Jak wiadomo nie ma jednego, uniwersalnego i ponadczasowego pojęcia piękna. Postrzeganie piękna zmienia się wraz z upodobaniami ludzi poszczególnych epok, w zależności od tego w jakim czasie żyjemy, jakie są panujące mody. Jaki zatem był ideał kobiety, pięknej kobiety w czasie odrodzenia? Nie trudno przewidzieć, że różnił się on znacznie od epoki średniowiecza.
Wzór piękna renesansowych kobiet można najdokładniej przeanalizować na przykładach literackich i malarskich. Przykładem może być choćby utwór Jana Kochanowskiego - "Pieśń świętojańska o sobótce", w którym autor w subtelny sposób przemyca cechy pięknych cech swojej małżonki. Wymienia, że posiada ona piękne, gęste włosy, kształtny nos, białą, alabastrową i delikatną skórę. Autor zwraca uwagę na oczy swojej ukochanej - mówi, że są czarne i duże. Wybranka poety ma również idealne i kształtne usta, białe i zdrowe zęby, a także łabędzią szyję. Oczywiście poeta wspomina również o pięknych piersiach żony.
A jak ideał piękna przedstawia się w malarstwie? Liczne przykłady można odnaleźć w malarstwie renesansowym. Dowodami są obrazy z tamtego czasu, które przedstawiają różne kobiety, o różnorodnym typie urody. Kobiety różnią się od siebie wiekiem, ubraniem, statusem materialnym, sposobem czesania się, itp. Przykładem może być portret "Damy z łasiczką" - przedstawiający kobietę dostojną, smukłą, zwracającą na siebie uwagę. Innym przykładem może być portret Laury z płótna Giorgione. Wszystkie te kobiety mają nienaganne fryzury - gładko i dokładnie upięte włosy. Często we włosach tych znajdują się wpięte drogie kamienie, np.: Simonetta Vespucci z dzieła Piera de Cosimo, albo obraz zatytułowany "Profil młodej kobiety" ręki Sandra Botticielliego.
Kobiety najczęściej rysowane są w dostojnych strojach, bogatych sukniach - charakterystyczny jest fakt, że suknie te posiadały powabne, dość duże dekolty i bufiaste rękawy. Kobiety przyozdobione były często także w bogatą biżuterię - pierścienie, korale, łańcuchy.
Banalnie mówiąc kobiety czasu odrodzenia były piękne. To dzięki nim można mówić o cechach i ideale piękna. One same wiedziały o tym jak wielki urok posiadają, dlatego starały się zachowywać tak, aby mężczyźni byli nimi ciągle oczarowani.
