Rozdział 1. Przepisy ogólne
System oświaty zapewnia w szczególności:
- realizację prawa każdego obywatela Rzeczypospolitej Polskiej do kształcenia się oraz prawa dzieci i młodzieży do wychowania i opieki
- wspomaganie przez szkołę wychowawczej roli rodziny
- możliwość zakładania oraz prowadzenia szkół i placówek
- dostosowanie treści, metod i organizacji nauczania do możliwości psychofizycznych uczniów
- możliwość pobierania nauki we wszystkich typach szkół przez dzieci i młodzież niepełnosprawną oraz niedostosowaną społecznie
- opiekę nad uczniami szczególnie uzdolnionymi (realizowanie indywidualnych programów nauczania, możliwość ukończenia szkoły w skróconym czasie)
- przygotowywanie uczniów do wyboru zawodu oraz kierunku kształcenia
- możliwość uzupełniania przez osoby dorosłe wykształcenia ogólnego, jak również zdobywania lub zmiany kwalifikacji zawodowych lub specjalistycznych
- opiekę dzieciom i młodzieży osieroconej, pozbawionej całkowicie lub częściowo opieki rodzicielskiej, a także uczniom w trudnej sytuacji materialnej i życiowej
- warunki do rozwoju zainteresowań i uzdolnień uczniów (zajęcia pozalekcyjne i pozaszkolne)
- upowszechnianie wśród dzieci i młodzieży wiedzy o bezpieczeństwie oraz kształtowanie właściwych postaw wobec zagrożeń i sytuacji nadzwyczajnych
System oświaty obejmuje:
- przedszkola (również z oddziałami integracyjnymi i specjalne)
- szkoły:
- podstawowe (również specjalne, integracyjne, z oddziałami integracyjnymi i sportowymi, sportowe i mistrzostwa sportowego)
- gimnazja (również specjalne, integracyjne, z oddziałami integracyjnymi, dwujęzycznymi, sportowymi i przysposabiającymi do pracy, sportowe i mistrzostwa sportowego)
- ponadgimnazjalne (również specjalne, integracyjne, z oddziałami integracyjnymi, dwujęzycznymi i sportowymi, sportowe, mistrzostwa sportowego, rolnicze i leśne)
- artystyczne
- placówki oświatowo-wychowawcze (również schroniska młodzieżowe)
- placówki kształcenia ustawicznego, praktycznego, ośrodki dokształcania oraz doskonalenia zawodowego
- placówki artystyczne
- poradnie psychologiczno-pedagogiczne
- młodzieżowe ośrodki wychowawcze, młodzieżowe ośrodki socjoterapii, specjalne ośrodki szkolno-wychowawcze oraz inne specjalne ośrodki wychowawcze
- placówki zapewniające opiekę i wychowanie uczniom w okresie pobierania nauki poza miejscem stałego zamieszkania (internaty)
- Ochotnicze Hufce Pracy (OHP)
- zakłady kształcenia i placówki doskonalenia nauczycieli
- biblioteki pedagogiczne
- kolegia pracowników służb społecznych
Nauczyciel w swoich działaniach dydaktycznych, wychowawczych i opiekuńczych ma obowiązek kierowania się dobrem uczniów, troską o ich zdrowie, a także szanowania godności osobistej ucznia.
Szkoły i placówki mogą mieć charakter publiczny lub niepubliczny, oraz mogą być zakładane i prowadzona przez:
- jednostki samorządu terytorialnego (tylko publiczne)
- inne osoby prawne lub osoby fizyczne
Do zadań gmin należy zakładanie i prowadzenie przede wszystkim:
- publicznych przedszkoli
- przedszkoli z oddziałami integracyjnymi
- przedszkoli specjalnych
- szkół podstawowych i gimnazjów
- gimnazjów z oddziałami integracyjnymi (z wyłączeniem szkół specjalnych, artystycznych oraz szkół przy zakładach karnych, poprawczych i schroniskach dla nieletnich)
Do zadań powiatu należy zakładanie i prowadzenie przede wszystkim:
- szkół podstawowych specjalnych
- gimnazjów specjalnych
- szkół ponadgimnazjalnych
- szkół ponadgimnazjalnych z oddziałami integracyjnymi
- szkół sportowych
- szkół mistrzostwa sportowego (z wyłączeniem szkół i placówek o znaczeniu regionalnym i ponadregionalnym)
Do zadań samorządu województwa należy między innymi zakładanie i prowadzenie:
- publicznych zakładów kształcenia
- placówek doskonalenia nauczycieli
- bibliotek pedagogicznych
- kolegiów pracowników służb społecznych
Określone organy prowadzące szkoły lub placówki odpowiadają za ich działalność a do ich zadań należy przede wszystkim:
- zapewnienie warunków działania szkoły lub placówki
- wykonywanie remontów i innych zadań inwestycyjnych
- zapewnienie obsługi administracyjnej, finansowej i organizacyjnej
- odpowiednie wyposażenie szkoły lub placówki (pomoce dydaktyczne oraz niezbędny sprzęt)
Zapewnienie kształcenia, wychowania i opieki, (również profilaktyki społecznej) należy do zadań oświatowych:
- gmin - w przedszkolach oraz szkołach (przez nie zakładanych i prowadzonych)
- powiatów - w szkołach i placówkach (przez nie zakładanych i prowadzonych)
- samorządów województw - w szkołach, placówkach, zakładach kształcenia i placówkach doskonalenia nauczycieli oraz kolegiach pracowników służb społecznych (przez nie zakładanych i prowadzonych)
Prawa i obowiązki nauczycieli przedszkoli, szkół i placówek określa Karta Nauczyciela.
Przedszkole publiczne:
- prowadzi bezpłatne nauczanie i wychowanie w zakresie co najmniej podstawy programowej wychowania przedszkolnego
- przeprowadza rekrutację dzieci w oparciu o zasadę powszechnej dostępności
- zatrudnia nauczycieli posiadających kwalifikacje określone w odrębnych przepisach
Szkoła publiczna:
- zapewnia bezpłatne nauczanie w zakresie ramowych planów nauczania
- przeprowadza rekrutację uczniów w oparciu o zasadę powszechnej dostępności
- zatrudnia nauczycieli posiadających kwalifikacje określone w odrębnych przepisach
- oraz realizuje:
- programy nauczania uwzględniające podstawę programową kształcenia ogólnego
- w przypadku liceum profilowanego - również podstawę programową kształcenia w profilach kształcenia ogólnozawodowego
- w przypadku szkoły prowadzącej kształcenie zawodowe - również podstawę programową kształcenia w danym zawodzie
- realizuje ramowy plan nauczania oraz ustalone przez ministra zasady oceniania, klasyfikowania i promowania uczniów oraz przeprowadzania egzaminów i sprawdzianów
- szkoły publiczne umożliwiają uzyskanie świadectw lub dyplomów państwowych
Szkoła niepubliczna może uzyskać uprawnienia szkoły publicznej jeżeli:
- realizuje programy nauczania uwzględniające podstawy programowe
- realizuje zajęcia edukacyjne w cyklu nie krótszym oraz w wymiarze nie niższym niż łączny wymiar obowiązkowych zajęć edukacyjnych określony w ramowym planie nauczania szkoły publicznej danego typu
- stosuje zasady klasyfikowania i promowania uczniów oraz przeprowadzania egzaminów i sprawdzianów (z wyjątkiem egzaminów wstępnych)
- prowadzi dokumentację przebiegu nauczania ustaloną dla szkół publicznych
- w przypadku szkoły prowadzącej kształcenie zawodowe - kształci w zawodach określonych w klasyfikacji zawodów szkolnictwa zawodowego a w przypadku liceum profilowanego - kształci w profilach kształcenia ogólnozawodowego
- zatrudnia nauczycieli obowiązkowych zajęć edukacyjnych, posiadających kwalifikacje określone dla nauczycieli szkół publicznych
Szkoła podstawowa i gimnazjum może być tylko szkołą publiczną lub niepubliczną o uprawnieniach szkoły publicznej. Szkoły publiczne i niepubliczne dzielą się na następujące typy:
- sześcioletnia szkoła podstawowa, w której w ostatnim roku nauki przeprowadza się sprawdzian
- trzyletnie gimnazjum, w którym w ostatnim roku nauki przeprowadza się egzamin, dające możliwość dalszego kształcenia
- szkoły ponadgimnazjalne:
- zasadnicze szkoły zawodowe (2 - 3 lat)
- trzyletnie licea ogólnokształcące
- trzyletnie licea profilowane kształcące w profilach kształcenia ogólnozawodowego
- czteroletnie technika
- dwuletnie uzupełniające licea ogólnokształcące dla absolwentów szkół zawodowych
- trzyletnie technika uzupełniające dla absolwentów szkół zawodowych
- szkoły policealne (maksymalnie 2,5 roku)
- trzyletnie szkoły specjalne przysposabiające do pracy dla uczniów z upośledzeniem umysłowym w stopniu umiarkowanym lub znacznym oraz dla uczniów z niepełnosprawnościami sprzężonymi
Tworzy się Centralną Komisję Egzaminacyjną z siedzibą w Warszawie, do której zadań należy między innymi:
→ opracowywanie propozycji standardów wymagań będących podstawą przeprowadzania sprawdzianów oraz egzaminów
→ przygotowywanie pytań, zadań i testów oraz ustalanie zestawów do przeprowadzania sprawdzianu i egzaminów
→ opracowywanie (we współpracy z okręgowymi komisjami egzaminacyjnymi a w zakresie egzaminów zawodowych również z ministrami właściwymi dla zawodów) oraz ogłaszanie informatorów zawierających w szczególności opis zakresu sprawdzianu i egzaminów, przykładowe pytania, zadania i testy oraz kryteria ich oceniania
→ dokonywanie analizy wyników sprawdzianów i egzaminów oraz składanie ministrowi do spraw oświaty i wychowania corocznych sprawozdań o poziomie osiągnięć uczniów na poszczególnych etapach kształcenia
→ przygotowywanie i upowszechnianie programów doskonalenia nauczycieli w zakresie diagnozowania i oceniania
→ inspirowanie badań naukowych i innowacji w dziedzinie oceniania i egzaminowania;
→ koordynowanie działalności okręgowych komisji egzaminacyjnych oraz nadzorowanie ich prac związanych z opracowywaniem propozycji zestawów zadań, pytań i testów do sprawdzianu i egzaminów, a także nadzorowanie prac związanych z ich przeprowadzaniem
Minister do spraw oświaty i wychowania tworzy okręgowe komisje egzaminacyjne, do których zadań należy w szczególności:
→ przeprowadzanie sprawdzianów i egzaminów
→ przygotowywanie (w porozumieniu z Centralną Komisją Egzaminacyjną) propozycji pytań, zadań i testów oraz ich zestawów do przeprowadzania sprawdzianu i egzaminów
→ przygotowywanie (w porozumieniu z Centralną Komisją Egzaminacyjną) propozycji pytań, zadań i testów oraz kryteriów ich oceniania do informatorów
→ analizowanie wyników sprawdzianów i egzaminów oraz formułowanie wniosków
→ opracowywanie i przekazywanie sprawozdań z przeprowadzonych sprawdzianów i egzaminów dyrektorom szkół, organom prowadzącym szkoły, kuratorom oświaty i Centralnej Komisji Egzaminacyjnej
→ szkolenie kandydatów na egzaminatorów i egzaminatorów;
→ współpraca z innymi okręgowymi komisjami egzaminacyjnymi oraz Centralną Komisją Egzaminacyjną
→ prowadzenie ewidencji egzaminatorów zamieszkujących na terenie objętym właściwością danej okręgowej komisji egzaminacyjnej
→ współpraca z kuratorami oświaty właściwymi ze względu na zasięg terytorialny komisji w sprawach związanych z przeprowadzaniem sprawdzianu i egzaminów oraz doskonaleniem nauczycieli w zakresie diagnozowania, oceniania, egzaminowania i badania osiągnięć edukacyjnych uczniów
Do ewidencji egzaminatorów może być wpisana osoba, która:
- posiada kwalifikacje wymagane do zajmowania stanowiska nauczyciela w szkole, z zakresu której jest przeprowadzany sprawdzian lub egzamin albo jest nauczycielem akademickim specjalizującym się w dziedzinie związanej z zajęciami edukacyjnymi wchodzącymi w zakres odpowiednio sprawdzianu lub egzaminu
- posiada (uzyskany w okresie 6 lat przed złożeniem wniosku o wpis do ewidencji) co najmniej trzyletni staż pracy dydaktycznej w szkole publicznej, szkole niepublicznej o uprawnieniach szkoły publicznej, zakładzie kształcenia nauczycieli lub szkole wyższej albo co najmniej trzyletni staż pracy na stanowisku wymagającym kwalifikacji pedagogicznych w placówce doskonalenia nauczycieli, urzędzie organu administracji rządowej, kuratorium oświaty lub innej jednostce sprawującej nadzór pedagogiczny
- spełnia warunki określone w Karcie Nauczyciela
- ukończyła z wynikiem pozytywnym szkolenie dla kandydatów na egzaminatorów organizowane przez okręgową komisję egzaminacyjną, zakończone egzaminem ze znajomości zasad przeprowadzania i oceniania sprawdzianu i egzaminów
jak również osoba, która:
- jest przedstawicielem pracodawcy lub organizacji pracodawców albo stowarzyszenia lub samorządu zawodowego
- posiada kwalifikacje wymagane od instruktora praktycznej nauki zawodu oraz uzyskany w okresie ostatnich 6 lat przed złożeniem wniosku o wpis do ewidencji, co najmniej trzyletni staż pracy w zawodzie, w którym przeprowadzany jest egzamin
Skreślenie z ewidencji egzaminatorów następuje na wniosek egzaminatora lub w przypadku:
→ nieusprawiedliwionego nieuczestniczenia w okresowych szkoleniach egzaminatorów, organizowanych przez okręgowe komisje egzaminacyjne
→ nieusprawiedliwionego nieuczestniczenia w pracach dotyczących przeprowadzania sprawdzianu i egzaminów, do których egzaminator został wyznaczony przez dyrektora okręgowej komisji egzaminacyjnej
→ nieprzestrzegania przepisów dotyczących przeprowadzania sprawdzianu i egzaminów oraz ich oceniania
→ w razie dokonania wpisu z naruszeniem prawa.
Nadzór nad działalnością Centralnej Komisji Egzaminacyjnej i okręgowych komisji egzaminacyjnych sprawuje minister właściwy do spraw oświaty i wychowania. Centralna Komisja Egzaminacyjna i okręgowe komisje egzaminacyjne są państwowymi jednostkami budżetowymi finansowanymi z budżetu ministra właściwego do spraw oświaty i wychowania. Organizację Centralnej Komisji Egzaminacyjnej oraz okręgowych komisji egzaminacyjnych określą ich statuty nadane przez ministra właściwego do spraw oświaty i wychowania. Osoby uczestniczące w przygotowywaniu, drukowaniu, przechowywaniu i transporcie pytań, zadań i testów oraz ich zestawów, a także arkuszy egzaminacyjnych do przeprowadzania sprawdzianu i egzaminów są obowiązane do nieujawniania osobom nieuprawnionym informacji dotyczących tych pytań, zadań, testów, zestawów i arkuszy egzaminacyjnych.
Słuchaczem kolegium pracowników służb społecznych może być tylko osoba posiadająca świadectwo dojrzałości. W zakresie uprawnień do ulgowych przejazdów środkami publicznego transportu zbiorowego, korzystania ze świadczeń publicznych zakładów opieki zdrowotnej i odbywania przeszkolenia wojskowego do słuchaczy kolegiów pracowników służb społecznych stosuje się przepisy dotyczące studentów szkół wyższych. Kolegia służb społecznych mogą pobierać opłaty za egzaminy wstępne oraz za zajęcia dydaktyczne, z wyłączeniem zajęć dydaktycznych w systemie dziennym w publicznych kolegiach pracowników służb społecznych, chyba że są powtarzane z powodu niezadowalających wyników w nauce. Minister do spraw zabezpieczenia społecznego określa standardy kształcenia w kolegiach pracowników służb społecznych, uwzględniając w szczególności wymagania dotyczące realizowania planów nauczania, przedmioty kształcenia, zakres i wymiar praktyk zawodowych, treści programowe i wymagane umiejętności.
Osoba, która ukończyła 18 lat i nie jest uczniem szkoły, może uzyskać świadectwo ukończenia szkoły (za wyjątkiem szkół kształcących w zawodach medycznych) na podstawie egzaminów eksternistycznych przeprowadzanych przez państwową komisję egzaminacyjną powołaną przez kuratora oświaty, a w przypadku szkół artystycznych przez ministra właściwego do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego. Egzaminy te przeprowadza się z zakresu wszystkich zajęć edukacyjnych przewidzianych w planie nauczania szkoły dla dorosłych odpowiedniego typu. Minister do spraw oświaty i wychowania (w przypadku szkół artystycznych minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw oświaty i wychowania) określa skład, warunki powoływania i odwoływania państwowych komisji egzaminacyjnych, tryb ich działania, szczegółowe warunki i tryb przeprowadzania egzaminów eksternistycznych, wysokość opłat pobieranych za ich przeprowadzenie oraz warunki wynagradzania członków komisji, a także może określić przypadki, w których do egzaminów eksternistycznych może przystąpić osoba, która nie ukończyła 18 lat.
Świadectwa i dyplomy państwowe wydawane przez uprawnione do tego szkoły, placówki kształcenia ustawicznego i placówki kształcenia praktycznego, zakłady kształcenia nauczycieli oraz okręgowe komisje egzaminacyjne są dokumentami urzędowymi, gdzie minister do spraw oświaty i wychowania określa w drodze rozporządzenia zasady wydawania oraz wzory świadectw, dyplomów państwowych i innych druków szkolnych, sposób dokonywania ich sprostowań i wydawania duplikatów, a także zasady legalizacji dokumentów przeznaczonych do obrotu prawnego z zagranicą oraz
zasady odpłatności za wykonywanie tych czynności.
- wykształcenie podstawowe posiada osoba, która ukończyła szkołę podstawową lub ukończyła podstawowe studium zawodowe
- wykształcenie gimnazjalne posiada osoba, która ukończyła gimnazjum
- wykształcenie zasadnicze zawodowe posiada osoba, które ukończyła zasadniczą szkołę zawodową, szkołę zasadniczą lub inną szkołę równorzędną
- wykształcenie średnie posiada osoba która ukończyła szkołę ponadpodstawową lub ponadgimnazjalną
Publiczne przedszkola, szkoły podstawowe i gimnazja organizują naukę religii na życzenie rodziców, publiczne szkoły ponadgimnazjalne na życzenie bądź rodziców, bądź samych uczniów; po osiągnięciu pełnoletności o pobieraniu nauki religii decydują uczniowie. Minister właściwy do spraw oświaty i wychowania w porozumieniu z władzami Kościoła Katolickiego i Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego oraz innych kościołów i związków wyznaniowych określa, w drodze rozporządzenia, warunki i sposób wykonywania przez szkoły zadań związanych z nauką religii.
Szkoła i placówka publiczna umożliwia uczniom podtrzymywanie poczucia tożsamości narodowej, etnicznej, językowej i religijnej, a w szczególności naukę języka oraz własnej historii i kultury. Na wniosek rodziców, nauka ta może być prowadzona:
- w osobnych grupach, oddziałach lub szkołach
- w grupach, oddziałach lub szkołach (z dodatkową nauką języka oraz własnej historii i kultury)
- w międzyszkolnych zespołach nauczania.
W pracy dydaktyczno-wychowawczej szkoły publiczne zapewniają podtrzymywanie kultury i tradycji regionalnej. Podręczniki szkolne i książki pomocnicze do kształcenia uczniów w zakresie niezbędnym do podtrzymywania poczucia tożsamości narodowej, etnicznej i językowej mogą być dofinansowywane z budżetu państwa z części, której dysponentem jest minister właściwy do spraw oświaty i wychowania.
Rozdział 2. Wychowanie przedszkolne, obowiązek szkolny i obowiązek nauki
Wychowanie przedszkolne obejmuje dzieci w wieku od 3 do 6 lat., jednak w przypadku dzieci posiadających orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego - wychowaniem przedszkolnym może być objęte dziecko w wieku powyżej 6 lat, jednak nie dłużej do 10 roku życia (obowiązek szkolny tych dzieci może być odroczony do końca roku szkolnego w tym roku kalendarzowym, w którym dziecko kończy 10 lat). W szczególnie uzasadnionych przypadkach dyrektor przedszkola może przyjąć do przedszkola dziecko, które ukończyło 2,5 roku. Dziecko w wieku 6 lat jest obowiązane odbyć roczne przygotowanie przedszkolne w przedszkolu albo w oddziale przedszkolnym zorganizowanym w szkole podstawowej. Opłaty za świadczenia prowadzonych przez gminę przedszkoli publicznych ustala rada gminy, a w przypadku innych przedszkoli publicznych - organy prowadzące te przedszkola. Rada gminy ustala sieć prowadzonych przez gminę publicznych przedszkoli i oddziałów przedszkolnych w szkołach podstawowych, która powinna być ustalona tak, aby wszystkie dzieci sześcioletnie zamieszkałe na obszarze gminy miały możliwość spełniania tego obowiązku, a droga dziecka sześcioletniego z domu do najbliższego publicznego przedszkola lub oddziału przedszkolnego w szkole podstawowej nie przekraczała 3 km (jeżeli przekracza, obowiązkiem gminy jest zapewnienie bezpłatnego transportu i opieki w czasie przewozu dziecka lub zwrot kosztów przejazdu dziecka i opiekuna środkami komunikacji publicznej, jeżeli dowożenie zapewniają rodzice). Obowiązkiem gminy jest zapewnienie niepełnosprawnym dzieciom sześcioletnim bezpłatnego transportu i opieki w czasie przewozu do najbliższego przedszkola, oddziału przedszkolnego w szkole podstawowej lub ośrodka umożliwiającego dzieciom upośledzonym umysłowo ze sprzężonymi niepełnosprawnościami realizację obowiązku albo zwrot kosztów przejazdu ucznia i opiekuna środkami komunikacji publicznej (jeżeli dowożenie zapewniają rodzice).
Rodzice dziecka podlegającego obowiązkowi odbycia rocznego przygotowania przedszkolnego są obowiązani dopełnić czynności związanych ze zgłoszeniem dziecka do przedszkola lub oddziału przedszkolnego w szkole podstawowej, a także zapewnić regularne uczęszczanie dziecka na zajęcia, a kontrolowanie spełniania obowiązku, należy do zadań dyrektora szkoły podstawowej, w obwodzie której dziecko mieszka.
Nauka jest obowiązkowa do ukończenia 18 roku życia. Obowiązek szkolny dziecka rozpoczyna się z początkiem roku szkolnego w tym roku kalendarzowym, w którym dziecko kończy 7 lat, oraz trwa do ukończenia gimnazjum, nie dłużej jednak niż do ukończenia 18 roku życia (na wniosek rodziców naukę w szkole podstawowej może także rozpocząć dziecko, które przed dniem 1 września kończy 6 lat, jeżeli wykazuje psychofizyczną dojrzałość do podjęcia nauki szkolnej). W przypadkach uzasadnionych ważnymi przyczynami rozpoczęcie spełniania przez dziecko obowiązku szkolnego może być odroczone, nie dłużej jednak niż o jeden rok. Obowiązek szkolny spełnia się przez uczęszczanie do szkoły podstawowej i gimnazjum, publicznych albo niepublicznych. Po ukończeniu gimnazjum obowiązek nauki spełnia się:
- przez uczęszczanie do publicznej lub niepublicznej szkoły ponadgimnazjalnej
- przez uczęszczanie na zajęcia realizowane w formach pozaszkolnych w placówkach publicznych i niepublicznych posiadających akredytację
- przez uczęszczanie na zajęcia realizowane w ramach działalności oświatowej prowadzonej przez osoby prawne lub fizyczne dla której osoby te uzyskały akredytację
- przez realizowanie, zgodnie z odrębnymi przepisami, przygotowania zawodowego u pracodawcy
Dyrektorzy niepublicznych szkółpodstawowych i gimnazjów oraz dyrektorzy publicznych szkół podstawowych i gimnazjów, a także dyrektorzy szkół specjalnych i ośrodków, prowadzonych przez osoby fizyczne lub osoby prawne, które nie są jednostkami samorządu terytorialnego, którym nie ustalono obwodów, o przyjęciu ucznia do szkoły są obowiązani powiadomić dyrektora publicznej szkoły podstawowej lub gimnazjum, w których obwodzie uczeń mieszka, oraz informować go o spełnianiu przez ucznia obowiązku szkolnego.
Sieć publicznych szkół powinna być zorganizowana w sposób umożliwiający wszystkim dzieciom spełnianie obowiązku szkolnego. Droga dziecka z domu do szkoły nie może przekraczać:
→ 3 km - w przypadku uczniów klas I-IV szkół podstawowych
→ 4 km - w przypadku uczniów klas V i VI szkół podstawowych oraz uczniów gimnazjów
Jeżeli odległości te są przekroczone, obowiązkiem gminy jest zapewnienie bezpłatnego transportu i opieki w czasie przewozu lub zwrot kosztów przejazdu środkami komunikacji publicznej. Obowiązkiem gminy jest również zapewnienie uczniom niepełnosprawnym bezpłatnego transportu i opieki w czasie przewozu do najbliższej szkoły podstawowej, gimnazjum lub ośrodka umożliwiającego realizację obowiązku szkolnego i obowiązku nauki dzieciom i młodzieży, a także dzieciom i młodzieży z upośledzeniem umysłowym ze sprzężonymi niepełnosprawnościami albo zwrot kosztów przejazdu ucznia i opiekuna środkami komunikacji publicznej, jeżeli dowożenie zapewniają rodzice.
Rodzice dziecka podlegającego obowiązkowi szkolnemu są obowiązani do:
- dopełnienia czynności związanych ze zgłoszeniem dziecka do szkoły
- zapewnienia regularnego uczęszczania dziecka na zajęcia szkolne
- zapewnienia dziecku warunków umożliwiających przygotowywanie się do zajęć szkolnych
- zapewnienia dziecku realizującemu obowiązek szkolny poza szkołą, warunków nauki określonych w zezwoleniu
- powiadamiania organów gminy o formie spełniania obowiązku szkolnego lub obowiązku nauki przez młodzież w wieku 16-18 lat i zmianach w tym zakresie
Organ gminy prowadzący ewidencję ludności jest obowiązany w ramach zadań własnych przesyłać właściwym dyrektorom szkół informacje o aktualnym stanie i zmianach w ewidencji dzieci i młodzieży w wieku 3-18 lat.
Rozdział 3. Zarządzanie szkołami i placówkami publicznymi
Minister właściwy do spraw oświaty i wychowania koordynuje i realizuje politykę oświatową państwa (współdziała w tym zakresie z wojewodami oraz z innymi organami i jednostkami organizacyjnymi właściwymi w sprawach funkcjonowania systemu oświaty) oraz inicjuje, koordynuje i nadzoruje organizację ogólnopolskich olimpiad i turniejów dla uczniów, a także może zlecić zadania z tego zakresu, w drodze umowy, szkołom wyższym, placówkom naukowym, stowarzyszeniom naukowym, zawodowym i innym podmiotom prowadzącym statutową działalność oświatową lub naukową. Minister do spraw oświaty i wychowania między innymi określa:
- warunki i tryb przyjmowania uczniów do szkół oraz przechodzenia z jednych typów szkół do innych (może także określać maksymalną liczbę szkół ponadgimnazjalnych, o przyjęcie do których można ubiegać się równocześnie, uwzględniając w szczególności zasadę powszechnej dostępności do szkół wszystkich typów)
- organizację kształcenia dzieci obywateli polskich czasowo przebywających za granicą
- warunki i sposób wspomagania nauczania języka polskiego, historii, geografii, kultury polskiej oraz innych przedmiotów nauczanych w języku polskim wśród Polonii i Polaków zamieszkałych za granicą
- kierowanie nauczycieli do pracy za granicą w środowiskach polonijnych
- przekazywanie niezbędnych podręczników i pomocy dydaktycznych służących temu nauczaniu
- organizowanie doskonalenia zawodowego nauczycieli pracujących w środowiskach polonijnych w kraju i za granicą
- organizowanie kolonii i innych form letniego wypoczynku dzieci i młodzieży polonijnej
- zakres i warunki przyznawania świadczeń przysługujących nauczycielom polskim skierowanym lub delegowanym do pracy za granicą
jak również:
- ramowe plany nauczania, w tym wymiar godzin do dyspozycji dyrektora szkoły, z uwzględnieniem w szczególności obowiązującego wymiaru godzin zajęć edukacyjnych dla poszczególnych etapów edukacyjnych, a także wymiaru godzin zajęć rewalidacyjnych dla uczniów niepełnosprawnych
- podstawy programowe:
- wychowania przedszkolnego
- kształcenia ogólnego w poszczególnych typach szkół
- kształcenia w poszczególnych profilach kształcenia ogólnozawodowego
- kształcenia w poszczególnych zawodach
(uwzględniając w szczególności zestawy celów i treści nauczania, umiejętności uczniów, a także zadania wychowawcze szkoły, odpowiednio do poszczególnych etapów kształcenia i typów szkół oraz zawodów i profili kształcenia ogólnozawodowego)
- warunki i tryb zalecania do użytku szkolnego środków dydaktycznych, uwzględniając w szczególności
- warunki i sposób oceniania, klasyfikowania i promowania uczniów oraz przeprowadzania sprawdzianów i egzaminów, z uwzględnieniem:
- prawa ucznia do jawnej i umotywowanej oceny oraz informacji o wymaganiach edukacyjnych
- tworzenia wewnątrzszkolnych systemów oceniania
- dostosowania wymagań edukacyjnych do indywidualnych potrzeb psychofizycznych i edukacyjnych ucznia
- przekazywania rodzicom informacji o postępach i trudnościach ucznia w nauce
- kompetencji okręgowych komisji egzaminacyjnych w zakresie przygotowywania, przeprowadzania i oceniania sprawdzianu i egzaminów
- możliwości zwalniania z części lub całości sprawdzianu i egzaminu laureatów i finalistów odpowiednio konkursów i olimpiad przedmiotowych
- możliwości unieważnienia sprawdzianu lub egzaminu w przypadku stwierdzenia naruszenia przepisów dotyczących przeprowadzania sprawdzianu i egzaminów, jeżeli to naruszenie mogło mieć wpływ na wynik sprawdzianu lub egzaminu
- sposób prowadzenia przez szkoły i placówki dokumentacji przebiegu nauczania, działalności wychowawczej i opiekuńczej oraz rodzaje tej dokumentacji, uwzględniające w szczególności ewidencję dzieci i młodzieży podlegających obowiązkowi szkolnemu i obowiązkowi nauki, a także stanowiące podstawę wydawania uczniom świadectw i dyplomów
- warunki prowadzenia działalności innowacyjnej i eksperymentalnej przez szkoły i placówki
- organizację roku szkolnego
- organizację oraz sposób przeprowadzania konkursów, turniejów i olimpiad
- standardy wymagań będące podstawą przeprowadzania sprawdzianów i egzaminów
- zasady udzielania i organizacji pomocy psychologiczno-pedagogicznej w szkołach i placówkach
- warunki i sposób organizowania przez szkoły i placówki krajoznawstwa i turystyki
Minister Sprawiedliwości, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw oświaty i wychowania, określa organizację roku szkolnego w szkołach w zakładach poprawczych i w schroniskach dla nieletnich, z uwzględnieniem w szczególności specyfiki organizacji pracy wychowawczej i resocjalizacyjnej w tych zakładach i schroniskach oraz zapewnienia wykonywania orzeczeń sądowych.
Nauczyciel ma prawo wyboru programu wychowania przedszkolnego, programu nauczania oraz podręcznika spośród programów i podręczników dopuszczonych do użytku szkolnego, jak również opracowania własnego programu wychowania przedszkolnego lub programu nauczania. Programy wychowania przedszkolnego, programy nauczania i podręczniki dopuszczane są do użytku przez ministra właściwego do spraw oświaty i wychowania (w przypadku szkół artystycznych - minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego). Program lub podręcznik może być dopuszczony do użytku szkolnego, jeżeli uzyskał pozytywne opinie rzeczoznawców. Podmiot ubiegający się o dopuszczenie do użytku szkolnego programu lub podręcznika wnosi opłatę, która stanowi dochód budżetu państwa. Minister właściwy do spraw oświaty i wychowania oraz minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego, może cofnąć dopuszczenie do użytku szkolnego programu lub podręcznika.
Minister właściwy do spraw oświaty i wychowania (lub minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego), określają:
- szczegółowe warunki, jakie muszą spełniać programy i podręczniki dopuszczane do użytku szkolnego, a także warunki tworzenia przez nauczycieli własnych programów
- szczegółowe warunki i tryb dopuszczania do użytku szkolnego programów i podręczników oraz cofania dopuszczenia
- warunki, jakie muszą spełnić osoby wpisywane na listę rzeczoznawców, oraz warunki i tryb skreślania z listy
- wysokość i tryb wnoszenia opłat w postępowaniu o dopuszczenie do użytku szkolnego programu lub podręcznika, a także warunki wynagradzania rzeczoznawców
W zakresie kształcenia zawodowego, wyżej określone zadania wykonuje minister właściwy do spraw oświaty i wychowania wykonuje w uzgodnieniu z ministrami właściwymi dla zawodów ujętych w klasyfikacji zawodów szkolnictwa zawodowego. Wniosek właściwego ministra powinien zawierać opis zawodu ze zbiorem umiejętności zawodowych, uzasadnienie potrzeby kształcenia w tym zawodzie, nazwę i miejsce zawodu w określonej grupie klasyfikacji zawodów i specjalności a także informację o potrzebach rynku pracy w zakresie danego zawodu oraz opinię organizacji pracodawców reprezentatywnych. Stowarzyszenia zawodowe, samorządy gospodarcze oraz inne organizacje gospodarcze mogą występować do właściwych ministrów z propozycją ustanawiania nowych zawodów szkolnictwa zawodowego. Minister właściwy do spraw oświaty i wychowania określa profile kształcenia ogólnozawodowego odpowiadające określonym dziedzinom gospodarki.
Kuratora oświaty powołuje i odwołuje wojewoda w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw oświaty i wychowania. Kandydata na to stanowisko wyłania się w drodze konkursu ogłaszanego przez wojewodę najpóźniej w ciągu miesiąca od dnia, w którym nastąpiło odwołanie kuratora. Kandydatem na stanowisko kuratora oświaty może być nauczyciel mianowany lub dyplomowany mający wykształcenie wyższe magisterskie oraz posiadający co najmniej 7-letni staż pracy w swoim zawodzie, w tym co najmniej 3-letni staż na stanowisku wymagającym sprawowania nadzoru pedagogicznego. Minister właściwy do spraw oświaty i wychowania określi, w drodze rozporządzenia, regulamin konkursu na stanowisko kuratora oświaty oraz tryb pracy komisji konkursowej. Wicekuratorów oświaty powołuje i odwołuje wojewoda na wniosek kuratora oświaty. Kurator oświaty wykonuje między innymi następujące zadania:
→ sprawuje nadzór pedagogiczny nad publicznymi i niepublicznymi szkołami i placówkami oraz placówkami doskonalenia nauczycieli
- wydaje decyzje administracyjne w sprawach określonych w ustawie
- współdziała z radami oświatowymi
- wykonuje zadania organu wyższego stopnia
- realizuje politykę oświatową państwa, a także współdziała z organami jednostek samorządu terytorialnego w tworzeniu i realizowaniu odpowiednio regionalnej i lokalnej polityki oświatowej, zgodnych z polityką oświatową państwa
- organizuje olimpiady, konkursy, turnieje, przeglądy oraz inne formy współzawodnictwa i prezentacji osiągnięć uczniów szkół na obszarze województwa
- współdziała z okręgowymi komisjami egzaminacyjnymi
- bada potrzeby nauczycieli w zakresie doskonalenia oraz inicjuje i koordynuje działania związane z doskonaleniem nauczycieli
- wspomaga działania w zakresie organizowania egzaminów i sprawdzianów w szkołach
- współdziała z organami jednostek samorządu terytorialnego w zakresie kształtowania i rozwoju bazy materialnej szkół i placówek
- współdziała z właściwymi organami, organizacjami i innymi podmiotami w sprawach dotyczących warunków rozwoju dzieci i młodzieży, w tym w przeciwdziałaniu zjawiskom patologii społecznej
- koordynuje, wspomaga i nadzoruje organizację wypoczynku dzieci i młodzieży na obszarze województwa w okresie ferii letnich i zimowych;
Nadzór pedagogiczny polega na:
- ocenianiu stanu i warunków działalności dydaktycznej, wychowawczej i opiekuńczej szkół, placówek i nauczycieli
- analizowaniu i ocenianiu efektów działalności dydaktycznej, wychowawczej i opiekuńczej oraz innej działalności statutowej szkół i placówek
- udzielaniu pomocy szkołom, placówkom i nauczycielom w wykonywaniu ich zadań dydaktycznych, wychowawczych i opiekuńczych
- inspirowaniu nauczycieli do innowacji pedagogicznych, metodycznych i organizacyjnych.
Nauczyciele wykonujący czynności z zakresu nadzoru pedagogicznego mają prawo:
- wstępu do szkół i placówek
- wglądu do prowadzonej przez szkołę lub placówkę dokumentacji dotyczącej przebiegu nauczania, wychowania i opieki oraz organizacji pracy
- udziału w posiedzeniu rady pedagogicznej, po uprzednim powiadomieniu dyrektora szkoły
- wstępu w charakterze obserwatora na zajęcia dydaktyczne, wychowawcze, opiekuńcze i inne zajęcia organizowane przez szkołę lub placówkę (po uprzednim powiadomieniu dyrektora szkoły lub placówki)
- przeprowadzania badań służących ocenie efektywności działalności dydaktycznej, wychowawczej oraz opiekuńczej szkół i placówek.
Nauczyciele ci mogą ponadto wydawać dyrektorom szkół i placówek doraźne zalecenia oraz zgłaszać uwagi i wnioski wynikające z przeprowadzonych czynności. W razie stwierdzenia istotnych uchybień w działalności szkoły lub placówki, organ sprawujący nadzór pedagogiczny zawiadamia o stwierdzonych uchybieniach organ prowadzący szkołę lub placówkę. W przypadku stwierdzenia niedostatecznych efektów kształcenia lub wychowania w szkole lub placówce, organ sprawujący nadzór pedagogiczny poleca dyrektorowi szkoły lub placówki opracowanie, w uzgodnieniu z organem prowadzącym, programu i harmonogramu poprawy efektywności kształcenia lub wychowania. Wdrożenie programu następuje w terminach określonych w harmonogramie, zaakceptowanych przez organ sprawujący nadzór pedagogiczny. Program musi uwzględnić uwagi i wnioski zgłoszone przez organ sprawujący nadzór pedagogiczny. Jeżeli dyrektor szkoły lub placówki nie usunie w wyznaczonym terminie uchybień, nie opracuje lub nie wdroży w określonych w harmonogramie terminach programu poprawy efektywności kształcenia lub wychowania albo nie uwzględni w tym programie zgłoszonych uwag i wniosków, organ sprawujący nadzór pedagogiczny występuje do organu prowadzącego szkołę lub placówkę z wnioskiem o odwołanie dyrektora szkoły lub placówki z końcem albo w czasie roku szkolnego bez wypowiedzenia. Wniosek złożony w tej sprawie przez organ sprawujący nadzór pedagogiczny jest wiążący dla organu prowadzącego szkołę lub placówkę.
Stanowisko dyrektora szkoły lub placówki powierza organ prowadzący tę szkołę lub placówkę, przy czym może to nastąpić, jeżeli organ sprawujący nadzór pedagogiczny nie zgłosi, w terminie 14 dni od przedstawienia kandydata na to stanowisko, umotywowanego zastrzeżenia. Kandydata na stanowisko dyrektora szkoły lub placówki wyłania się w drodze konkursu (wymogu przeprowadzania konkursu na stanowisko dyrektora nie stosuje się do szkół i placówek publicznych prowadzonych przez osoby fizyczne lub osoby prawne, które nie są jednostkami samorządu terytorialnego). Jeżeli do konkursu nie zgłosi się żaden kandydat albo w wyniku konkursu nie wyłoniono kandydata, organ prowadzący powierza to stanowisko ustalonemu przez siebie kandydatowi, po zasięgnięciu opinii rady szkoły lub placówki i rady pedagogicznej. Do czasu powierzenia stanowiska dyrektora organ prowadzący może powierzyć pełnienie obowiązków dyrektora szkoły wicedyrektorowi, a w szkołach, w których nie ma wicedyrektora, nauczycielowi tej szkoły, jednak nie dłużej niż na okres 6 miesięcy.
Stanowisko dyrektora szkoły lub placówki powierza się na 5 lat szkolnych. W uzasadnionych przypadkach, w uzgodnieniu z kuratorem oświaty, a w przypadku szkoły i placówki artystycznej oraz placówek dla uczniów szkół artystycznych - z ministrem właściwym do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego, można powierzyć to stanowisko na krótszy okres, jednak nie krótszy niż 1 rok szkolny. Dyrektor szkoły lub placówki wypełnia następujące obowiązki:
- kieruje działalnością szkoły lub placówki oraz reprezentuje ją na zewnątrz
- sprawuje nadzór pedagogiczny
- sprawuje opiekę nad uczniami oraz stwarza warunki harmonijnego rozwoju psychofizycznego poprzez aktywne działania prozdrowotne
- realizuje uchwały rady szkoły lub placówki oraz rady pedagogicznej, podjęte w ramach ich kompetencji stanowiących
- dysponuje środkami określonymi w planie finansowym szkoły lub placówki zaopiniowanym przez radę szkoły lub placówki i ponosi odpowiedzialność za ich prawidłowe wykorzystanie, a także może organizować administracyjną, finansową i gospodarczą obsługę szkoły lub placówki
- wykonuje inne zadania wynikające z przepisów szczególnych
- współdziała ze szkołami wyższymi oraz zakładami kształcenia nauczycieli w organizacji praktyk pedagogicznych
- odpowiada za właściwą organizację i przebieg sprawdzianu i egzaminów przeprowadzanych w szkole lub placówce
Dyrektor szkoły lub placówki może, w drodze decyzji, skreślić ucznia z listy uczniów w przypadkach określonych w statucie szkoły lub placówki. Skreślenie następuje na podstawie uchwały rady pedagogicznej, po zasięgnięciu opinii samorządu uczniowskiego (przepis ten nie dotyczy jednak ucznia objętego obowiązkiem szkolnym; w uzasadnionych przypadkach uczeń ten, na wniosek dyrektora szkoły, może zostać przeniesiony przez kuratora oświaty do innej szkoły). Dyrektor jest kierownikiem zakładu pracy dla zatrudnionych w szkole lub placówce nauczycieli i pracowników, którzy nie są nauczycielami. Dyrektor w szczególności decyduje w sprawach:
- zatrudniania i zwalniania nauczycieli oraz innych pracowników szkoły lub placówki
- przyznawania nagród oraz wymierzania kar porządkowych nauczycielom i innym pracownikom szkoły lub placówki
- występowania z wnioskami, po zasięgnięciu opinii rady pedagogicznej i rady szkoły lub placówki, w sprawach odznaczeń, nagród i innych wyróżnień dla nauczycieli oraz pozostałych pracowników szkoły lub placówki
Dyrektor szkoły lub placówki w wykonywaniu swoich zadań współpracuje z radą szkoły lub placówki, radą pedagogiczną, rodzicami i samorządem uczniowskim. W przypadku nieobecności dyrektora szkoły lub placówki zastępuje go wicedyrektor, a w szkołach i placówkach, w których nie utworzono stanowiska wicedyrektora - inny nauczyciel tej szkoły lub placówki, wyznaczony przez organ prowadzący.
W szkole lub placówce zatrudniającej co najmniej 3 nauczycieli działa rada pedagogiczna, która jest kolegialnym organem szkoły lub placówki w zakresie realizacji jej statutowych zadań dotyczących kształcenia, wychowania i opieki. W jej skład wchodzą wszyscy nauczyciele zatrudnieni w szkole lub placówce oraz pracownicy innych zakładów pracy pełniący funkcję instruktorów praktycznej nauki zawodu lub prowadzący pracę wychowawczą z młodocianymi pracownikami w placówkach zbiorowego zakwaterowania, dla których praca dydaktyczna i wychowawcza stanowi podstawowe zajęcie. W zebraniach rady pedagogicznej mogą także brać udział z głosem doradczym osoby zapraszane przez jej przewodniczącego za zgodą lub na wniosek rady pedagogicznej.
Przewodniczącym rady pedagogicznej jest dyrektor szkoły lub placówki. Zebrania plenarne rady pedagogicznej są organizowane przed rozpoczęciem roku szkolnego, w każdym okresie (semestrze) w związku z zatwierdzeniem wyników klasyfikowania i promowania uczniów, po zakończeniu rocznych zajęć szkolnych oraz w miarę bieżących potrzeb. Zebrania mogą być organizowane na wniosek organu sprawującego nadzór pedagogiczny, z inicjatywy przewodniczącego, rady szkoły lub placówki, organu prowadzącego szkołę lub placówkę albo co najmniej 1/3 członków rady pedagogicznej. Do kompetencji stanowiących rady pedagogicznej należy:
- zatwierdzanie planów pracy szkoły lub placówki po zaopiniowaniu przez radę szkoły lub placówki
- podejmowanie uchwał w sprawie wyników klasyfikacji i promocji uczniów
- podejmowanie uchwał w sprawie innowacji i eksperymentów pedagogicznych w szkole lub placówce, po zaopiniowaniu ich projektów przez radę szkoły lub placówki
- ustalanie organizacji doskonalenia zawodowego nauczycieli szkoły lub placówki
- podejmowanie uchwał w sprawach skreślenia z listy uczniów
Ponadto, rada pedagogiczna opiniuje w szczególności:
- organizację pracy szkoły lub placówki, w tym zwłaszcza tygodniowy rozkład zajęć lekcyjnych i pozalekcyjnych
- projekt planu finansowego szkoły lub placówki
- wnioski dyrektora o przyznanie nauczycielom odznaczeń, nagród i innych wyróżnień
- propozycje dyrektora szkoły lub placówki w sprawach przydziału nauczycielom stałych prac i zajęć w ramach wynagrodzenia zasadniczego oraz dodatkowo płatnych zajęć dydaktycznych, wychowawczych i opiekuńczych.
Rozdział 4. Społeczne organy w systemie oświaty
Przy ministrze właściwym do spraw oświaty i wychowania może działać Krajowa Rada Oświatowa, zwana dalej "Krajową Radą", będąca społecznym organem opiniodawczym i wnioskodawczym w sprawach oświaty. Jest ona tworzona przez ministra właściwego do spraw oświaty i wychowania na wniosek wojewódzkich rad oświatowych reprezentujących co najmniej 1/4 województw. Krajowa Rada:
- opracowuje i przedstawia ministrowi właściwemu do spraw oświaty i wychowania projekty założeń polityki oświatowej państwa
- opiniuje projekt ustawy budżetowej w części dotyczącej oświaty i przedstawia swoją opinię właściwym komisjom sejmowym i senackim
- opiniuje kryteria podziału środków będących w dyspozycji ministra właściwego do spraw oświaty i wychowania, przeznaczonych na oświatę
- opiniuje koncepcję kształcenia, w tym ramowe plany nauczania oraz zakres obowiązujących podstaw programowych
- opiniuje projekty aktów prawnych dotyczących oświaty
- opiniuje inne sprawy dotyczące oświaty, przedstawione przez ministra właściwego do spraw oświaty i wychowania.
W skład Krajowej Rady wchodzą przedstawiciele wojewódzkich rad oświatowych, po jednym z każdej rady wojewódzkiej, oraz po jednym przedstawicielu centralnych struktur związków zawodowych zrzeszających nauczycieli. Kadencja Krajowej Rady trwa 3 lata, uchwala ona regulamin swojej działalności oraz wybiera przewodniczącego, może również powoływać stałe i doraźne komisje.
Na wniosek przedstawicieli szkół artystycznych, środowisk twórczych i artystycznych, minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego może utworzyć Radę do spraw Szkolnictwa Artystycznego będącą społecznym organem opiniodawczym i wnioskodawczym w sprawach kształcenia artystycznego.
Organ stanowiący jednostki samorządu terytorialnego może powołać radę oświatową działającą przy tym organie, której zadań należy:
- badanie potrzeb oświatowych na obszarze działania jednostki samorządu terytorialnego oraz przygotowywanie projektów ich zaspokajania
- opiniowanie budżetu jednostki samorządu terytorialnego w części dotyczącej wydatków na oświatę
- opiniowanie projektów sieci publicznych szkół i placówek
- opiniowanie projektów aktów prawa miejscowego wydawanych w sprawach oświaty
- wyrażanie opinii i wniosków w innych sprawach dotyczących oświaty.
W szkołach i placówkach mogą działać rady szkół i placówek, które uczestniczą w rozwiązywaniu spraw wewnętrznych szkoły lub placówki, a także:
- uchwalają statut szkoły lub placówki
- przedstawiają wnioski w sprawie rocznego planu finansowego środków specjalnych szkoły lub placówki i opiniują projekt planu finansowego szkoły lub placówki
- mogą występować do organu sprawującego nadzór pedagogiczny nad szkołą lub placówką z wnioskami o zbadanie i dokonanie oceny działalności szkoły lub placówki, jej dyrektora lub innego nauczyciela zatrudnionego w szkole lub placówce
- opiniują plan pracy szkoły lub placówki, projekty innowacji i eksperymentów pedagogicznych oraz inne sprawy istotne dla szkoły lub placówki
- z własnej inicjatywy oceniają sytuację oraz stan szkoły lub placówki i występuje z wnioskami do dyrektora, rady pedagogicznej, organu prowadzącego szkołę lub placówkę oraz do wojewódzkiej rady oświatowej, w szczególności w sprawach organizacji zajęć pozalekcyjnych i przedmiotów nadobowiązkowych
W skład rady szkoły lub placówki wchodzą w równej liczbie:
→ nauczyciele wybrani przez ogół nauczycieli
→ rodzice wybrani przez ogół rodziców
→ uczniowie wybrani przez ogół uczniów.
W skład rady szkoły w szkołach podstawowych nie wchodzą uczniowie, a w gimnazjach udział uczniów w radzie szkoły nie jest obowiązkowy. Rada powinna liczyć co najmniej 6 osób. Kadencja rady szkoły lub placówki trwa 3 lata. Statut szkoły lub placówki może dopuszczać dokonywanie corocznej zmiany jednej trzeciej składu rady. Powstanie rady szkoły lub placówki organizuje dyrektor szkoły lub placówki z własnej inicjatywy albo na wniosek rady rodziców, a w przypadku gimnazjów i szkół ponadgimnazjalnych także na wniosek samorządu uczniowskiego.
W szkole i placówce może działać rada rodziców, stanowiąca reprezentację rodziców uczniów, a jej zasady tworzenia uchwala ogół rodziców uczniów tej szkoły lub placówki. Rada rodziców może występować do organu prowadzącego szkołę lub placówkę, organu sprawującego nadzór pedagogiczny, dyrektora, rady pedagogicznej oraz rady szkoły lub placówki z wnioskami i opiniami dotyczącymi wszystkich spraw szkoły lub placówki. W celu wspierania działalności statutowej szkoły lub placówki rada rodziców może gromadzić fundusze z dobrowolnych składek rodziców oraz innych źródeł.
W szkole i placówce działa samorząd uczniowski, zwany dalej "samorządem", który tworzą wszyscy uczniowie szkoły lub placówki. Zasady wybierania i działania organów samorządu określa regulamin uchwalany przez ogół uczniów w głosowaniu równym, tajnym i powszechnym. Organy samorządu są jedynymi reprezentantami ogółu uczniów. Samorząd może przedstawiać radzie szkoły lub placówki, radzie pedagogicznej oraz dyrektorowi wnioski i opinie we wszystkich sprawach szkoły lub placówki, w szczególności dotyczących realizacji podstawowych praw uczniów, takich jak:
- prawo do zapoznawania się z programem nauczania, z jego treścią, celem i stawianymi wymaganiami
- prawo do jawnej i umotywowanej oceny postępów w nauce i zachowaniu
- prawo do organizacji życia szkolnego, umożliwiające zachowanie właściwych proporcji między wysiłkiem szkolnym a możliwością rozwijania i zaspokajania własnych zainteresowań
- prawo do redagowania i wydawania gazety szkolnej
- prawo organizowania działalności kulturalnej, oświatowej, sportowej oraz rozrywkowej zgodnie z własnymi potrzebami i możliwościami organizacyjnymi, w porozumieniu z dyrektorem
- prawo wyboru nauczyciela pełniącego rolę opiekuna samorządu.
W szkole i placówce mogą działać, z wyjątkiem partii i organizacji politycznych, stowarzyszenia i inne organizacje, a w szczególności organizacje harcerskie, których celem statutowym jest działalność wychowawcza albo rozszerzanie i wzbogacanie form działalności dydaktycznej, wychowawczej i opiekuńczej szkoły lub placówki.
Rozdział 5. Organizacja kształcenia, wychowania i opieki w szkołach i placówkach publicznych
Szkołę lub placówkę publiczną zakłada się na podstawie aktu założycielskiego, który określa jej typ, nazwę i siedzibę, zasięg terytorialny (obwód), w szczególności nazwy miejscowości (w miastach nazwy ulic lub ich części) należących do jej obwodu, a w przypadku szkoły podstawowej także podporządkowane jej organizacyjnie szkoły filialne. Szkole publicznej prowadzonej przez osobę fizyczną lub osobę prawną inną niż jednostka samorządu terytorialnego nie ustala się obwodu, chyba że osoba prowadząca wystąpi z takim wnioskiem. Minister do spraw oświaty i wychowania (w stosunku do szkół artystycznych - minister do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego) określają szczegółowe zasady i warunki udzielania i cofania zezwolenia na założenie szkoły lub placówki publicznej, tak aby tworzenie szkół publicznych przez osoby prawne i fizyczne sprzyjało poprawie warunków kształcenia, a także korzystnie uzupełniało sieć szkół publicznych na danym terenie.
Statut szkoły lub placówki publicznej powinien określać w szczególności:
- nazwę i typ szkoły lub placówki oraz ich cele i zadania
- organ prowadzący szkołę lub placówkę
- organy szkoły lub placówki oraz ich kompetencje
- organizację szkoły lub placówki
- zakres zadań nauczycieli oraz innych pracowników szkoły lub placówki
- zasady rekrutacji uczniów
- prawa i obowiązki uczniów, w tym przypadki, w których uczeń może zostać skreślony z listy uczniów szkoły
Rok szkolny we wszystkich szkołach i placówkach rozpoczyna się z dniem 1 września każdego roku, a kończy - z dniem 31 sierpnia następnego roku. Podstawowymi formami działalności dydaktyczno-wychowawczej szkoły są:
- obowiązkowe zajęcia edukacyjne
- dodatkowe zajęcia edukacyjne
- zajęcia dydaktyczno-wyrównawcze i specjalistyczne organizowane dla uczniów mających trudności w nauce oraz inne zajęcia wspomagające rozwój dzieci i młodzieży z zaburzeniami rozwojowymi
- nadobowiązkowe zajęcia pozalekcyjne
- w szkołach prowadzących kształcenie zawodowe - praktyczna nauka zawodu.
Na wniosek lub za zgodą rodziców albo pełnoletniego ucznia dyrektor szkoły po zasięgnięciu opinii rady pedagogicznej i publicznej poradni psychologiczno-pedagogicznej, w tym poradni specjalistycznej, może zezwolić uczniowi na indywidualny program lub tok nauki oraz wyznaczyć nauczyciela-opiekuna. Odmowa udzielenia zezwolenia następuje w drodze decyzji administracyjnej.
Do realizacji zadań statutowych szkoła publiczna powinna zapewnić uczniom możliwość korzystania z:
- pomieszczeń do nauki z niezbędnym wyposażeniem
- biblioteki
- świetlicy
- gabinetu profilaktyki zdrowotnej i pomocy przedlekarskiej
- zespołu urządzeń sportowych i rekreacyjnych
- pomieszczeń administracyjno-gospodarczych.
Kształcenie ustawiczne jest organizowane i prowadzone w szkołach dla dorosłych oraz placówkach kształcenia ustawicznego, placówkach kształcenia praktycznego, ośrodkach dokształcania i doskonalenia zawodowego. Kształcenie ustawiczne może być prowadzone jako stacjonarne, zaoczne i na odległość. Minister właściwy do spraw oświaty i wychowania określi, w drodze rozporządzenia, warunki i tryb uzyskiwania i uzupełniania przez osoby dorosłe wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych w formach pozaszkolnych, a także może określić warunki i tryb przeprowadzania egzaminów kwalifikacyjnych umożliwiających uzyskanie tytułów zawodowych, skład, warunki powoływania i odwoływania przez kuratora oświaty państwowych komisji egzaminacyjnych, wzory wydawanych świadectw i dyplomów, wysokość opłat za przeprowadzenie egzaminów kwalifikacyjnych oraz warunki wynagradzania członków komisji. Rozporządzenie to uwzględnia w szczególności:
- zaliczanie przy podejmowaniu nauki w szkole dla dorosłych prowadzącej kształcenie zawodowe wyników kursów zawodowych prowadzonych przez publiczne i niepubliczne placówki i ośrodki posiadające akredytację albo przez osoby prawne lub fizyczne prowadzące działalność oświatową dla której uzyskały akredytację
- sposób potwierdzania posiadania określonych kwalifikacji zawodowych uzyskanych w wyniku ukończenia poszczególnych form kształcenia
- warunki i tryb prowadzenia kształcenia na odległość
- możliwość powoływania państwowych komisji egzaminacyjnych przy szkołach i placówkach, warunki dopuszczania do egzaminu kwalifikacyjnego i sposób jego przeprowadzania
- wysokość opłat za egzamin kwalifikacyjny
Zadania w zakresie kształcenia i wychowania młodzieży wykonują także Ochotnicze Hufce Pracy organizowane na zasadach określonych w odrębnych przepisach. Praktyczna nauka zawodu może odbywać się w placówkach kształcenia ustawicznego, placówkach kształcenia praktycznego, warsztatach szkolnych, pracowniach szkolnych, szkolnych gospodarstwach pomocniczych, u pracodawców, a także w indywidualnych gospodarstwach rolnych. Szkoły prowadzące kształcenie zawodowe przekazują pracodawcom, u których realizowana jest praktyczna nauka zawodu w formie praktyk zawodowych, środki na pokrycie dodatków i premii wypłacanych pracownikom za wykonywanie obowiązków opiekunów praktyk zawodowych oraz opłacanych od nich składek na ubezpieczenia społeczne.
Minister właściwy do spraw oświaty i wychowania określa, w drodze rozporządzenia:
- rodzaje i szczegółowe zasady działania placówek publicznych, warunki pobytu dzieci i młodzieży w tych placówkach oraz może określić wysokość i zasady odpłatności wnoszonej przez rodziców za pobyt ich dzieci w tych placówkach
- szczegółowe zasady działania publicznych poradni psychologiczno-pedagogicznych, w tym poradni specjalistycznych
- szczegółowe zasady działania publicznych bibliotek pedagogicznych.
Indywidualnym nauczaniem obejmuje się dzieci i młodzież, których stan zdrowia uniemożliwia lub znacznie utrudnia uczęszczanie do szkoły. W zależności od rodzaju niepełnosprawności, w tym stopnia upośledzenia umysłowego, dzieciom i młodzieży organizuje się kształcenie i wychowanie, które stosownie do potrzeb umożliwia naukę w dostępnym dla nich zakresie, usprawnianie zaburzonych funkcji, rewalidację i resocjalizację oraz zapewnia specjalistyczną pomoc i opiekę. Opinie o potrzebie wczesnego wspomagania rozwoju dziecka oraz orzeczenia o potrzebie kształcenia specjalnego albo indywidualnego nauczania, a także o potrzebie zajęć rewalidacyjno-wychowawczych organizowanych zgodnie z odrębnymi przepisami wydają zespoły orzekające działające w publicznych poradniach psychologiczno-pedagogicznych, w tym w poradniach specjalistycznych. Orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego określa zalecane formy kształcenia specjalnego, z uwzględnieniem rodzaju niepełnosprawności, w tym stopnia upośledzenia umysłowego.
Dzieciom i młodzieży pozbawionym całkowicie lub częściowo opieki rodzicielskiej, a także dzieciom i młodzieży niedostosowanym społecznie organizuje się opiekę i wychowanie na zasadach określonych w przepisach o pomocy społecznej.
Rozdział 6. Zakłady kształcenia i placówki doskonalenia nauczycieli
W celu kształcenia nauczycieli przedszkoli, szkół podstawowych, placówek oświatowo-wychowawczych, a także nauczycieli języków obcych, mogą być tworzone kolegia nauczycielskie i nauczycielskie kolegia języków obcych, zwane dalej "kolegiami". Minister właściwy do spraw oświaty i wychowania określa szczegółowe zasady i warunki tworzenia, przekształcania i likwidowania oraz organizację i zasady działania kolegiów (w tym zasady powierzania stanowisk kierowniczych), a także zasady sprawowania opieki naukowo-dydaktycznej i nadzoru nad kolegiami. Słuchaczem kolegium może być tylko osoba posiadająca świadectwo dojrzałości (w zakresie uprawnień do ulgowych przejazdów środkami publicznego transportu zbiorowego do słuchaczy kolegiów stosuje się przepisy dotyczące studentów szkół wyższych). Kolegia mogą pobierać opłaty za egzaminy wstępne oraz za zajęcia dydaktyczne, z wyłączeniem zajęć dydaktycznych w systemie dziennym w kolegiach publicznych, chyba że są powtarzane z powodu niezadowalających wyników w nauce.
Minister właściwy do spraw oświaty i wychowania określa standardy kształcenia nauczycieli w kolegiach, uwzględniając w szczególności wymagania dotyczące realizowanych planów nauczania, przedmioty kształcenia, wymiar i zakres praktyk pedagogicznych, treści programowe i wymagane umiejętności.
W celu doskonalenia zawodowego nauczycieli mogą być tworzone placówki doskonalenia nauczycieli, zwane dalej "placówkami doskonalenia". Doskonalenie zawodowe nauczycieli prowadzą również nauczyciele, którym powierzono zadania doradców metodycznych. Niepubliczne placówki doskonalenia mogą zakładać i prowadzić osoby prawne, które nie są jednostkami samorządu terytorialnego oraz osoby fizyczne.
Minister właściwy do spraw oświaty i wychowania, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego oraz z ministrem właściwym do spraw rolnictwa, określa: warunki i tryb tworzenia, przekształcania i likwidowania oraz organizację i sposób działania placówek doskonalenia, w tym zakres ich działalności obowiązkowej oraz zadania doradców metodycznych, warunki i tryb powierzania nauczycielom zadań doradcy metodycznego.
Rozdział 7. Finansowanie szkół i placówek publicznych
Przedszkola, szkoły i placówki publiczne zakładane i prowadzone przez ministrów i jednostki samorządu terytorialnego są jednostkami lub zakładami budżetowymi. Szkoła publiczna, przedszkole publiczne i placówka publiczna prowadzone przez jednostkę samorządu terytorialnego, będące zakładem budżetowym, pokrywają koszty swojej działalności z przychodów własnych oraz z dotacji przewidzianej w budżecie tej jednostki na zadania oświatowe.
Szkoły i placówki publiczne oraz organy prowadzące te szkoły i placówki są zwolnione z podatków oraz opłat z tytułu odpowiednio: zarządu, użytkowania lub użytkowania wieczystego nieruchomości szkolnych, z tym że z podatku od nieruchomości, podatku rolnego i podatku leśnego na zasadach określonych w odrębnych ustawach.
Rozdział 8. Szkoły i placówki niepubliczne
Osoby prawne i fizyczne mogą zakładać szkoły i placówki niepubliczne po uzyskaniu wpisu do ewidencji prowadzonej przez jednostkę samorządu terytorialnego obowiązaną do prowadzenia odpowiedniego typu publicznych szkół i placówek. Zgłoszenie do ewidencji powinno zawierać między innymi:
- oznaczenie osoby zamierzającej prowadzić szkołę lub placówkę, jej miejsca zamieszkania lub siedziby
- określenie odpowiednio typu i rodzaju szkoły lub placówki oraz daty rozpoczęcia jej funkcjonowania, w przypadku liceum profilowanego - profili kształcenia ogólnozawodowego, a w przypadku szkoły prowadzącej kształcenie zawodowe - nazw zawodów, w jakich szkoła będzie kształcić, zgodnych z nazwami zawodów występujących w klasyfikacji zawodów szkolnictwa zawodowego lub klasyfikacji zawodów i specjalności ustalanej na potrzeby rynku pracy przez ministra właściwego do spraw pracy
- wskazanie miejsca prowadzenia szkoły lub placówki oraz informację o warunkach lokalowych zapewniających:
- możliwość prowadzenia zajęć dydaktyczno-wychowawczych
- realizację innych zadań statutowych
- w przypadku szkoły prowadzącej kształcenie zawodowe - możliwość realizacji praktycznej nauki zawodu
- bezpieczne i higieniczne warunki nauki i pracy, zgodnie z odrębnymi przepisami;
- statut szkoły lub placówki
- dane dotyczące kwalifikacji pracowników pedagogicznych i dyrektora, przewidzianych do zatrudnienia w szkole lub placówce
W przypadku szkoły podstawowej, gimnazjum i szkoły ponadgimnazjalnej ubiegających się o nadanie uprawnień szkoły publicznej z dniem rozpoczęcia działalności wpis do ewidencji może nastąpić, jeżeli osoba prowadząca przedstawi pozytywną opinię kuratora oświaty, a w przypadku szkoły medycznej - także opinię ministra właściwego do spraw zdrowia, o spełnianiu odpowiednich wymagań. Prowadzenie szkoły lub placówki oraz zespołu nie jest działalnością gospodarczą.
Szkoła lub placówka działa na podstawie statutu nadanego przez osobę prowadzącą, który powinien określać:
- nazwę, typ szkoły lub cel placówki oraz ich zadania
- osobę prowadzącą szkołę lub placówkę
- organy szkoły lub placówki oraz zakres ich zadań
- organizację szkoły lub placówki
- prawa i obowiązki pracowników oraz uczniów szkoły lub placówki, w tym przypadki, w których uczeń może zostać skreślony z listy uczniów szkoły lub placówki
- sposób uzyskiwania środków finansowych na działalność szkoły lub placówki
- zasady przyjmowania uczniów do szkoły lub placówki.
Nadzór pedagogiczny nad szkołami i placówkami niepublicznymi sprawują właściwi kuratorzy oświaty, a w przypadku szkół i placówek artystycznych oraz placówek dla uczniów szkół artystycznych - również minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego.
Niepubliczne przedszkola, w tym specjalne, szkoły podstawowe i gimnazja, w tym z oddziałami integracyjnymi, z wyjątkiem szkół podstawowych specjalnych i gimnazjów specjalnych oraz szkół podstawowych artystycznych, otrzymują dotacje z budżetu gminy. Niepubliczne szkoły podstawowe specjalne i gimnazja specjalne oraz szkoły ponadgimnazjalne o uprawnieniach szkół publicznych, w tym z oddziałami integracyjnymi, otrzymują dotacje z budżetu powiatu. Niepubliczne szkoły artystyczne o uprawnieniach szkół publicznych otrzymują dotacje z budżetu państwa.
Osoba fizyczna lub osoba prawna, które nie są jednostką samorządu terytorialnego, prowadząca szkoły publiczne, szkoły niepubliczne lub placówki, może dla celów organizacyjnych połączyć je w zespół i określić zasady działania zespołu. Połączenie nie narusza odrębności szkół lub placówek w zakresie określonym w ustawie, w szczególności w zakresie uzyskiwania zezwolenia, cofania zezwolenia, wpisywania do ewidencji i wykreślania z niej, uzyskiwania i utraty uprawnień szkoły publicznej oraz uzyskiwania dotacji. Zespół ten wpisuje się jako odrębny podmiot do krajowego rejestru urzędowego podmiotów gospodarki narodowej.
Rozdział 9. Przepisy szczególne
Uczniowi przysługuje prawo do pomocy materialnej ze środków przeznaczonych na ten cel w budżecie państwa lub budżecie właściwej jednostki samorządu terytorialnego. Rada Ministrów określa, w drodze rozporządzenia, warunki, formy, tryb przyznawania i wypłacania oraz wysokość tej pomocy. Rada Ministrów może przyjąć rządowy program mający na celu:
→ wyrównywanie szans edukacyjnych dzieci i młodzieży oraz innych grup społecznych, w tym program zwiększający zdolność wykorzystania środków finansowych pochodzących z funduszy strukturalnych na rozwój kształcenia ustawicznego;
→ wspomaganie tworzenia warunków do sprawowania profilaktycznej opieki zdrowotnej nad uczniami
Rada Ministrów określa:
- szczegółowe zasady udzielania pomocy dzieciom i młodzieży oraz innym grupom społecznym objętym programem, formy i zakres tej pomocy oraz tryb postępowania w tych sprawach, uwzględniając w szczególności przedsięwzięcia sprzyjające eliminowaniu barier edukacyjnych, a także osoby i grupy osób uprawnione do pomocy
- szczegółowe zasady, formy i tryb wspomagania tworzenia warunków do sprawowania profilaktycznej opieki zdrowotnej nad uczniami, uwzględniając w szczególności tworzenie gabinetów profilaktyki zdrowotnej dla uczniów
Uczniowie, z wyjątkiem uczniów szkół dla dorosłych, objęci są świadczeniami profilaktycznej opieki zdrowotnej. Organizację oraz formy profilaktycznej opieki zdrowotnej nad uczniami określają przepisy o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym
W czasie wolnym od zajęć szkolnych dla uczniów mogą być organizowane kolonie, obozy i inne formy wypoczynku, przy czym warunki, jakie muszą spełniać organizatorzy wypoczynku dzieci i młodzieży szkolnej, a także zasady jego organizowania i nadzorowania określa minister właściwy do spraw oświaty i wychowania.
Świadectwa szkolne oraz świadectwa maturalne uzyskane za granicą uznaje się za równorzędne świadectwom ukończenia odpowiednich szkół publicznych i świadectwom dojrzałości określonym w ustawie, na zasadach przewidzianych w umowach międzynarodowych.
Kształcenie uczniów oraz doskonalenie nauczycieli może odbywać się za granicą, na podstawie umów międzynarodowych lub zaproszenia podmiotów zagranicznych. Okres doskonalenia za granicą jest zaliczany do okresu zatrudnienia nauczyciela w kraju, od którego zależą uprawnienia pracownicze, na warunkach określonych w rozporządzeniu. Minister właściwy do spraw oświaty i wychowania, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zagranicznych, określa warunki kierowania za granicę uczniów w celu kształcenia oraz nauczycieli w celu doskonalenia, uwzględniając w szczególności:
- możliwość przyznania stypendium i innych świadczeń
- okres, na jaki przyznaje się stypendium, oraz szczegółowe warunki wypłacania stypendium i innych świadczeń
- minimalną wysokość stypendium, kierując się wysokością wynagrodzenia zasadniczego i dodatku zagranicznego, określoną w przepisach w sprawie wynagrodzenia i dodatków przysługujących członkom służby zagranicznej
- możliwość udzielania nauczycielom pozostającym w zatrudnieniu urlopu szkoleniowego lub bezpłatnego oraz okres, na jaki udziela się tych urlopów, a także zasady obliczania wysokości wynagrodzenia za okres urlopu szkoleniowego
- możliwość przyznania świadczeń na rzecz rodzin osób
- organy uprawnione do przyznawania stypendiów i świadczeń oraz udzielania urlopów
- warunki zaliczania okresu doskonalenia za granicą do okresu zatrudnienia w kraju
- warunki odwoływania uczniów i nauczycieli skierowanych za granicę oraz warunki zwrotu wypłaconych im stypendiów i świadczeń.
Osoby nie będące obywatelami polskimikorzystają z nauki i opieki w publicznych przedszkolach, a podlegające obowiązkowi szkolnemu korzystają z nauki i opieki w publicznych szkołach podstawowych, gimnazjach, publicznych szkołach artystycznych oraz w placówkach, w tym placówkach artystycznych, na warunkach dotyczących obywateli polskich.
Minister właściwy do spraw oświaty i wychowania, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw pracy, określa ogólne przepisy bezpieczeństwa i higieny obowiązujące w publicznych i niepublicznych szkołach i placówkach, z uwzględnieniem w szczególności warunków pracy i nauki w czasie pobytu w szkole, w tym w warsztatach, laboratoriach i pracowniach szkolnych oraz w czasie zajęć z wychowania fizycznego, w czasie zawodów sportowych i wycieczek turystycznych, oraz postępowanie w sprawach wypadków uczniów.