Kultura antyczna wykształciła wiele wartych naśladowania wzorców postępowania. Jednym z nich jest sposób postępowania ojca w stosunku do swoich synów, znany z biblijnej przypowieści o synu marnotrawnym. Ojciec ten z otwartymi ramionami przyjmuje swego syna, który niegdyś bardzo zgrzeszył, wydał swoją część majątku, ale w końcu nawrócił się i prosił ojca o wybaczenie. Ten sposób postępowania uświadamia nam, że każdy ma prawo zbłądzić i jeśli chce nawrócić się i zmienić swoje postępowanie, powinniśmy ofiarować mu druga szansę.
Innym pięknym wzorcem jest opisana przez Homera w "Odysei" postać Penelopy. Kobieta ta czekała na swego męża dwadzieścia lat, pozostając mu wierną do końca. Kiedy Odys długo nie wracał z wojny trojańskiej, do jego zamku w Itace zaczęli przybywać zalotnicy, którzy twierdzili, że Penelopa powinna ponownie wyjść za mąż, gdyż Odys na pewno zginął i już nie wróci. Penelopa, która była coraz to bardziej naciskana przez zalotników, powiedziała, że wyjdzie ponownie za mąż wówczas gdy uszyje szatę pogrzebowa dla ojca Odysa. Penelopa tkała szatę dniami, a nocami ją pruła, wszystko po to, aby pozostać wierną swemu mężowi.
Dzisiaj w czasach, gdy egoizm staje się coraz bardziej popularnym wzorcem postępowania, warto przypomnieć sobie postać mitologicznego tytana Prometeusza, który naraził się bogom, poświęcając się dla ludzi. Ulepił człowieka z własnych łez zmieszanych z gliną, później nauczył go samodzielności, a nawet wykradł bogom ogień, po to, aby jego życie stało się łatwiejsze. Bogowie nie mogli znieść tego, że ród ludzki staje się coraz to silniejszy, dlatego zesłali na ziemię Pandorę, dając jej puszkę, z której wysypały się na świat nieszczęścia i choroby. Bardzo to zdenerwowało Prometeusza, który postanowił dać bogom nauczkę. Powiedział Zeusowi, żeby wybrał sobie, która część zwierząt ofiarnych ma być składana bogom. Zeus sadził, że pod tłuszczem jest mięso, dlatego wybrał tę część. Kiedy okazało się, że pod tłuszczem kryły się kości, a mięso skrył Prometeusz pod skórą, Zeus bardzo się zezłościł i kazał przykuć Prometeusza do skał Kaukazu. Nie była to jedyna męka, gdyż codziennie przylatywał drapieżny ptak, który wydziobywał Prometeuszowi, ciągle odrastającą wątrobę. Postępowanie Prometeusza, powinno być przykładem dla tych wszystkich, którzy ponad wszystko przedkładają własne dobro i nie wiedzą czym jest poświęcenie dla drugiego człowieka. Prometeusz to także symbol bezkompromisowej walki w obronie własnych ideałów oraz niezgody na niesprawiedliwość społeczną.
