VIII/IX w. - założenie na terenie dzisiejszego Starego Miasta osady wczesnośredniowiecznej (dolina rzeki Mleczna)
X w. - wzniesienie grodu obronnego wraz z zespołem przygrodowym
XI w. - utworzenie na terenach nadrzecznych (Iłżanki i Radomki) Kasztelani Radomskiej
1155 r. - villa Slavno iuxta Radom, informacja traktująca o wsi Sławno, położonej w niedalekiej odległości od Radomia, a tym samym pierwsza notka o Radomiu podana w bulli papieża Hadriana IV
XII w. - zbudowanie kościoła parafialnego na Starym Mieście oraz zmiana statusu osady wokół Radomia, z osady przy grodzie na rzemieślniczo-targową
1233 r. - pierwsza nota o Marku, pełniącym funkcje kasztelana Radomia
XIII w. - Stary Radom otrzymuje prawa miejskie (średzkie)
ok. 1300 r. - zbudowanie kościoła parafialnego św. Wacława (murowanego)
1340 r. - ufundowanie Nowego Radomia
1360 r. - decyzja o ustanowieniu wójtostwa w Nowym Radomiu (wcześniej funkcjonującego w Starym Radomiu), w tym czasie Nowy Radom liczył sobie około 7 ha powierzchni, był otoczony fosą, a także wysokimi na 6,5 metra murami obronnymi, wjazdu do miasta strzegły trzy bramy (południowa - Krakowska (lub Iłżecka), wschodnia - Lubelska, zachodnia - Piotrkowska), w mieście znajdowały się zamek, ratusz i kościół pod wezwaniem św. Jana Chrzciciela
1364 r. - w Nowym Radomiu dotychczasowe prawa miejskie średzkie, zostają zastąpione prawami magdeburskimi, tym samym miasto zapewniło sobie swobodne działanie władz samorządowych, oraz podniesiono je do rangi centrum kasztelani, jak i ośrodkiem działania sądu grodowego; reasumując Nowy Radom stał się ważnym punktem administracyjnym, ale i gospodarczo-handlowym; przebieg traktów kupieckich z Małopolski i Mazowsza, gwarantował z kolei prężny rozwój rzemiosła
1376 r. - decyzją króla Ludwika Węgierskiego, utworzono w Radomiu starostwo (na urząd starosty powołano Jaśka z Tarnowa), oraz potwierdzono przywileje dla miasta
1383 r. - podczas odbywającego się w Radomiu sejmu, przeprowadzono elekcję Jadwigi (córki króla Ludwika Węgierskiego) na tron polski; stale postępuje rozwój gospodarczo-handlowy, ale i społeczny i polityczny miasta
II połowa XIV w. - sygnowanie w Radomiu unii polsko-litewskiej, zwanej w historii unią radomsko-wileńską
1401 r. - budowa mostu łyżwowego na Wiśle, w okolicach Kozienic, budowa kontrolowana przez starostę radomskiego Dobrogosta Czarnego z Odrzywołu, most ten następnie spławiony pod Czerwińsk, ułatwił przeprawę wojskom królewskim, które z kolei, odniosły spektakularny sukces w bitwie z Krzyżakami, pod Grunwaldem w roku 1410
1423 r. - utworzenie cechu tkaczy
1436 r. - stworzenie cechu garbarzy
1450 r. - zobowiązanie kupców przemierzających trakt wołowy, z Rusi do Wrocławia i Poznania, do nie pomijania miasta Radomia (nałożone przez króla Kazimierza Jagiellończyka)
1464-1468 r. - Dominik Kazanowski, starosta Radomia, fundatorem kościoła i klasztoru ojców Bernardynów
1469 r. - na zamku w Radomiu dokonało się złożenie uroczystego hołdu królowi Kazimierzowi Jagiellończykowi przez Wielkiego Mistrza Zakonu Krzyżackiego Jana von Tieffena
1495 r. - fara radomska, potomek króla Kazimierza Jagiellończyka, Fryderyk otrzymuje insygnia godności kardynalskiej
1505 r. - podczas sejmu walnego, obradującego w Radomiu, szlachta polska uchwaliła Konstytucję Nihil Novi (nic o nas, nic bez nas); w Radomiu także, ukazał się Statut Jana Łaskiego, a więc zbiór ustawodawstwa Rzeczpospolitej
1513 r. - w Radomiu obradują reprezentanci wszystkich trzech stanów (posłowie, senatorowie i król Zygmunt Stary), i ostatecznie decydują o potrzebie podjęcia obrony kraju, wobec niebezpieczeństwa krzyżackiego i niemieckiego
1557 r. - po pożarze który strawił miasto, decyzją króla Zygmunta Augusta, Radom zwolniono z wszelkiego rodzaju świadczeń czy podatków
1564 r. - w Radomiu przeprowadzono rodzaj spisu ludności, wykazał on, ze miasto zamieszkuje 1800 osób, posiadających 180 domów, 14 jatek, 3 łaźnie oraz 2 młyny
1592 r. - zorganizowanie w Radomiu obrad wyznawców religii protestanckiej, postulowanie dostępu do pełnego wachlarza swobód obywatelskich przez protestantów, oraz przestrzegania postanowień aktu o tolerancji religijnej
1613 r. - prestiż miasta rośnie na skutek ustanowienia Radomia kolebką Koronnego Trybunału Skarbowego, nazywanego też Komisją Radomską; rosną też z tego tytułu wpływy w miejskim skarbie
1619-1627 r. - fundacja starosty zwoleńskiego, Jana Tarło w postaci kościoła i klasztoru Sióstr Benedyktynek
1628 r. - kolejny pożar trawi miasto, przetrwało 84 domy z 840 mieszkańcami
1655 r. - wkroczenie wojsk okupacyjnych, szwedzkich do miasta; przyjęcie przez monarchę szwedzkiego Karola Gustawa reprezentacji szlachty sandomierskiej (z Andrzejem Morsztynem) na radomskim zamku; Sandomierzanie zażądali wówczas od Karola Gustawa zorganizowania w Rzeczpospolitej elekcji monarchy
1656 r. - Szwedzi pozostają w Radomiu, Karol Gustaw rezyduje w kamienicy numer 4 przy Rynku (własność Adama Gąski, członka miejskiego magistratu); następnie po poniesieniu porażki w bitwie pod Warką, Szwedzi plądrują i niszczą miasto, by ostatecznie go opuścić
1660 r. - już po szwedzkim potopie, w mieście pozostawało 37 domów i 395 obywateli (na podstawie przeprowadzonej lustracji)
II połowa XVII w. - dobiega końca proces odbudowywania Radomia ze zniszczeć dokonanych podczas potopu, nadal w mieście działa Koronny Trybunał Skarbowy, rozbudowuje się miejska infrastruktura, na potrzeby przybywającej tutaj szlachty powstają karczmy, zajazdy czy gospody; zmianie ulega struktura miasta, z rzemieślniczo-handlowej, na administracyjną i usługową; wciąż spory procent ówczesnej ludności zajmuje się rolnictwem
1698 r. - August II Mocny (z dynastii Wettinów) apeluje z Radomia do Polaków i Litwinów, aby uznali jego prawo do sprawowania w Rzeczpospolitej władzy
1701-1706 r. - I okres wojny północnej zaowocował zniszczeniem Radomia przez wojska szwedzkie
1763 r. - decyzja o przeniesieniu Koronnego Trybunału Skarbowego z radomia do stolicy (Warszawy)
1767 r. - powstanie konfederacji radomskiej, na czele z Karolem Stanisławem Radziwiłłem, przeciwko polityce i osobie Stanisława Augusta Poniatowskiego oraz obozowi Czartoryskich; konfederacja "orzekła" iż kardynalne prawa szlacheckie, są prawami niepodważalnymi i nienaruszalnymi; konfederację wspierała armia carycy Katarzyny II oraz ambasador rosyjski w Rzeczpospolitej Nikołaj Repnin; szlachta i magnateria tworzące i sygnujące to przymierze, uczyniły Rosję gwarantem polskiego ustroju
1787 r. - utworzenie z inicjatywy króla Stanisława Augusta Poniatowskiego - Komisji Dobrego Porządku, mającej na celu porządkowanie i rozbudowę Radomia
1794 r. - powstańcy kościuszkowscy przetoczyli się przez miasto i założyli obóz w niedalekiej od Radomia miejscowości Kozłów; mieszczanie radomscy podarowali Tadeuszowi Kościuszce cenne i kosztowne przedmioty (srebra i patery) na fundusz narodu
1795 r. - III rozbiór Polski, Radom wchodzi w skład okupacji austriackiej i zostaje ośrodkiem dyspozycyjnym cyrkułu radomskiego
1809 r. - wojna Polski i Austrii, do Radomia wkracza armia dowodzona przez Jana Henryka Dąbrowskiego, a następnie wojska księcia Józefa Poniatowskiego; odbywa się także na radomskim Rynku uroczysty przegląd tychże wojsk
1809-1812 r. - Radom w dobie funkcjonowania Wielkiego Księstwa Warszawskiego, zostaje podniesiony do rangi stolicy departamentu (tak wojskowego, jak i sądowego); obserwuje się także wówczas jego prężny rozwój jako centrum administracyjnego i gospodarczo-usługowego
1811 r. - lustracja miasta wykazała łączną powierzchnię (części starej i nowej) rzędu 140 ha, oraz liczbę ludności: 2550
1815 r. - Radom staje się częścią Królestwa Polskiego, zostaje także siedzibą następujących instytucji:
Komisji Województwa Sandomierskiego, Komisji Obwodowej, Trybunału Cywilnego i Sądu Pokoju
1817 r. - powstanie w Radomiu pierwszej świeckiej szkoły na poziomie elementarnym
1819 r. - początek rozwoju przemysłowego Radomia, zapoczątkowany przez Fryderyka Augusta Schniersteina (założył zakład garbarski)
1822 r. - uchwalenie nowego planu zagospodarowania urbanistycznego miasta (autorstwa Józefa Sadkowskiego), zakładał on między innymi: poszerzenie granic miejskich Radomia, włączenie przedmieścia jedlińskiego do miasta, przebudowa dróg wiodących z Radomia do Krakowa oraz do Warszawy, przebudowa ulic w mieście, powstanie nowych zabudowań o charakterze publicznym i prywatnym; z kolei z ramienia Klementyny z Tańskich Hoffmanowej, nad Mleczną powstał Miejski Ogród Spacerowy
1825-1827 r. - powstanie budynku urzędowania Komisji Województwa Sandomierskiego (projekt architekta Antonio Corazziego)
1830-1831 r. - w dobie zrywu listopadowego w mieście organizowano wojska powstańcze; z kolei w czasie wojny Polski z Rosją, Radom był punktem zbornym armii gen. Różyckiego
1837 r. - przemodelowanie Komisji Województwa Sandomierskiego w Rząd Gubernialny Sandomierski
1844 r. - przemodelowanie Rządu Gubernialnego Sandomierskiego w Rząd Gubernialny Radomski
1844 r. - z inicjatywy adwokata radomskiego Leona Mazurkiewicza powstał zakonspirowany Związek Narodu Polskiego, który współpracując ze Związkiem Chłopskim księdza Piotra Ściegiennego, zorganizował powstanie chłopskie; po niepowodzeniu księdza Ściegiennego, konspiratorzy z Radomia zostali zatrzymani, aresztowani, a następnie zesłani na katorgę
1845 r. - w dniu 15 lipca przyszedł na świat znany polski malarz - Jacek Malczewski (zmarł 8 października 1929 roku w Krakowie)
1854 r. - ruszyła w Radomiu pierwsza maszyna parowa (garbarnia Ludwika Karscha)
1861-1862 r. - powstanie w Radomiu Organizacji Cywilnej, złożonej z 10 rewirów
1863-1864 r. - czas powstania styczniowego; Radom istotnym punktem strategicznym powstańców; w dobie walk powstańczych funkcjonowały w mieście: Komitet Wojewódzki Czerwonych (w klasztorze Bernardynów), a także grupy ochotników: uczniów (np. Walery Przyborowski) i rzemieślników, wspierających wojska Mariana Langlewicza, Dionizego Czachowskiego, Władysława Kononowicza i innych; prowadzono tu także śledztwa i procesy sądowe powstańców, wykonywano egzekucje (poprzez powieszenie na Ranku lub rozstrzelanie na obszarze koszar Mohylewskiego Pułku Piechoty), a ludność cywilną surowo represjonowano lub zsyłano na katorgę
1867 r.- decyzja o podziale guberni radomskiej na dwie mniejsze struktury organizacyjno-administracyjne, tj. na jednostkę radomską oraz kielecką; miasto jednym z pierwszych ośrodków na terenie Królestwa Polskiego, które zaopatrzono w cieć kanalizacyjną
1885 r. - stały rozwój ekonomiczno-gospodarczy Radomia, dodatkowo usprawniony uruchomieniem linii kolei żelaznej wiodącej z Dęblina do Dąbrowy Górniczej; w mieście działały następujące zakłady przemysłowe: zakłady garbarskie, fabryka noży, fabryka maszyn i narzędzi rolniczych, tkalnia, huty szkła, cegielnie, browary i inne
1892 r. - włączenie do miasta następujących miejscowości: Dzierzkówa, Glinic i Górek Mariackich; postępująca urbanizacja w kierunku Warszawy, Lublina oraz Krakowa
1893 r. - działanie na terenie Radomia Kazimierza Kellesa-Krauze, Norberta Barlickiego, Józefa Grzecznarowskiego, związanych z funkcjonowaniem SDKPiL oraz PPS
1897 r. - w Radomiu mieszka 28 908 osób, działa 50 ośrodków produkcji przemysłowej, zatrudniających 1143 pracowników
1901 r. - powstanie elektrowni i uruchomienie sieci oświetlenia miejskiego
1905-1907 r. - miasto staje się batalionem walki ruchu robotniczego, Polskiej Partii Socjalistycznej oraz jej Organizacji Bojowej, miejscem organizowanych strajków, pochodów, manifestacji czy demonstracji o iście antyrosyjskim charakterze, miejscem zamachów na życie przedstawicieli carskiej administracji; to tutaj działali między innymi: Stanisław Werner, Stanisław Hempel, Stanisław Zbrowski, Aleksander Tybel; na skutek zorganizowanego w Radomiu strajku szkolnego, Rosjanie zgodzili się na wprowadzenie do tutejszych szkół nauczania w języku polskim
1908 r. - uruchomienie radomskiej komórki Towarzystwa Krajoznawczego
1911 r. - w Radomiu mieszka 51 934 osoby
1915 r. - na świat przyszedł Franciszek Zubrzycki (Mały Franek), podczas II wojny światowej dowodził on wojskami partyzanckimi Gwardii Ludowej, zginął w roku 1942
1915-1918 r. - miasto okupują Niemcy i Austriacy, intensyfikuje się działalność niepodległościowa z ramienia SDKPiL oraz PPS
1916 r. - w granice miasta Radomia włączono następujące miejscowości: Kozią Górę, Zamłynie, Oboziska, Dzierzkowo, Glinice, Młodzianową i Ustronie; powstanie Zrzeszenia Nauczycielstwa Polskich Szkół Początkowych (z udziałem nauczycieli z zaborów austriackiego i rosyjskiego)
1917 r. - utworzenie Radomskiej Rady Delegatów Robotniczych i Milicji Ludowej (na czele z Józefem Grzecznarowskim), po zlikwidowaniu obu komórek, jej członkowie zostali wysłani na front polski-radziecki
1918 r. - w województwie kieleckim, Radom podniesiono do rangi powiatu i starostwa grodzkiego
1922 r. - powstanie Miejskiej Biblioteki Publicznej
1923 r. - powstanie Muzeum Polskiego Towarzystwa Krajoznawczego oraz Radomskiej Wytwórni Papierosów
1923-1926 r. - powstanie fabryki broni w Radomiu (produkowanie bagnetów, karabinów oraz pistoletów typu "vis")
1927 r. - na urząd prezydenta w mieście wybrano tzw. czerwonego kandydata, byłego katorżnika, działacza z czasów Rewolucji Październikowej, reprezentanta PPS-u, Józefa Grzecznarowskiego
1927-1928 r. - miasto stara się (z powodzeniem) o pożyczkę w amerykańskiej firmie ULEN, dzięki uzyskanym pieniądzom w Radomiu powstały: sieć wodociągowa, kanalizacyjna, zakład gazowniczy, rzeźnia, łaźnia, szkoły podstawowe (cztery), czy wiadukt kolejowy; w mieście powstały także stadion sportowy na ulicy Narutowicza oraz osiedle mieszkaniowe na ulicy Struga
1930 r. - radykalizacja nastrojów proletariackich w mieście powodem zastąpienia "czerwonej władzy prezydenta Grzecznarowskieg", państwową władzą komisaryczną
1929-1930 r. - krach ekonomiczno-gospodarczy przyczyną zwiększonego bezrobocia (rok 1934, na 80 000 mieszkańców - 6396 pozostaje bez pracy), zmniejszenia produkcji przemysłowej o połowę oraz zamknięcia części zakładów pracy (np. 18 spośród 31 garbarni)
1935-1989 r. - w mieście funkcjonują już następujące zakłady pracy: Fabryka Telefonów SA "Ericsson", Fabryka Masek Przeciwgazowych, Fabryka Obuwia "Bata", Przetwórnia Olejów Roślinnych "Porsa", Fabryka Fornirów, Fabryka i Wyrobów Emaliowanych, i inne; linią kolejową połączono Radom ze stolicą kraju; w ramach COP zmodernizowano fabrykę produkującą broń, oraz zainicjowano uruchomienie zakładu produkującego samochody na licencji "Fiata"; w mieście działał Komitet Okręgowy Komunistycznej Partii Polski i Komunistyczny Związek Młodzieży Polskiej
1938 r. - bilans miejski przedstawiał się w następujący sposób: 90 059 - liczba ludności, 15 000 - osoby zatrudnione w przemyśle, 7 200 - osoby zatrudnione w sektorze produkcyjnym metalowym (48 %), 4 200 - osoby zatrudnione w wytwórczości skórzano-obuwniczej (28 %)
1 IX 1939 r. - początek Kampanii Wrześniowej, bombardowanie lotniska Sadków przez hitlerowców (połączone z atakiem na mieszczącą się w nim Szkołę Podchorążych Rezerwy Lotnictwa)
2 IX 1939 r. - bombardowanie przez Niemców radomskiej fabryki broni
8 IX 1939 r. - zajęcie miasta przez armię nieprzyjaciela, przystąpienie do okupacji Radomia oraz początek represjonowania inteligencji oraz środowisk politycznych miejskich
26 X 1939 r. - dystrykt w Radomiu, jedną z czterech komórek nadzoru administracyjnego Generalnej Guberni; stacjonowanie w mieście jednostek wojskowych, oraz nadzoru cywilnego niemieckiego; terroryzowanie społeczeństwa radomskiego; inicjowanie działania pierwszych struktur tajnych (Służba Zwycięstwa Polski oraz Organizacja Wojskowa)
1940 r. - utworzenie w Radomiu struktur Związku Walki Zbrojnej, zainicjowanie funkcjonowania Komendy Okręgu ZWZ, jak również tajnej Radomskiej Komendy Chorągwi (z zależnymi od niej Szarymi Szeregami); ludobójstwo w położonych pod Radomiem miejscowościach: Firleju, Kosowie, czy Wincentowie (śmierć poniosło od 12 000 do 18 000 osób)
VIII 1940 r. - zsyłki polskiej ludności z Radomszczyzny do obozów koncentracyjnych w Oświęcimiu oraz Ravensbriick, jak również na roboty przymusowe do III Rzeszy
1941 r. - stworzenie w Śródmieściu oraz na Glinicach - gett żydowskich; konsolidowanie się w mieście opozycji lewicowej oraz działanie struktur Robotniczo-Chłopskiej Organizacji Bojowej (na czele z Józefem Orchowskim), Zjednoczenia Robotniczo-Chłopskiego (na czele z Józefem Jaroszem) i Związku Rad Robotniczo-Chłopskich "Młot i Sierp" (ze Stanisławem Lachtarą)
III-IV 1941 r. - tajniacy działający w Organizacji Wojskowej przystąpili do nielegalnego produkowania w fabryce broni, pistoletu typu "vis", a w roku 1942, pistoletu typu "sten"
VII 1941 r. - zlikwidowanie żydowskich gett i wysłanie blisko 34 000 Żydów z Radomia, na śmierć do obozu koncentracyjnego w Brzezince
12-15 X 1941 r. - likwidacja 50 Radomian z tytułu produkowania w nielegalnych warunkach w fabryce broni, pistoletów typu "vis", a następnie ich przekazywania konspiracyjnemu, patriotycznemu polskiemu podziemiu
22 XI 1941 r. - przeprowadzenie przez jednostkę specjalną Jana Żebraka, Gwardii Ludowej, ataku na pozostające w niemieckiej dyspozycji kino "Apollo", pozbawienie życia 7 hitlerowców, zranienie - 19
1942/1943 r. - z tytułu prężnego działania Polskiej Partii Robotniczej, dochodzi do umiejscowienia w mieście III Radomsko-Kieleckiego Komitetu Obwodowego PPR, sekretarzem którego zostaje Władysław Skowroński - Młot; rozbudowuje się lokalna partyzantka, jak i struktury AK, funkcjonujące w oparciu o ZWZ
23 IV 1943 r. - kolejny zamach na Niemców Gwardii Ludowej, w lokalu "Deutsches Haus", śmierć ponosi 7 hitlerowców, 17 zostaje rannych
IV 1943 r. - uderzenie w sprawne i prężne działanie Polskiej Partii Robotniczej i Gwardii Ludowej w okolicach Radomia, poprzez liczne aresztowania związanych z nimi osób
VI 1943 r. - zlikwidowanie przez działaczy Szarych Szeregów aktów i list z nazwiskami osób przeznaczonych do przymusowego wywozu do III Rzeszy; w tym samym roku (1943) do obozów koncentracyjnych trafiło: do Oświęcimia i Brzezinki - 7720 osób (w tym 1467 kobiet), do Majdanka -1200 osób, a do Ravensbruck - 349 kobiet; napiętnowanie, prześladowanie oraz gwałt popełnione na ludności polskiej sięgnęły wówczas szczytu
II 1944 r. - z ramienia działaczy lewicowych, w Radomiu zostaje powołany do życia Komitet Inicjatyw, który z kolei ma stać się kanwą utworzenia utajnionej Miejskiej Rady Narodowej
14 III 1944 r. - Gestapo uniemożliwia powołanie Miejskiej Rady Narodowej, poprzez zlikwidowanie zgromadzenia Komitetu Dzielnicowego PPR; podczas zamieszek ginie sekretarz III Radomsko-Kieleckiego Obwodu PPR, Bolesław Skowroński (pseudonim Wojtek)
VIII 1944 r. - potrzeba niesienia pomocy Powstaniu Warszawskiemu przez 72 Pułk Piechoty AK imienia D. Czechowskiego
XI 1944 r. - powołanie tajnej Miejskiej Rady Narodowej, grabież radomskich fabryk, zakładów pracy, oraz wszelkich możliwych urządzeń przez hitlerowców, ich demontaż i masowy wywóz do Niemiec
16 I 1945 r. - żołnierze I Frontu Białoruskiego Armii Radzieckiej wyzwalają miasto
20 I 1945 r. - powołanie do życia Komitetu Miejskiego (na czele z sekretarzem, majorem Mieczysławem Rogiem-Świstakiem), oraz Komitetu Powiatowego PPR (na czele z sekretarzem Władysławem Skórką)
1 II 1945 r. - prezydent miasta Radomia, Kazimierz Kiełczewski, zostaje przewodniczącym Miejskiej Rady Narodowej
7 II 1945 r. - utworzenie Instytutu Naukowo-Społecznego
XII 1945 r. - w mieście działało 108 zakładów pracy, zatrudniających 13 881 osób
1946 r. - rekonstrukcja życia kulturalnego i szkolnego w Radomiu (w mieście funkcjonowało 12 szkół o profilu podstawowym, 5 liceów ogólnokształcących, 7 szkół średnich zawodowych, 7 przedszkoli, 3 domy kultury i 3 kina)
1947 r. - byłe zakłady broni przekształcono w Zakłady Metalowe im. Gen. Waltera, produkujące maszyny do szycia, maszyny do pisania, kuchenki gazowe, oraz broń sportową; utworzenie Radomskiej Spółdzielni Mieszkaniowej
1948 r. - utworzenie filii kieleckiego Teatru im. Stefana Żeromskiego, jak również Radomskich Zakładów Garbarskich i Radomskich Zakładów Obuwia; przystąpienie do budowy osiedli Obozisko i Planty
1950 r. - utworzenie Wieczorowej Szkoły Inżynierskiej; liczba mieszkańców Radomia sięgnęła 82 600
1952 r. - Fabrykę Telefonów SA "Ericsson" przekształcono w Zakłady Wytwórcze Aparatury Telefonicznej T-9 (dzisiaj Radomska Wytwórnia Telefonnów); utworzenie radomskiego oddziału PTTK
1953 r. - utworzenie Centralnego Zarządu Odlewnictwa (w 1958 r. Przemianowane na Zjednoczenie Przemysłu Odlewniczego); powstanie Radomskiej Orkiestry Symfonicznej
1954 r. - w obszarze miasta znalazły się: Brzustówka, Długojowa, Godów, Gołębiów, Halinowo, Jeżowa Wola, Kaptur, Malczewo, Michałowo, Wacyna, Wośnik i Żakowice; powierzchnia miasta sięgnęła 4 337 ha; postawienie na Placu Zwycięstwa - Pomnika Wdzięczności Armii Radzieckiej (autorstwa Józefa Gaza)
1955 r. - uroczystości 800-lecia założenia miasta
24 III 1956 r. - rozpoczyna się Międzynarodowy Tydzień Muzealny z udziałem wysłanników UNESCO i ICOM
1957-1964 r. - budowa szpitala przy ulicy Tochfermana (projekt inżyniera W. Wickmana)
1958 r. - przystąpienie do realizowania projektu budowlanego Fabryki Łączników na Potkanowie, jak również Osiedla XV-lecia PRL (projekt autorstwa architekta J. Skrzypczaka)
1959 r. - powstanie RZPS "Radoskór"; przystąpienie do prac wykopaliskowych na terenie miasta, przez Instytut Historii Kultury Materialnej PAN
1960-1966 r. - budowa Zakładów Mechanizacji Budownictwa ZREMB; liczba ludności miasta osiągnęła 131 000
1962 r. - utworzenie Klubu Miłośników Radomia i Ziemi Radomskiej przy miejskim Oddziale PTTK; przystąpienie do realizacji projektu budowy osiedla mieszkaniowego im. S. Żeromskiego oraz szpitala psychiatrycznego na Krychnowicach
1963 r. - powstanie Radomskiego Towarzystwa Naukowego
1964 r. - Radomską Wytwórnię Papierosów i Jędrzejowską Wytwórnię Tytoniu przekształcono w Zakłady Przemysłu Tytoniowego; utworzenie Radomskiej Fabryki Wyrobów Emaliowanych
1966 r. - utworzenie z Muzeum Radomskiego - Muzeum Regionalnego
1968 r. - bilans: powierzchnia Radomia wzrosła do 66 km2, liczba ludności osiągnęła 153 000; utworzenie Przedsiębiorstwa Budownictwa Kolejowego
1970 r. - przystąpienie do budowy Garbarni Skór Miękkich (na Gołębiowie), uruchomionej w roku 1972; jak również osiedli mieszkaniowych "Nad Potokiem" oraz "Ustronie"
1971 r. - zamknięcie Studium Nauczycielskiego
1973 r. - przystąpienie do budowy osiedla akademickiego przy ulicy Dalekiej, osiedle mieli zamieszkiwać studenci kształcący się na radomskiej filii Politechniki Świętokrzyskiej w Kielcach; jak również osiedla mieszkaniowego w Borkach; liczba ludności osiągnęła 167 000
1 VI 1975 r. - utworzenie województwa radomskiego z Radomiem jako ośrodkiem dyspozycyjnym; w mieście działały następujące instytucje: KW PZPR, Urząd Wojewódzki, Wojewódzki Domu Kultury, Wojewódzka Biblioteka Publiczna, Wojewódzki Szpital Zespolony, Muzeum Okręgowe
1976 r. - przystąpienie do budowy oczyszczalni ścieków (sprawnie działającej do roku 1990)
25 VI 1976 r. - Radom' 76
1977 r. - zainicjowanie działalności Muzeum Wsi Radomskiej oraz Międzynarodowego Salonu Barwnych Przezroczy "Diapol"; obchody 50-lecia założenia Zasadniczej Szkoły Skórzanej oraz Technikum Skórzanego; zorganizowanie Festiwalu Orkiestr Wojskowych
1978 r. - założenie Teatru Powszechnego im. Jana Kochanowskiego; przemianowanie filii radomskiej Politechniki Świętokrzyskiej w Kielcach na Wyższą Szkołę Inżynierską; przystąpienie do budowy osiedla mieszkaniowego Gołębiów; zorganizowanie w Muzeum Okręgowym ogólnopolskiej wystawy zatytułowanej "Prezentacja portretu współczesnego"; liczba ludności Radomia sięgnęła 190 000
1979 r. - finał Ogólnopolskiego Konkursu Literackiego "O laur Jana z Czarnolasu", z udziałem 72 poetów; obchody 200-lecia śmierci polskiego generała Kazimierza Puławskiego, z tego tytułu Wyższa Szkoła Inżynierska przyjmuje w nazwie jogo imię i nazwisko
1980 r. - obchody 450-lecia urodzin Jana Kochanowskiego, uroczystości towarzyszące tej rocznicy zorganizowano w Radomiu i Czarnolesie; przystąpienie do budowy szpitala wojewódzkiego; inauguracja XXXV Ogólnopolskiej Wystawy Plastyki, zatytułowanej "Salon Zimowy"
1991 r. - Ojciec Święty Jan Paweł II w Radomiu
