po raz trzeci. Czarnoksiężnik z archipelagu przegonił zjawę, dzięki temu, że bala się ona światła. Po tym spotkaniu Ged podupadł na zdrowiu. Zdał sobie sprawę, że Cień za nim podąża. Następnego dnia Ged postanowił wyjechać z gminy Low Torning. Zanim to uczynił, Ged chciał jednak rozprawić się ze Starym Smokiem i dziesięciorgiem jego młodych. Ostatecznie bohater zabił pięć małych smoków. Zanim Ged zmusił Starego Smoka do negocjacji. Potwór obiecał mu nawet, że wyjawi mu prawdziwe imię cienia, ale Ged odmówił. Za to wypowiedział prawdziwe imię smoka – Yevaud. Tym samym Stary Smok musiał obiecać, że już nigdy nie będzie polował na terenach zamieszkałych przez ludzi.
Ścigany
Ged chciał wrócić do Rote, ale uniemożliwił mu to magiczny wiat, który chroni to miejsce przed złem. Zatrzymał się więc u brzegów wyspy Serd, na której czuł się obco. Miał wrażenie, że Cień go nie opuszcza. Na Havnor Ged spotkał arcymaga, który poradził mu, by udał się na Osskil. Tylko tam, znajdzie bowiem coś, co pomoże mu pokonać Cień. Następnego dnia Ged wyruszył w drogę. Na statku jeden z marynarzy, Skiorh zaoferował mu pomoc. Czarnoksiężnik Ged zdziwił się, że człowiek ten zwraca się do niego po imieniu, choć nigdy mu go nie wyznał. Okazało się, że Skiorh to tak naprawdę ciało, którym zawładnął Cień, czyli tzw. Gebbeth (w innym tłumaczeniu: Ebbeth). Ged zwany Krogulcem schronił się przed nim w budynku na wzgórzu, lecz zamykając ramę, zemdlał.
Lot sokoła
Kiedy Ged odzyskał przytomność, zobaczył Serret, właścicielkę dworu. Kobieta ugościła go, ale nie narzucała się. Czarnoksiężnik spędził na dworze mnóstwo czasu, unikając towarzystwa. Pewnego dnia i jej mąż zaprezentowali gościowi kamień Terrenon. Można było z niego odczytać przeszłość i przyszłość. Ged jednak nie zamierzał go użyć. Tymczasem Serret miała swoje plany. Zamierzała zatrzymać Geda u siebie i razem z nim władać wyspą. Okazało się, że pani dworu to w rzeczywistości córka władcy Re Albi, którą bohater poznał jako chłopiec i która z niego zadrwiła. Kobieta nie używała jednak prawdziwego imienia. Kiedy prawda wyszła na jaw, mąż kobiety postanowił zabić maga. Gad musiał więc uciekać przed potworem, którego nasłał na niego małżonek pani dworu. Ged uciekł. Zmienił się w sokoła. Wzbił się w powietrze, kierując się w stronę Re Albi. Po przemianie w drapieżnego ptaka Ged zapomniał o swoim ludzkim życiu, pamiętając jedyni, dokąd ma lecieć. Bohater był wyczerpany i w takim stanie znalazł go Ogion Milczący, który przywrócił dawnemu uczniowi ludzką postać. Ged opowiedział mistrzowi o wszystkim, co się stało. Ogion wyjaśnił mu, że wszystko ma swoje imię, również Cień, więc to nieprawda, że ta mara jest go pozbawiona. Doświadczony mag poradził Gedowi, by zmierzył się z cieniem, zanim przed nim uciekać. Nazajutrz młody czarnoksiężnik wyruszył w drogę. Teraz bohater wiedział, że musi poznać jego prawdziwe imię. Ged wiedziała, że imię cienia nie znajduje się w księgach jego mistrza.
Pościg
Od tego czasu Ged szukał Cienia. Bohater postanowił, że zmierzy się z nim na morzu. O mały włos, by się to mu udało, gdyby ogromna fala nie zniszczyła łodzi maga. Gad został wyrzucony przez morze na niewielką wysepkę, zamieszkałą przez dwoje starszych ludzi, którzy byli nieufni wobec rozbitka. Pozwolili mu jednak przenocować. Kiedy Ged popłynął dalej, po kilku dniach Cień pojawił się w jego łodzi ponownie. Za każdym razem płoszyło go jednak światło. Czarnoksiężnik zacumował tymczasem na wyspie zwanej Dłońmi. Zatrzymał się tam w jednej z wiosek.
Iffish
Ged odbudowywał łódź i leczył swoją magią mieszkańców wioski. Zanim mag wyjechał, dowiedział się od lokalnego czarownika, że w wiosce pojawiła się istota, która nie rzuca cienia. Bohater domyślił się, że to Cień podąża jego śladem. Czarnoksiężnik płynął w kierunku wyspy Iffish, gdzie mieszkał Vetch, szkolny przyjaciel Geda. Bohater opowiedział mu o wszystkim. Vetch, tak bardzo się przejął, że postanowił towarzyszyć Gedowi w dalszej podróży, porzucając swoje stanowisko (był głównym magiem wyspy). Tym sposobem Ged wyruszył razem ze swoim przyjacielem.
Morze Otwarte
Gad chciał spotkać Cień. Bohaterowie płynęli pomiędzy różnymi wyspami archipelagu, aż dotarli do ostatniej z nich. Dalej rozciągało się już tylko Morze Otwarte. Kiedy morze się skończyło, Czarnoksiężnik stanął na brzegu. Ged zmusił Cień, by się pokazał. Mara wciąż zmieniała jednak wygląd, przybierając postać różnych osób, znanych czarnoksiężnikowi. Wokół panował mrok. Jasnym punktem była tylko laska Geda, która jaśniała niesamowitym blaskiem. W pewnym momencie bohater pojął, że Cień to mroczna część jego natury. Zawołał więc do niego własnym imieniem – Ged. To spowodowało, że Cień i on stali się jednością. Teraz Ged był wolny. Jakiś czas potem Ged powrócił razem z Vetchem na jego rodzinną wyspę – Iffish.
