Wstęp: W średniowieczu przedstawiano w literaturze wzorzec rycerza, świętego i władcy.

Zaprezentowanie postaci władcy - wódz plemienny - męstwo, nieprzejednanie, sprawiedliwość, hojność; oraz wódz chrześcijański - walka za wiarą, uczciwość.

Rozwinięcie: Zaprezentowanie postaci władców z różnych epok w historii:

W średniowieczu opisywano władcę, który przystawał do wzoru:

  • "Pieśń o Rolandzie" - postać króla Karola Wielkiego - jest on ukazany w całym majestacie; przede wszystkim jest on obrońcą wiary; może za nią oddać życie.
  • "Legendy arturiańskie - przedstawiają postać na pół legendarnego króla Artura; jest królem Anglii; jest bardzo silny - udało mu się wyciągnąć miecz z kamienia; jest obrońcą chrześcijaństwa.
  • "Konika polska" Galla Anonima.

W renesansie przedstawiano władcę, który był sprytny i rozważny

  • "Książę" Nicolo Machiavelli - to wykładnia zasad, według których powinien postępować król - pragmatyzm, skuteczność, bezwzględność. Najważniejsze jest osiągnięcie celu i pozyskania sobie społeczeństwa.
  • "Kazania sejmowe" Piotra Skargi - król powinien mieć w swoim ręku silną kontrolę, ponieważ dzięki temu może on wpłynąć na to, co dzieje się w kraju.

W oświeceniu postrzegano w literaturze króla jako wykształconego człowieka, który oprócz sztuki i literatury, zna się też na polityce i wie, co dzieje się za granicą.

  • "Do króla" Ignacego Krasickiego - przewrotnie pisze tu poeta o zaletach polskiego władcy - wykształceniu, dobrym pochodzeniu, otwartości umysłu i roztropności.

Zakończenie: Na przestrzeni wieków wyraźnie zmieniał się ideał władcy. Często literackie postacie nie odpowiadały jednak rzeczywistości.