Układem Słonecznym określa się Słońce oraz wszystkie ciała na niebie, na które działa oddziaływanie grawitacyjne Słońca. Obejmuje: planety z księżycami, planetoidy, komety oraz materię wypełniającą przestrzeń między tymi ciałami. Jest to materia gazowo - pyłowa.

Hipotezy naukowe dotyczące powstania Układu Słonecznego powstały pod koniec XVIII w. Jednak tylko koncepcje Kanta i la Place'a stały się podwaliną współczesnych poglądów.

Obecnie uważa się, że ponad 4.5 miliarda lat temu w jednym z obłoków gazowo - pyłowych zaczęło się formować zagęszczenie. Cząstkom został nadany kierunek ruchu - zgodnie ze wzrastającym zagęszczeniem. Nie wiadomo co było tego przyczyną. Obłoki kurczył się coraz bardziej i po pewnym czasie z bezkształtnej masy wyłonił się kulisty kształt zwany Protosłońcem. Twór dalej się kurczył co powodowało szybki wzrost temperatury w jego wnętrzu. Po osiągnięciu temperatury ok. 10- 10K Protosłońce zaczęło świecić . Od tego momentu proces kurczenia przebiegał już dużo wolniej.

Takiemu wirowaniu mgławicy i przyjmowaniu przez nią kształtu dysku z Protosłońcem w centrum towarzyszyło zderzanie się ziaren pyłu. Prowadziło to do ich zlepiania w bryłki, których skład zależał od miejsca powstania. Na skutek przyciągania grawitacyjnego grudki łączyły się w coraz większe ciała, aż w ciągu kilkuset tysięcy lat powstały tzw. planetozymale. Z nich z kolei po kolejnych paru milionów lat wykształciły się planety.

Współczesne badania pozwalają sądzić, że inne gwiazdy również posiadają planety. Przykładem może być np. Gwiazda Bernarda czy inna gwiazda Vega. Obserwacje przestrzeni wokół nich wskazują na obecność krążącej materii.