Tkanki to zespoły komórek współdziałających w pełnieniu określonych funkcji w organizmie.
Wyróżnia się cztery zasadnicze typy tkanek zwierzęcych:
- tkankę nabłonkowa
- tkankę mięśniową
- tkankę łączna
- tkankę nerwowa
Tkanka nabłonkowa:
Tkanka nabłonkowa zbudowana jest z jednej, bądź wielu warstw, ściśle do siebie przylegających komórek, osadzonych na cienkiej, białkowo - polisacharydowej warstwie, zwanej błona podstawową.
Dzięki błonie podstawowej nabłonki wykazują dużą elastyczność i odporność na odkształcenia.
Ze względu na liczbę warstw komórek, wyróżnia się:
- nabłonki jednowarstwowe
- nabłonki wielowarstwowe
Ze względu na kształt komórek dzielimy na:
- nabłonki płaskie
- nabłonki sześcienne
- nabłonki walcowate
Nabłonki pełnia różne funkcje w organizmie. Z tego względu wyróżnia się m.in.
- nabłonki okrywające
- nabłonki wyścielające
- nabłonki wydzielnicze
- nabłonki zmysłowe
Sześcienne:
Komórki tej tkanki wyglądem przypominają sześciany, są znacznie grubsze od komórek tkanki nabłonkowej jednowarstwowej płaskiej (powyżej). Jednak podobnie jak one, mają jądro umieszczane centralnie w komórce. Występują m.in. w kanalikach nerwowych, końcowych odcinkach gruczołów. W komórkach tkanki sześciennej zachodzi intensywne wchłanianie i wydzielanie
- Jądro po środku
- Występowanie
- Kanaliki nerwowe
- Intensywne wchłanianie i wydzielanie
Walcowate:
Tkanki nabłonkowe jednowarstwowe walcowate występują głównie w jajowodach, przewodzie pokarmowym i jelicie cienkim. Komórki występujące w jajowodach mają rzęski, które ułatwiają poruszanie się do macicy, natomiast występujące w jelicie cienkim zawierają mikrokosmki, które zwiększają powierzchnię wchłaniania. Komórki tej tkanki mają kształt graniastosłupów. Jądro występuję na dole komórki.
- Jądro na dole
Występowanie
- Jajowody
Posiadają rzęski, które ułatwiają poruszanie się
- Przewód pokarmowy
- Jelito cienkie
Kształt graniastosłupa
Wielorzędowe:
Tkanka nabłonkowa jednowarstwowa wielorzędowa z wyglądu może nieco mylić się z tkankami wielowarstwowymi, gdyż mają jądra na różnych wysokościach. Komórki mają kształt wysokich, powyginanych graniastosłupów. Na powierzchni często mają liczne rzęski, które usuwają zanieczyszczenia.
Występuje ona w drogach oddechowych - w jamie nosowej, krtani, tchawicy i oskrzelach.
- Drogi oddechowe
- Wrażenie wielowarstwowości
- Tkanka nabłonkowa wielowarstwowa
- Zewnętrzne warstwy
- Łuszczą się
- Wewnętrzne warstwy
- Rozrodcze
- Występowanie
- Jama ustna
- Skóra
- Pochwa
Tkanka Nabłonkowa - funkcje
Gruczołowe
Zmysłowe
- Kubki smakowe
- Błony węchowe nosa
Pokrywające
- Skóra
Warstwa pokrywająca układ krwionośny
Odbiór bodźców
Tkanka Nabłonkowa - wspólne cechy:
- Brak własnego ukrwienia
- Mało substancji międzykomórkowej
- Ścisły i zwarty układ
- Duże możliwości regeneracji
- Pobierają substancje z tkanki łącznej
Nabłonki okrywające:
oddzielają wnętrze organizmu od środowiska zewnętrznego. U bezkręgowców są one jednowarstwowe, a u kręgowców wielowarstwowe. Komórki nabłonkowe bezkręgowców wydzielają różne substancje, tworząc na powierzchni zwierzęcia bezkomórkową warstwę ochronną zwana oskórkiem lub kutikulą.
U kręgowców wielowarstwowy nabłonek znajduje się na powierzchni łącznotkankowej skóry właściwej jako tzw. naskórek. Komórki zewnętrznych warstw naskórka rogowacieją i złuszczają się, a ich miejsce zajmują nowe, powstające w wyniku intensywnych podziałów mitotycznych w głębszych warstwach naskórka.
Nabłonek wyścielający:
pokrywa powierzchnię narządów wewnętrznych, wyścielają jamy ciała oraz przewody wewnętrzne.
Do tej kategorii należą m in.:
- jednowarstwowy nabłonek płaski wyścielający pęcherzyki płucne i naczynia krwionośne
- jednowarstwowy nabłonek sześcienny występujący w kanalikach nerkowych
- jednowarstwowy nabłonek walcowaty wyścielający przewód pokarmowy od żołądka do odbytnicy
- wielowarstwowy nabłonek płaski wyścielający jamę ustną, przełyk, pochwę, przednią powierzchnię rogówki oka u ssaków
Nabłonki wyścielające mogą posiadać rzęski skierowane do wnętrza wyścielanego przewodu. Nabłonki takie noszą nazwę migawkowych. Przykład nabłonka migawkowego może stanowić jednowarstwowy nabłonek walcowaty, wyścielający jajowody u samic ssaków.
Nabłonki wydzielnicze:
zwane inaczej gruczołowymi zbudowane są z komórek zdolnych do syntezy i wydzielania różnych substancji ( enzymów, hormonów, śluzów itp.)
Nabłonek wydzielniczy występuje m in.:
- gruczołach dokrewnych
- wątrobie
- ścianach żołądka
- gruczołach łojowych
- gruczołach potowych
- gruczołów mlecznych
U wielu zwierząt (m in. dżdżownic, ślimaków, ryb, płazów) funkcje wydzielnicze pełnią komórki nabłonka okrywającego. Wydzielają one lepki śluz tworząc na powierzchnia zwierzęcia warstwę ochronna.
Nabłonki zmysłowe:
zbudowane są z komórek zdolnych do odbierania bodźców. Przykładem nabłonka zmysłowego kręgowców może być siatkówka a oku, nabłonek kubków smakowych na języku oraz odbierający bodźce akustyczne - nabłonek czuciowy w uchu wewnętrznym.
U wielu zwierząt funkcje zmysłową pełnią komórki nabłonka okrywającego (np. komórki czuciowe w epidermie parzydełkowców czy komórki fotoreceptorowe w nabłonku wirków).
Tkanka mięśniowa:
zbudowana jest z silnie wydłużonych komórek zawierających jedno lub wiele jąder.
W cytoplazmie komórek tej tkanki znajdują się włókienka kurczliwe (tzw. miofilamenty), zbudowane z dwóch rodzajów białek: aktyny i miozyny. Miofilamenty aktynowe i miozynowi tworzą wspólnie podłużne układy zwane miofibrylami.
Komórki tkanki mięśniowej zwane włóknami mięśniowymi łączą się w duże skupiska czyli mięśnie. Ponieważ mięśnie mogą się kurczyć, są ułożone w taki sposób, by skurcz jednego powodował rozkurcz drugiego i odwrotnie.
Opór dla kurczących się mięśni może stanowić:
- sztywny szkielet wewnętrzny (kręgowce)
- sztywny szkielet zewnętrzny (stawonogi)
- płyn wypełniający jamę ciała (nicienie, pierścienice, mięczaki)
- płyn wypełniający przewody układów wewnętrznych (naczynia krwionośne, limfatyczne, moczowody kręgowców)
Tkanka mięśniowa gładka:
zbudowana jest z jednojądrowych, wrzecionowatych komórek, zawierających liczne miofibryle. U bezkręgowców (płazińce, nicienie, pierścienice) mięsnie gładkie pełnią funkcje lokomotoryczną.
U kręgowców mięśnie te występują m in.:
- w skórze
- ścianach jelit
- drogach oddechowych
- naczyniach krwionośnych
- naczyniach limfatycznych
- moczowodach
Mięśnie gładkie charakteryzują się dużą odpornością na zmęczenie, ich skurcze są powolne, długotrwałe i niezależne od woli.
Tkanka mięśniowa poprzecznie prążkowana:
zbudowana jest z silnie wydłużonych, walcowatych komórek, zawierających wiele jąder. Jądra leżą na obrzeżach włókien mięśniowych, w centrum natomiast znajdują się liczne miofibrylle, oddzielone od siebie cysternami siateczki śródplazmowej. Miofilamenty aktynowe i miozynowe ułożone są naprzemiennie na całej długości włókna, co uwidacznia się w postaci regularnych poprzecznych prążków. Prążki jasne odpowiadają miofilamentom aktynowym, prążki ciemne - miozynowym.
Z tkanki mięśniowej poprzecznie prążkowanej zbudowane są przede wszystkim mięśnie szkieletowe kręgowców, mięśnie poprzecznie prążkowane występują też u stawonogów. Są one przytwierdzone do chitynowego szkieletu zewnętrznego. Odmianą mięśnia poprzecznie prążkowanego jest mięsień sercowy. Kurczy się niezależnie od woli zwierzęcia, pompując krew da naczyń krwionośnych.
Tkanka łączna właściwa:
Cechy
Podział
Cechy:
- Znaczny udział w metabolizmie
- Duże możliwości regeneracyjne
- Brak substancji twardych
Podział:
- Wiotka
- Zbudowana z włókien retikulinowych
Otacza:
- Mięśnie
- Układ krwionośny
- Układ nerwowy
Zbita
- Zbudowana z włókien kolagenowych
Układ włókien
- Regularny
- Tworzy ścięgna
Nieregularny
- Tworzy skórę
Tłuszczowa
- Podział na: żółta i brunatna
- Stanowi rezerwę metaboliczną
Składowanie tłuszczów obojętnych w cytoplazmie komórek
- Pełni funkcję termoregulacyjną
- Siateczkowa
- Bardzo delikatna
- Dużo narzynek krwionośnych
- Tworzy węzły chłonne
- Tworzy zrąb szpiku kostnego
- Zarodkowa
- Występuje tylko w okresie zarodkowym
- Brak włókien
Tkanka łączna:
charakteryzuje się dużą ilością substancji międzykomórkowej i dużymi odległościami między poszczególnymi komórkami.
Do tkanek łącznych zalicza się:
- tkankę chrzęstną
- tkankę kostną
Substancja międzykomórkowa tkanki chrzęstnej obfituje w włókna białkowe. Podstawowymi białkami tej tkanki są: kolagen i elastyna. Włókna kolagenowe decydują o wytrzymałości tkanki chrzęstnej, zaś włókna elastylowe nadają jej elastyczność.
Tkanki chrzęstnej zbudowane są m. in.:
- szkielety kręgowców
- dyski międzykręgowe
- niektóre wiązadła
Substancja międzykomórkowa tkanki kostnej przesycona jest solami mineralnymi (głównie węglanem wapnia i magnezu), co decyduje o jej twardości i sztywności. Substancja ta zawiera ta zawiera liczne włókna kolagenowe o zwarty i regularnym układzie. Włókna te tworzą podstawowe elementy strukturalne tkanki kostnej - tzw. blaszki kostne.
Tkanka kostna zbita:
charakteryzuje się zwartym i regularnym ułożeniem blaszek kostnych, dzięki czemu jest twarda i wytrzymała. Największym skupiskiem neuronów w organizmie zwierzęcym jest centralny lub inaczej ośrodkowy układ nerwowy.
U kręgowców tworzy go:
- mózg
- rdzeń kręgowy
Poza ośrodkowym układem nerwowym wypustki wielu neuronów skupiają się w zespoły zwane nerwami.
Typowy nerw jest wiązką złożona z setek, a niekiedy nawet tysięcy aksonów, osłoniętych wspólną, łączno-tkankową otoczką.
Poza ośrodkowym układem nerwowym występują także skupiska ciał komórek nerwowych, zwane zwojami nerwowymi.
U kręgowców nerwy i zwoje składają się na obwodowy układ nerwowy.