Władca much - biografia autora
William Gerald Golding urodził się 19 września 1911 roku w St. Columb Minor w hrabstwie Cornwall w Anglii. Pochodził z rodziny nauczycielskiej. Jego ojciec Alec Golding był dyrektorem szkoły i gorącym zwolennikiem racjonalizmu oraz nauk ścisłych, a matka Mildred miała silnie humanistyczne poglądy i działała na rzecz praw kobiet. Ten dualizm wpływów: naukowy sceptycyzm ojca i idealizm matki kształtował jego osobowość i późniejszą twórczość.
Golding uczęszczał do Marlborough Grammar School, gdzie rozwinęła się jego pasja do literatury i pisania. Następnie studiował na Uniwersytecie Oksfordzkim. Początkowo były to nauki ścisłe zgodnie z wolą ojca, ale później przeniósł się na filologię angielską. Pisał wiersze i już w 1934 roku wydał swój pierwszy tom poezji, jednak to proza przyniosła mu sławę. W latach 30. i 40. pracował jako nauczyciel języka angielskiego i nauk przyrodniczych w szkole w Salisbury, co dało mu bezpośrednią obserwację młodzieży – doświadczenie, które mocno wpłynęło na jego literaturę.
Podczas II wojny światowej Golding służył w Royal Navy. Brał udział w bitwach na Morzu Śródziemnym i w desancie w Normandii w 1944 roku. Wojenne doświadczenia miały głęboki wpływ na jego światopogląd. Uświadomiły mu skalę brutalności i zła, na jakie zdolny jest człowiek. Właśnie ta refleksja znalazła odbicie w jego najbardziej znanej powieści.
Jego największym sukcesem literackim był debiutancki utwór prozatorski „Władca much” (Lord of the Flies, 1954) – alegoryczna opowieść o grupie chłopców na bezludnej wyspie, która stała się klasyką literatury XX wieku. Początkowo odrzucona przez kilku wydawców, po publikacji wzbudziła ogromne zainteresowanie dzięki mrocznej wizji ludzkiej natury. Kolejne powieści Goldinga, takie jak „Spadkobiercy” (1955), „Pincher Martin” (1956) czy „Piramida” (1967), kontynuowały tematykę moralnego rozkładu, samotności i konfliktu między cywilizacją a pierwotnymi instynktami.
Golding nie ograniczał się do jednego gatunku – pisał też eseje, dramaty i krótsze formy prozatorskie. W swoich utworach często sięgał po alegorię, mit i symbol, a jego proza była znana z bogatego języka i głębokich refleksji filozoficznych. W 1980 roku opublikował powieść „Rytuały morza” (Rites of Passage), pierwszą część trylogii „Podróż morską”, za którą zdobył prestiżową Nagrodę Bookera.
W 1983 roku William Golding otrzymał literacką Nagrodę Nobla, uzasadnioną przez Akademię Szwedzką jako wyróżnienie dla autora, który „w realistycznej prozie artystycznej o mitologicznej wymowie rozświetlił ciemności ludzkiego istnienia”. Dwa lata później, w 1988 roku, został uhonorowany tytułem szlacheckim, nadano mu tytuł sir.
Prywatnie Golding był żonaty z Ann Brookfield – bibliotekarką, z którą miał dwoje dzieci. Prowadził dość spokojne życie rodzinne, a po przejściu na emeryturę mieszkał w Kornwalii. Do końca życia kontynuował pisanie. Część jego utworów została opublikowana pośmiertnie.
William Golding zmarł 19 czerwca 1993 roku w swoim domu w Perranarworthal w Kornwalii. Pozostawił po sobie dorobek, który do dziś budzi dyskusje i skłania do refleksji nad mrocznymi aspektami ludzkiej natury i kruchością cywilizacji.
