U bezkręgowców - jednowarstwowy nabłonek pochodzenia
ektodermalnego tworzący pokrycie ciała. Na wolnych powierzchniach
komórek n. mogą wykształcać się mikrokosmki, rzęski, witki, włoski.
U wielu gatunków w n. znajdują się gruczoły wydzielające na
zewnątrz organizmu substancje stałe (oskórek), półpłynne lub
płynne, np. śluz chroniący przed wysychaniem. U wielu bezkręgowców
n. jest jedynym miejscem wymiany gazowej. U stawonogów n. wytwarza
oskórek chroniący ciało i będący zarazem szkieletem zewnętrznym, a
u mięczaków - muszlę.
U kręgowców - jedno- lub wielowarstwowy nabłonek pochodzenia
ektodermalnego. N. jest zewnętrzną warstwą skóry kręgowców, jego
najgłębsza warstwa składa się ze stale dzielących się komórek.
Komórki warstwy powierzchniowej obumierają, rogowacieją i ulegają
ciągłemu złuszczaniu lub są okresowo zrzucane (linienie). Do
rogowych wytworów naskórka należą m.in. łuski rogowe, pazury,
włosy, kopyta, rogi, pióra. W naskórku powstają liczne gruczoły
skórne, które są zanurzone w tkance łącznej i połączone z
zewnętrzną powierzchnią naskórka przewodami wyprowadzającymi.
