Okres szybkiego i owocnego rozwoju transportu drogowego w Polsce miał miejsce dopiero po zakończeniu II wojny światowej, ponieważ we wcześniejszych czasach ten typ transportu lądowego nie był w Polsce propagowany i udoskonalany w wyniku słabego rozwoju gospodarczego kraju.

Polska ma dziś we współczesnym świecie dość dobrze rozwinięty system transportowy, a transport to dziś jeden z ważnych a może nawet z najważniejszych działów gospodarki narodowej. Zajmuje się on obsługą wewnętrznych potrzeb przewozowych społeczeństwa i gospodarki, a także przewozów międzynarodowych, szczególnie tranzytu na kierunkach równoleżnikowym wschód-zachód oraz południkowym północ-południe. Sieć transportowa Polski jest jedną z lepiej rozwiniętych na arenie światowej, choć na terytorium kraju spotkać można znaczne różnice w jakości w stosunku do najlepiej zagospodarowanych pod względem infrastrukturalnym rejonami na świecie. Dziś sieć transportowa wymaga dalszych uzupełnień (np. budowy szybkich kolei, autostrad) i gruntownych modernizacji.

Podstawowa gałąź transportu lądowego w Polsce to transport samochodowy. W przewozie towarowym jego wzrastający systematycznie, ale konsekwentnie udział sięga dziś około 83% wszystkich przewozów lądowych oraz 38% wykonanej przez ogólno pojęty transport w pracy przewozowej. Samochody wykorzystują gęsty system dróg publicznych, przeznaczony dla wszystkich użytkowników, jak również sieć dróg lokalnych, dzięki którym udaje się dotrzeć do prywatnych posesji, gospodarstw rolnych, pól, zbiorników, wodnych ( dostawa od drzwi do drzwi).

Najważniejszy element systemu drogowego to drogi z twardą nawierzchnią, umożliwiające ich eksploatację przez cały rok, niezależnie od pory roku. Wskaźnik gęstości dróg z twardą nawierzchnią, wynoszący współcześnie przeciętnie 78,0 km/100 km2, charakteryzuje znaczny stopień zróżnicowania regionalnego. Najlepiej rozbudowana sieć takich dróg znajduje się wokół dużych aglomeracji miejskich wraz z przylegającymi do nich terenami podmiejskimi (np. w województwie małopolskim, mazowieckim, dolnośląskim). Trzykrotnie rzadsza sieć dróg z twardą nawierzchnią mają województwa w Polsce północno-wschodniej. Po zakończeniu I wojny światowej zmniejszyła się drastyczne różnica w poziomie rozwoju sieci drogowej pomiędzy ziemiami północno-zachodnimi a terenami województw na wschodzie kraju oraz południowym-wschodzie.

Dziś wskaźnik zróżnicowania gęstości dróg o twardej nawierzchni najwyraźniej zaznacza się pomiędzy terenami Polski południowej, gdzie występuje największa koncentracja życia społeczno-gospodarczego, a słabo zaludnionymi obszarami Polski północnej (z pominięciem aglomeracji nadmorskich). Łączna długość dróg kołowych z nawierzchnią twardą ulepszoną (głównie asfaltową i betonową) wynosi w Polsce ponad 196 tys. km. Ich wartość w całkowitej długości dróg ciągle wzrasta, są one połączeniami pomiędzy wszystkimi miastami i prawie wszystkimi ośrodkami gminnymi. Skupiają one ponad 90% całkowitej liczby przewozów osobowych i ładunkowych. Jak w przypadku pierwszego rodzaju dróg wskaźnik gęstości tego typu dróg ulega w kraju również zjawisku znacznego zróżnicowania regionalnego. Integralna część sieci drogowej to mosty. Z powodu tego, że ich liczebność w kraju jest niewystarczająca, wielkie rzeki - zwłaszcza Wisła - oraz w ostatnich czasach granice państw są coraz poważniejszymi i częstszymi barierami przestrzennymi, jeśli chodzi o wzrost ruchliwości komunikacyjnej ludzi. Polska posiada dość dobrze rozwiniętą sieć dróg, która prócz starannej o regularnej konserwacji potrzebuje również ważnego uzupełniania w postaci połączeń w dziedzinie obwodnic, autostrad i tras szybkiego ruch. Jest to warunek niezbędny jeśli brać pod uwagę wzrost ruchu samochodowego oraz postęp integracyjny z magistralnymi połączeniami z autostradami niemieckimi, białoruskimi a w przyszłych czasach, z systemem dróg u naszych południowych sąsiadów. Współcześnie Polska posiada około 240 km autostrad. Dopiero w końcu 1993 r. zakończono budowę pierwszego fragmentu autostrady na trasie Kraków-Katowice. W najbliższych latach w planach rządowych widnieje w naszym kraju budowa nowych 2,6 tys. km autostrad.

Lata siedemdziesiąte XX wieku to okres wzmożonej budowy szeregu odcinków tzw. tras szybkiego ruchu, które różnią się od typowych autostrad brakiem rozwiązania bezkolizyjnych skrzyżowań. Najważniejszymi drogami szybkiego ruchu są trasy:

  • Warszawa-Katowice, przedłużona do granicy z Czechami,
  • drogi wylotowe ze stolicy Polski Warszawy,
  • droga pomiędzy Gdańskiem a Gdynią.

Transport samochodowy jest głównym użytkownikiem sieci drogowej. W samochodach ciężarowych przewozi się w zasadzie ogół ładunków, wśród których dominacja charakteryzuje się różnorodna drobnica w dla handlu hurtowego i detalicznego, różnorodne materiały budowane wykorzystywane w budownictwie, metal i wyroby metalowe wykorzystywane w metalurgii i hutnictwie, drewno i wyroby drewniane, jak również różnorodne płody rolnicze. Duża rola odgrywana jest w Polsce poprzez autobusowe przewozy pasażerów. Ten rodzaj transportu, jest znacznie rozwiniętym i to zarówno na arenie krajowej, jak i międzynarodowej - pod tym względem jesteśmy jako kraj w czołówce światowej. Międzynarodowe połączenia za pomocą autobusów dynamicznie poczęły się rozwijać po 1989 roku, zwłaszcza pomiędzy naszym krajem a państwami Europy Zachodniej. Współcześnie głównymi kierunkami połączeń autokarowych są połączenia z:

  • Niemcami,
  • Wielką Brytanią,
  • Francją,
  • Włochami,
  • Austrią,
  • Szwecją,
  • Holandią,
  • Hiszpanią.

System miejskiej komunikacji autobusowej w Polsce funkcjonuje już w około 150 miastach.

Systematycznie odnotowuje się wzrost liczby pojazdów samochodowych. W 1994 roku eksploatowano 7,2 mln samochodów osobowych, 87 tys. autobusów, około 1,3 mln samochodów ciężarowych oraz 1 mln motocykli. Jest to ważne ze względu, iż polski system dróg jest wciąż ciągle stosunkowo pusty - porównując go z siecią państw zachodnioeuropejskich. Jednakże w okresie 1995-1999 wzrosła liczba samochodów o ponad 500 tys. pojazdów, po 1999 r. o ponad 350 tys. Należy jednak mieć na uwadze, że większa liczba samochodów skupiona jest wokół dużych aglomeracji miejskich i w niektórych z nich występuje już zjawisko ponad miarowego zatłoczenia motoryzacyjnego (np. w Warszawie, Krakowie, Łodzi, Wrocławiu). Ostatnie lata to okres w historii Polski, w którym zakupywanie nowych i nieużywanych samochodów osobowych waha się w przedziale 300-400 tys. sztuk w roku, co daje polskiemu rynkowi motoryzacyjnemu pozycję w klasyfikacji najbardziej dynamicznie rozwijających się rynków samochodowych na kontynencie europejskim.

Transport drogowy pełni podniosłą rolę w gospodarce kraju, powodując dynamiczne kształtowanie rozwoju przestrzennego podziału pracy. Przewożenie dóbr i towarów za pomocą transportu samochodowego pomiędzy miejscami ich wytwarzania i konsumpcji generuje stała tendencję wzrostową produkcji, a tym samym wiąże regiony i państwa w jednolity zintegrowany organizm gospodarczy. Z tego powodu też należy ustawicznie ulepszać drogi oraz nie oszczędzać na inwestowaniu i modernizowaniu sieci dróg w Polsce.