W związku z romantyzmem pojawiło się zagadnienie miłości, którą trudno określić w sposób jednoznaczny. W tym kontekście pojawia się pytanie czy była to miłość cielesna, szczęśliwa, czy też niespełniona oraz czy było to silne uczucie?
Jednoznacznie można stwierdzić, że w okresie romantyzmu miłość miała duże znaczenie w życiu człowieka. Stała się natchnieniem dla twórców. Dlatego warto prześledzić jaka była ona naprawdę.
W dziele Johana Wolfganga Goethego o tytule "Cierpienia młodego Wertera" mamy do czynienia z miłością tragiczną oraz nieszczęśliwą. Burzliwa miłość tytułowego bohatera była relacjonowana w listach do jego przyjaciela Wilhelma. W momencie poznania Lotty Werter czuje się niezwykle szczęśliwym człowiekiem, nie przeszkadza mu fakt, że ukochana ma już narzeczonego. Na realizacji jego szczęścia staje przeszkoda, że Lotta ofiarowała już swoje życie innemu mężczyźnie. Werter jest człowiekiem uczuciowym i cała swą miłość skierował w kierunku Lotty. Ponadto to wielki indywidualista, który często ulega zmiennym nastrojom. Wszechogarniająca miłość sprawia, że Werter alienuje się z otaczającego społeczeństwa, zagłębia się we własnym świecie, w którym czuje się zagubiony. Można powiedzieć, że to miłosny buntownik. ("Jakże często utulam nim do snu swą buntowniczą krew, bo nigdy nie widziałeś nic tak nie równego, tak niespokojnego jak to serce."). Werter wydaje się wręcz chory z powodu swego uczucia, dla ukochanej zrobi wszystko co będzie trzeba. Po odrzuceniu przez ukochaną czuje się niezwykle nieszczęśliwy, decyduje się na samobójstwo. Werter to przykładny romantyk, który w wyniku cierpień miłosnych decyduje się na skrócenie swych cierpień.
Kolejną interesującą postacią jest Gustaw z "IV części Dziadów". To przykład postaci, która doświadczyła nieszczęśliwej miłości. W dzień zaduszny wybiera się w odwiedziny do księdza. Zwierza się duchownemu ze swej gorącej i żarliwej miłości. W wyniku różnic społecznych, które dzieliły jego i ukochaną nie może spełnić swych marzeń o szczęśliwej miłości. Gustaw rozmyśla o skutkach towarzyszących tak silnemu uczuciu. Okazuje się, że popadł ofiarą rozdzielania ze swą ukochaną.
Gustaw to bohater romantyczny, który doświadcza w swym życiu niespełnionej miłości. Miłość stanowi dla niego najwyższą wartość, napełnia całe jego istnienie. Wyznania owego bohatera przybierają postać spowiedzi z przebiegu całego życia ziemskiego, obrazują jego wewnętrzne cierpienie oraz nieszczęśliwą miłość do ukochanej kobiety ("Kto miłości nie zna, ten żyje szczęśliwy."). Gustaw to typowy samotnik, który pochłonięty jest swoim światem, na swój sposób to człowiek niezwykle wyjątkowy, wielki indywidualista. Oskarża cały świat o ból, którego doświadcza. Staje się człowiekiem obłąkanym, podejmuje decyzję o samobójstwie.
W dziele Juliusza Słowackiego o tytule "Kordian" znajduje się bohater, który doświadcza niespełnionej i tragicznej miłości. Jest to tytułowy Kordian, który pokochał starszą od siebie kobietę - Laurę. Jest nią oczarowany, jednak jego ukochana odrzuca jego uczucia. Kordian przeżywa kryzys, odczuwa ból i cierpienie, czuje się wyizolowany z otoczenia, prowadzi monologi z przyrodą ("Ciche wyrzekł słowa do drzew- Gińcie, drzewa!"). Kordian to także bohater romantyczny, który staje się człowiekiem rozdartym psychicznie, snuje myśli o popełnieniu samobójstwa. Czuje gorycz w stosunku do otaczającego świata, jego życie traci rzeczywisty sens. Staje się jednostką pogrążoną w swym świcie. To przykład bohatera przeżywającego nieszczęśliwą miłość. Wyraża się to w słowach: "Jam się w miłość nieszczęsną całym sercem wsączył".
Większość bohaterów romantycznych to ludzie nieszczęśliwie zakochani np. Werter, także Gustaw oraz Kordian. Każda z tych postaci zamyka się we własnym świcie, do którego nie dopuszcza innych ludzi.
