Bohaterowie tragiczni pojawili się greckiej tragedii. Cechowała ich nie tylko specyficzna siła lub wyjątkowy los ale niezwykła sytuacja w jakiej znajdowali się. Otóż dla postaci tragicznych, opisywanych w tragediach typowa była sytuacja konfliktu tragicznego. Konflikt tragiczny przedstawiany przez antycznych twórców polegał na tym, że bohaterowie stawiani byli w sytuacji wyboru. Wyboru niezwykle trudnego, bowiem niezależnie od tego na co by się zdecydowali zawsze decyzja niesie ze sobą pewne negatywne konsekwencje. Są uwikłani w sytuację, która niezależnie od tego co zdecydują i jak nie byliby prawi, szlachetni czy odważni czyni z nich winowajców, a jednocześnie ofiary. Tragizm ich polega więc na konieczności wyboru i niemożliwości podjęcia takiej decyzji, która nie niosłaby negatywnych konsekwencji.

W takiej właśnie sytuacji znalazła się Antygona, tytułowa bohaterka dramatu Sofoklesa. Antygona jest córką Edypa, pochodzi więc z królewskiego rodu Labdaików. Rodu skażonego kazirodczą klątwą. Dramat ukazuje główną bohaterkę, w trudnej sytuacji, w której zmuszona jest wybrać między dwiema równorzędnymi racjami. Kreon, król Teb zakazuje pogrzebu brata Antygony Polinejka. Jej brat zginął w bratobójczej walce, sprzeciwiając się Kreonowi, który bezprawnie posiadł tron. Stąd król odmawia mu pogrzebu. Tym samym jednak stawia swe rozkazy wyżej niż odwieczne boskie prawo, które nakazywało aby każdego zmarłego grzebać z honorami. Antygona nie może patrzeć jak bezczeszczone jest ciało jej brata. Stając przed wyborem czy być posłuszna władcy ale skazać siebie i brata na potępienie czy być posłuszna bogom ale tym samym narazić się na karę Kreona, wybiera posłuszeństwo bogom. Grzebie ciało brata, tym samym jednak skazuje się na śmierć. Kreon nie mógł wszak pozwolić aby Antygona łamała jego autorytet. Stąd mimo, iż postępowanie dziewczyny popiera większość Tebańczyków, zostaje skazana na śmierć. Antygona to bohaterka tragiczna ponieważ znalazła się przed trudnym wyborem, który właściwie nie miał dobrego rozwiązania. Wykazała się jednak niezwykłą siła woli i determinacją. Nie załamał się i nie przestraszyła tego, co ją czeka. Wręcz przeciwnie postanowiła z honorem sama odebrać sobie życie, pieczętując tym samym swój wybór. Za tragizm tej postaci, jak również i innych bohaterów antycznych dramatów, odpowiada jednak nie tylko splot nieszczęśliwych okoliczności, które doprowadzają do tragicznej sytuacji. Ważne jest także, iż ów rozwój wypadków jest nieunikniony, losem bohaterów antycznej tragedii rządzi bowiem fatum, niepoznania i niemożliwa do zatrzymania siła. Antygona wiedział, ze skazana jest na tragiczny los, ciąży bowiem na niej klątwa. Jak sama mówi, w dramacie: "Nieszczęśni moi rodzice klątwa brzemienna dziś do was". Jej los był zdeterminowany przez los jej ojca. Poprzez kazirodczy związek, którego dopuścił się Edyp ród Labdakidów został objęty klątwą. Stąd niezwykłą może się wydawać hart ducha i niezwykła postawa Antygony, która mimo klątwy i tak trudnej sytuacji nie sprzeciwiła się bogom. Na marginesie warto zauważyć, że bohaterem tragicznym był również jej ojciec Edyp, co ukazuje dramat pod tytułem "Król Edyp."

Trudna sytuacja wyboru jest także charakterystyczna dla bohaterów romantycznych. Taką postacią był między innymi Konrad Wallenrod, tytułowy bohater powieści poetyckiej Adama Mickiewicza. Konrad wychował się w zakonie krzyżackim. Był jednak Litwinem, wychowywali go zakonnicy ponieważ jako dziecko został uprowadzony podczas jednego z krzyżackich najazdów na Litwę. Prawdziwe pochodzenie zdradza Wallnrodowi Halban wajdelota, także Litwin. Świadomość prawdziwego pochodzenie doprowadza do tego, że Wallenrod chce wrócić do swej prawdziwej ojczyzny. Gdy mu się to udaje osiedla się na dworze Klejstusa, chce także służyć swej prawdziwej ojczyźnie. Widzi jednak niezwykle trudną sytuację, w jakiej znajduje się Litwa. Dlatego postanawia podszyć się pod Krzyżackiego rycerza, swe prawdziwe imię Walter Alfa, zamienia na imię Konrada Wallenroda. To krzyżacki rycerz, którego Alfa był giermkiem. W ten sposób podstępem udaje mu się wkraść w szeregi zakonu. Zdobywa zaufanie i zostaje mistrzem zakonu, wówczas podczas walk z Liwinami tak kieruje walką krzyżaków, aby doprowadzić do ich klęski. Podstęp się udaje ale i Wallenrod zostaje zdemaskowany, a później skazany na śmierć. Nim wyrok zostaje wykonany on sam odbiera sobie życie, nie chce bowiem ginąć skazany jak zdrajca. Na czym polega tragizm tej postaci? Konrad Wallenrod zostaje także postawiony przed trudnym wyborem. Po pierwsze dla ojczyzny zmuszony jest poświęcić swe osobiste szczęście. Nie może żyć szczęśliwie patrząc co dzieje się w ojczyźnie, aby jednak iść na ratunek ojczyźnie musi poświęcić swoja miłość i zrezygnować ze związku z Aldoną. Po drugie Konrad zostaje zmuszony do wyboru metody walki. Jeśli chce walczyć uczciwie to wówczas niewątpliwie skazuje siebie na przegraną. Mimo, iż będzie postępował zgodnie ze swymi ideałami i kodeksem rycerskim to nie pomoże w ten sposób Litwie. Dużo skuteczniejsza będzie walka podstępem, nieuczciwa, niezgodna z honorem rycerza, jednak przynosząca rezultaty. Na taką walkę właśnie decyduje się Konrad. Jednak dokonanie wyboru nie uwalnia go od wątpliwości, sprzeczności. Pozostaje postacią tragiczną do końca, swe zwycięstwo musi także przypłacić śmiercią tak jak Antygona. Tylko, że zwycięstwo Antygony było zwycięstwem moralnym, natomiast zwycięstwo Wallenroda to zwycięstwo fizyczne, widoczne i ważne dla Litwy, jest jednak w jego mniemaniu moralnie dwuznaczne. Tragizm Konrada Wallenroda to tragizm polegający na nieustannym targaniu wewnętrznymi sprzecznościami. Na konieczności podejmowani trudnych decyzji, i niemożności pogodzenia z samym sobą.

Na czym innym polega tragizm bohatera przedstawionego w dramacie pod tytułem "Kartoteka" Tadeusza Różewicza. Trudno go dokładnie scharakteryzować. Jest bowiem mocno niedookreślony, nie wiemy jak ma na imię ani jak wygląda. Z pewnością jest on jednak człowiekiem dotkniętym wojennym cierpienie, i to decyduje o jego dalszym postępowaniu, a dokładnie o jego braku. Bohater Różewicza, w odróżnieniu od przywołanych tu innych postaci nie jest bohaterem aktywnym, nie podejmuje żadnych działań, nie dokonuje wyborów. Działają inni bohaterowie ukazani w utworze, którzy konfrontują się z poglądami głównego bohatera "Kartoteki." Jego bierność nie wynika jednak z niechęci do świata czy lenistwa. To właśnie niemożność działania, bierność jest tragizmem głównego bohatera. To ktoś kto nie może działać bo czuje się wyizolowany i niezrozumiany w powojennej rzeczywistości. To właśnie decyduje o tym, iż jest on bohaterem tragicznym