Jedną z naturalnych ludzkich potrzeb była zawsze potrzeba wiedzy. Już od tysiącleci ludzkość dąży do tego, aby poznawać kolejne nowe wyniki doświadczeń i ich praktyczne zastosowanie. Mądrość była zawsze poszukiwania. Wielu uczonych i filozofów poświęcało jej całe tomy ksiąg. W dzisiejszych czasach mnóstwo społeczeństwa poświęca swój wolny czas na poszerzanie swoich horyzontów i doskonalenie wiedzy. Wiele jest dróg do odkrycia mądrości. Jedni szukają jej w starożytnych księgach, inni w dziełach współczesnych filozofów, a jeszcze inni w praktycznie wykorzystują to, co wyczytają i np. dużo podróżują. Wszystko zaczęło się już w Biblii i nadal jest to jak najbardziej aktualny temat wszelkich dysput.
W małym fragmencie "Księgi Mądrości" , której tłumaczem był nasz jeden z największych poetów, Czesław Miłosz oraz w wierszu " Zaklęcie" przedstawione są dwie koncepcje pojęcia mądrości. Jeśli chodzi o Księgę Mądrości to sam poeta uważa, że powinna być ona celem samym w sobie. Powinno się dokonać wszystkiego, co tylko można, aby tę mądrość osiągnąć. Pokazuje nam jak on ją rozumie. Wszystkie rzeczy na ziemi nie są tak wartościowe jak owa cnota. Nie powinno się jej nawet porównywać do żadnych rzeczy z tego świata. Według Biblii nie ma nic mocniejszego niż siła mądrości. A my nie powinniśmy nigdy o tym zapominać. Dzięki osiągnięciu mądrości możemy się cieszyć tym, co nas spotyka na ziemi i potrafimy wszystko wytłumaczyć. Podmiot liryczny twierdzi, że ta cnota odnalazła go sama i on teraz jest z tego powodu bardzo szczęśliwy. Człowiek nie mógłby zdobyć tego co ma teraz gdyby nie wykorzystanie mądrości. Według tekstu mądrość jest jedną z cech Boga. Poprzez jej posiadanie przybliżamy się do niego. Za każdym razem słowo "mądrość" pisane jest wielka litera przez co zostaje szczególnie wyróżnione.
Jeżeli sprawa dotyczy się drugiego wspomnianego przeze mnie utworu poeta również ukazuje jako coś, co trzeba cenić. Według niego to odróżnia nas od innych istot. Wszystko co tyczy się mądrości jest zawsze dobre i ponad czasem. Mądrość prowadzi człowieka do ciągłego poszukiwania i odkrywania nowych rozwiązań. Jest wartością wolną więc nie poprowadzi nikogo do zniewolenia. Nie krępuje rąk i nie zamyka ust. Przez nią wiemy co jest dobre, a czego musimy się wystrzegać. Mądrość uczy także tolerancji, nie ma podziałów na ludzi wyższych rangą czy poddanych. Ci sprzeciwiający się mądrości sami już gotują na siebie karę. Miłosz chwali sztuki takie jak filozofia oraz poezja za to, że potrafią rozpoznać mądrość. Znigdy nikomu nie można zabronić dążenia do mądrości.
W obydwu powyższych utworach pojawiają się pojęcie mądrości. Ale może konteksty wypowiedzi są troszkę inne. Oba te teksty mówią o mądrości, ale w rożnych kontekstach. W Biblii podmiot cały czas stawia mądrość na piedestale wszystkiego, co tylko istnieje. Pozwala naprawiać cały świat. Pozwala ludziom być lepszymi. Jeśli natomiast skupimy się na wierszu to zauważymy, że mądrość jest jednym ze sposobów na wyrażenie siebie. Zauważa się również to, że poeta stara się jakoś odmienić ten świat. Aby w końcu nabrał on rozumu i dorósł do wielkości.
