Antygona jest tytułową bohaterką tragedii Sofoklesa. Jej rodzicami byli Edyp i Jokasta, natomiast rodzeństwem Ismena, Polinejkes i Eteokles. Warto tu nadmienić, iż związek jej rodziców był związkiem kazirodczym.
Jaka osoba niezwykle odważna, posiadająca w pełni ukształtowaną osobowość, nie waha się przeciwstawić swemu wujowi, Kreonowi, gdy ten wydaje rozkaz by nie grzebać ciała Polinejkesa, gdyż ten był zdrajcą Teb. Uważa ona, że istnieją pewne prawa przykazane ludziom przez Bogów, których nie należy łamać, jeśli nawet przemawiają za tym ważne argumenty natury politycznej czy społecznej. Przekonania tego potrafi bronić z niezwykłą zaciętością i poświęceniem.
Jednocześnie nie jest ona pozbawiona cech, które sprawiają, że budzi ona ni tylko podziw, ale pewne zakłopotanie czytelnika, czy też widza oglądającego inscenizację tragedii Sofoklesa. Jej upór w dążeniu do narzucenia wszystkim swego punktu widzenia znamionuje pewna fanatyczność i zamkniętość na wszelkie racjonalne argumenty. To musi budzić niepokój.
Antygona jest postacią, która może nas wiele nauczyć. Choćby tego, co oznacza poświęcenie i wierność wyznawanym przez siebie zasadom, a jej stwierdzenie "Współkochać przyszłam, nie współnienawidzić." do dziś nie straciło nic ze swej aktualności.
