Biblia to księga wyjątkowa w dziejach ludzkości. Dzieli się na dwie części: Stary i nowy Testament i ogólnie rzecz biorąc powstawała od XIII w. p.n.e. do 96 r. n.e. Jest najpopularniejszą księgą, a motywy i wątki w niej zawarte raz po raz pojawiają się w literaturze wszystkich kolejnych epok. Podobnie jest z gatunkami literackimi, które tu występują. Nie można jednak traktować Biblii wyłącznie jako dzieła literackiego. Dla żydów i chrześcijan stanowi ona bowiem Pismo Święte - teksty spisane pod natchnieniem Ducha świętego, zawierające Słowo Boże. biblia zawiera prawdy dotyczące kondycji człowieka w świecie i jego przeznaczenia aktualne do dziś. Nowy Testament niesie przesłanie miłości, która staje się drogą do osiągnięcia szczęścia i otwiera wrota życia wiecznego.

Do Biblii nawiązywali też twórcy polscy. Adam Mickiewicz - poeta romantyczny - w dramacie III cz. "Dziadów" stworzył koncepcję mesjanizmu polskiego, zgodnie z którą Polska odegra w dziejach Europy taką rolę, jaką odegrał Chrystus w dziejach świata - poprzez mękę, cierpienie, niewinną ofiarę narodowych męczenników, zbawi świat od tyranii caratu.

Z kolei młodopolski poeta, Jan Kasprowicz, w "Hymnach" posłużył się motywami biblijnymi, by ukazać tragedię człowieka opuszczonego przez Boga. W hymnie "Dies irae" (Dzień gniewu) opisał koniec świata, kiedy Bóg opuszcza człowieka, nie interesuje się nim. Pojawia się tu Chrystus w cierniowej koronie, rozpustna pramatka Ewa, uwodzona przez szatana, oraz obrazowanie apokaliptyczne: rzeki krwi, zdeformowane ludzkie ciała.

Biblia zawiera pełnię wiedzy na temat świata i człowieka, nic dziwnego, że już w jej pierwszej księdze mamy opis stworzenia świata i człowieka. Bóg stwarza świat z miłości, w sposób uporządkowany, jako rzecz z natury swojej dobrą (powtarzane w formie refrenu zdanie: "I widział Bóg, że było/-ły dobre). Najdoskonalszym bożym stworzeniem jest człowiek, któremu Stwórca powierza opiekę na wszystkimi stworzeniami. Ma się nimi opiekować z miłością, bo do niej został powołany. niestety grzech pierworodny Adama i Ewy uniemożliwił doskonałą realizację bożych zamiarów. Teraz człowiek może się jedynie starać postępować zgodnie z bożymi przykazaniami. W tym tkwi jego wartość i w tym wyraża się jego człowieczeństwo. Nawet jeśli nie wierzy, jeśli zachowuje prawa zapisane a Dekalogu, uznajemy go za człowieka, jeśli je łamie - staje się bestią.

Problemem, który został poruszony w Biblii, a dotyczy również nas, współczesnych, jest niezawinione cierpienie. Często, gdy spotyka nas coś przykrego, pytamy: dlaczego ja? Podobne pytanie postawił Bogu Hiob - człowiek pobożny i bogobojny, który został dotknięty wielką tragedią - stracił dzieci, majątek, zdrowie. Przyjaciele uznali, że musiał czymś bardzo obrazić Boga, ale Hiob twierdził, że zawsze był wierny Stwórcy. Ta wierność przejawiała się również w znoszeniu cierpienia zesłanego przez Boga. I za nią, za miłość i zaufanie, jaki obdarzył Pana, Hiob został wynagrodzony. Odzyskał to, co stracił, oraz przeżył wewnętrzną przemianę, lepiej zrozumiał zamiary Boga wobec ludzi i potęgę człowieka, który dla Boga może wiele znieść.

O prawach rządzących światem i wartościach, o które warto zabiegać mówi Kohelet - biblijny mędrzec. Powtarza on wielokrotnie, że wszystkie dobra doczesne to "marność i pogoń za wiatrem". Powinniśmy zadbać o to, co trwałe i nieprzemijające - wiarę, pobożność, dobre uczynki, godność ludzką. Wtedy nasze życie stanie się bogatsze.

O wartości zaś najcenniejszej pisze święty Paweł w "Liście do Koryntian". Jest nią miłość. to ona sprawia, że stajemy się ludźmi, bez niej nasze życie nie ma sensu.

Drugim, obok Biblii, ważnym źródłem kultury europejskiej jest mitologia. Zawiera ona cykl mitów - opowieści o greckich bogach i bohaterach, zjawiskach przyrody, wyprawach, obrzędach. Mity dla starożytnych miały bardzo ważne znaczenie. Pozwoliły na wyjaśnienie niezrozumiałych zjawisk, np. zmienność pór roku, wybuchy wulkanów, wichury, niezwykle nieregularna linia brzegowa Grecji, sprawiały, że Grecy czuli się jednym narodem, wielką wspólnotą - bo mieli tych samych bogów, których czcili tak samo. Mity opowiadały także o wielkich marzeniach ludzkości, aktualnych również dziś. Na przykład mit o Dedalu i Ikarze dotyczy latania, to marzenie udało nam się spełnić. Do dziś jednak, podobnie jak starożytni Grecy, marzymy o nieśmiertelności, a tego marzenia dotyczy mit o królu Koryntu, Syzyfie.

Zgodnie z mityczną kosmogonią świat wyłonił się z chaosu - mieszaniny żywiołów. Wraz z nim narodzili się bogowie, którzy walczyli o władzę nad światem. W Biblii Bóg jest tylko jeden, a jego nadrzędność wobec tego, co stwarza, jest oczywista. W mitologii bogowie są bardzo podobni do ludzi, mają swoje wady, kłócą się, walczą, zabijają się nawzajem, żenią, rodzą im się dzieci, a co najważniejsze istnieje nad nimi jeszcze jedna, nieodwołalna władza - władza przeznaczenia.