Jednym z gatunków literackich obecnych na kartach Biblii są przypowieści. Inne określenie tego gatunku to parabola. W tego typu utworach można dopatrzyć się prawd moralnych, filozoficznych, jak również religijnych. Aby odczytać prawdziwy sens danej przypowieści należy od dosłownej historii przejść do metaforycznego i symbolicznego jej znaczenia. Podobne przypowieści głosił sam Jezus, który w ten sposób tłumaczył złożone aspekty wiary chrześcijańskiej. Opowiedziana prosta historia z życia zawierała ukryty sens, który miał dotrzeć do słuchacza, którym najczęściej byli paserze, rybacy, a więc taki sposób przekazu był im najbliższy. Chrystus wiedział na czym polega prawdziwy postawa nauczycielska.
Oto próba określenia moralnego przesłania następujących przypowieści biblijnych: "O synu marnotrawnym", także "O miłosiernym Samarytaninie" i "O siewcy". O pierwszej z nich wspomniano już wcześniej. Ukazano w niej historię człowieka, który zdecydował, że opuści dom. Zanim to jednak uczynił zabrał swoją część majątku od ojca. Prowadził hulaszcze życie i nie ograniczał się w wydatkach. W ten sposób roztrwonił cały majątek. Gdy zabrakło środków do życia pojawiły się kłopoty. Nie mógł znaleźć pracy, tułał się po świecie czując, że przegrał wszystko co miał. Ostatecznie podjął decyzję, że wróci do ojca i będzie go błagał o przebaczenie, jednak nie był pewny czy ojciec przyjmie go z powrotem. Gdy przybył do domu ojca spotkało go miłe zaskoczenie. Ojciec okazał swą prawdziwą miłość rodzicielską i przyjął nikczemnika z wielką radością, wydał nawet polecenie przygotowania przyjęcia z tej okazji. Wobec całego zajścia starszy syn nie pozostał obojętny, był oburzony całą sytuacją. Jednak ojciec przekonywał go, że należy się cieszyć, ponieważ jego brat zrozumiał zło jakie uczynił i wrócił do swoich najbliższych. W postawie wspomnianego ojca można dopatrzyć się samego Boga, który daruje winy grzesznemu człowiekowi(takiemu jak syn marnotrawny), który często błądzi, ale najważniejsze, że w końcu wyrzeka się zła i wraca do Boga. Stwórca czeka na każdego z nas, tak jak czekał ojciec w opowiedzianej przypowieści. W tym kontekście przypowieść opowiada o miłosierdziu Boga, który darząc miłością człowieka przebacza mu popełnione winy.
Kolejna przypowieść nosi tytuł - "O miłosiernym Samarytaninie". Opowiada o człowieku, który został dotkliwie pobity, ale żaden z przechodniów nie wykazał się dobrocią i mu nie pomógł. W pewnym momencie zjawił się Samarytanin, który zaopiekował się rannym, nawet opłacił jego pobyt w gospodzie do momentu aż odzyska siły. Prawdziwe przesłanie moralne w tej przypowieści jest związane z wrażliwością na krzywdę innych i bezinteresowną pomocą potrzebujących. Natomiast przypowieść O siewcy przedstawia człowieka, który sieje ziarno. Jednak los tych ziaren nie jest jednakowy. Jedno upada w stronę kamieni, inne na drogę czy miejsce pokryte chwastami. Jednak są i takie, które znalazły doskonałe podłoże, więc wydają plon obfity. Podobnie sprawa wygląda z nauką Jezusa. Trafi ona jedyni do tych, którzy tego pragną i są gotowi przyjąć jej założenia oparte na prawdzie. W myśl przesłania moralnego tej przypowieści Jezus uczy nas gotowości na przyjęcie jego słów, otwartości i chęci poznania sensu i znaczenia Bożej prawdy. Jest to również ostrzeżenie, aby nasze dusze nie stały się jak te skały, które nic nie jest w stanie przebić.
