Knyps z Czubkiem - gatunek, geneza i budowa utworu
Historia Knypsa z Czubkiem, autorstwa Charles’a Perraulta, to klasyczna baśń, która łączy w sobie elementy fantastyczne z moralizatorskim przesłaniem. Baśń ta, podobnie jak inne utwory Perraulta, jest głęboko zakorzeniona w tradycji ludowej, ale jednocześnie odzwierciedla wpływy kultury dworskiej XVII–wiecznej Francji. „Knyps z czubkiem” to baśń, która charakteryzuje się obecnością elementów fantastycznych, takich jak magia czy nadprzyrodzone zdolności, oraz prostą, zrozumiałą fabułą. Gatunek ten ma na celu nie tylko bawić, ale także przekazywać uniwersalne wartości. W przypadku tej baśni główny morał dotyczy akceptacji siebie i innych oraz znaczenia inteligencji i sprytu w przezwyciężaniu trudności życiowych. Baśń jest skonstruowana zgodnie z typowym schematem tego gatunku:
Wprowadzenie – przedstawienie postaci i sytuacji wyjściowej (narodziny Knypsa i jego obdarowanie przez wróżkę niezwykłym talentem).
Rozwinięcie – rozwój wydarzeń, w którym bohater musi zmierzyć się z wyzwaniami, jak np. spotkanie z księżniczką.
Punkt kulminacyjny – rozwiązanie głównego konfliktu, zwykle dzięki pomocy magicznej lub sprytowi bohatera.
Zakończenie – ukazanie triumfu dobra nad złem oraz przekazanie czytelnikowi morału.
Baśń „Knyps z Czubkiem” wyróżnia się subtelnym humorem i ironicznym podejściem do tematów takich jak powierzchowność czy intelekt, co czyni ją uniwersalną i atrakcyjną zarówno dla dzieci, jak i dorosłych.
