Odpowiedzi do zadań z podręczników w apce Skul
pobierzOgień symbolizuje wieczność, pierwiastek podstawowy, praprzyczynę, ciepło, miłość, oświecenie duchowe, piekło, karę, zło, diabelstwo, męczeństwo, ofiarę, prześladowanie, mowę, płodność, płciowość, zapał, zimę, ognisko domowe, ochronę, gościnność.
Według Heraklita z Efezu ogień był prasubstancją, w alchemii był jedną z postaci pramaterii.
OGIEŃ OCZYSZCZAJĄCY, OGIEŃ NIOSĄCY ZAGŁADĘ: Od ognia giną dwa występne miasta, Sodoma i Gomora. Ogień przynosi miastom oczyszczenie a ich mieszkańcom zagładę.
OGIEŃ PIEKIELNY: Pojawia się w przypowieściach i Apokalipsie św. Jana. To ogień karzący, w którym spłoną grzesznicy.
PŁOMIEŃ NIENAWIŚCI: Zapłonął między Menelaosem a Parysem, który uwiódł żonę króla Sparty. Nienawiść doprowadziła do wojny trojańskiej i zagłady miasta.
OGIEŃ ZAGŁADY: Królowej Hekabe, matce Parysa, przyśniło się, że urodziła zamiast niemowlęcia płonącą żagiew, od której miało zginąć miasto.
OGIEŃ - NARZĘDZIE MĘKI: Grzesznicy w Piekle bardzo cierpią za swoje grzechy: płoną, rozsypują się w proch i znowu powstają.
OGIEŃ OCZYSZCZAJĄCY: Podczas sądu bożego Izolda musiała ścisnąć w dłoniach rozpalone żelazo - wierzono, że jeśli wyjdzie z tej próby zwycięsko - jest niewinna.
ŻAR MIŁOŚCI: Miłość w sonetach jest bardzo często opisywana jako płomień, który wypala duszę zakochanego. Podmiot liryczny zwierza się z tego, że odczuwa prawdziwy żar uczuć, pała gorącą miłością.
OGIEŃ, POŻAR, PŁOMIEŃ - SYMBOLE MIŁOŚCI: Metaforyka "płomienna" pojawia się często w poezji barokowej, operującej konceptem, efektem zaskoczenia. W poezji Morsztyna jest szczególnie częsta. W wierszu Cuda miłości Morsztyn wykorzystał wieloznaczność i symbolikę słowa "ogień" (żywioł, miłość, płomienie, żar, cierpienie). Koncept ujawnia się w sformułowanej na końcu wiersza puencie, z której wynika, że źródłem wszelkich cierpień podmiotu lirycznego są piękne oczy dziewczyny, przed urokiem których nie sposób się obronić - nawet chłodny rozum jest bezsilny.
PŁOMIENNE UCZUCIA: Uczucie Wertera do Lotty jest niezwykle silne. Bohater płonie, pragnie wyznać miłość, ale powstrzymuje go fakt, że Lotta ma narzeczonego. Nie mówi więc niczego wprost, ale bohaterka zdaje sobie sprawę ze stanu jego uczuć.
PŁOMIEŃ NIENAWIŚCI: Giaur nienawidzi Hassana, choć już dawno go zabił, mszcząc śmierć ukochanej Leili. Giaur odsunął się od świata i ludzi, nie może znieść swojego nieszczęścia, nie jest w stanie pogodzić się z tragedią. Płonie w nim nienawiść, więc choć wyznaje swoje winy, nie prosi o rozgrzeszenie, każe się położyć w bezimiennym grobie, by nikt o nim nie pamiętał.
POŻAR, OGIEŃ - ZNAMIONA ZAGŁADY ŚWIATA: Świat w utworze jest pogrążony w chaosie walki. Rewolucjoniści zwyciężają, a to oznacza zagładę wszystkiego, co znamionuje stary porządek. Przechodząc przez obóz rewolucji hrabia Henryk widzi ruiny i zgliszcza. Płomienie oznaczają tu zagładę, zniszczenie, śmierć.
POŻAR - ZAGŁADA MIASTA, POŻAR - TRAGEDIA: W powieści w sposób plastyczny i bardzo dynamiczny został opisany pożar starożytnego Rzymu za czasów Nerona. Pisarz zastosował obrazowanie bardzo realistyczne, przed oczami czytelnika pojawiają się prawdziwie dantejskie sceny: płonący ludzie miotający się po ulicach, trupy zalegające pod murami, ludzie duszący się dymem i czadem, zwierzęta uciekające w panice z cyrków.
POŻAR - WIDOWISKO, KAPRYS WŁADCY: Tak odbiera pożar Neron, który przybywa do miasta, kiedy kataklizm osiąga swoje apogeum. Neron zamierza improwizować, tworzyć nowy poemat, patrząc na tragedię Rzymu.
POŻAR - PRZYCZYNA PRZEŚLADOWANIA CHRZEŚCIJAN: W powieści pożar Rzymu staje się powodem oskarżenia chrześcijan o działanie na szkodę Rzymu i oznacza początek ich prześladowań.
PŁOMIEŃ BOŻY: Tak przedstawia siebie młodopolski szatan - król ciemności, który mimo wszystko płonie miłością do Boga, należy do Niego.
Nie znalazłeś tego, czego szukasz na Bryku?
Jest tutaj pełno osób, które moga Ci pomóc!
Zadaj pytanie i otrzymaj szybką odpowiedź.
