Wierna rzeka - biografia autora

„…ukochany przez całą Polskę walczącą i cierpiącą Stefan Żeromski” (Stanisław Brzozowski)

Należy pamiętać, że w latach, w których żył Stefan Żeromski panował okres niewoli narodowej. Literatura zastępowała rodakom życie społeczne, kulturowe. Dzięki literaturze można było poruszyć różnorodne tematy istotne dla spraw polskich. Twórczość Stefana Żeromskiego skupiała wszelkie istotne kwestie. Pisarz nazywany był: „sumieniem narodu”, „poetą niedoli polskiej”, „sercem nienasyconym”, „wielkim sercem”, „budzicielem sumienia” czy też „pisarzem instytucją”.

Stefan Żeromski urodził się 14 października 1864 roku. Młode lata pisarza związane były z Górami Świętokrzyskimi. Pochodził z zubożałej szlacheckiej rodziny. Ród Żeromskich pochodził ze wsi Żyromino w Pułtuskiem. Ukończył krakowskie Gimnazjum św. Anny. Ojciec pisarza Wincenty Żeromski za pomoc powstańcom został uwięziony. Żeromski S. zaczął chodzić do gimnazjum kieleckiego. Miał kłopoty ze zdrowiem i z nauką. W 1879 roku zmarła matka Stefana Żeromskiego. Dwa lata później ponownie wziął ślub. W 1883 roku umiera ojciec Stefana. Żeromski zostaje bez środków do życia. W 1890 roku Stefan Żeromski obejmuje pracę w Nałęczowie.  Żeromski jako pisarz historyczny jest znany wielu osobom.

1892 – zawarcie małżeństwa z Oktawią Radziwiłłowiczów Rodkiewiczową i wyjazd do Szwajcarii.

1895 – wydanie Opowiadań (Zapomnienie, Zmierzch, Doktor Piotr, Siłaczka i wiele innych), pod pseudonimem Maurycy Zych – Żeromski wydaje opowiadania: Rozdzióbią nas kruki i wrony… .

1896 – podjęcie pracy jako bibliotekarz

1898 – powieść Syzyfowe prace oraz Utwory powieściowe (Promień, O żołnierzu tułaczu).

1899 – Stefanowi Żeromskiego rodzi się syn Adam

1900 – powieść Ludzie bezdomni

1904 – powieść Popioły

1905 – opowiadanie Echa leśne

1906 – Nagi bruk.

1907 – Nokturn.

1908 – powieść Dzieje grzechu

1909 – Żeromscy przenoszą się na kilka lat do Francji, powstaje dramat Róża

1910 – dramat Sułkowski

1912 – powrót do Zakopanego, Stefan Żeromski rozwodzi się z Oktawią. Postanawia pobrać się z Anną Zawadzką. W tym roku zostają wydane dwie powieści: Wierna rzeka, Uroda życia

1913 – Żeromskiemu rodzi się córka Monika

1916 – 1919 – trylogia Walka z szatanem (Nawracanie Judasza, Zamieć, Charitas).

1918 – nowela Wisła, śmierć syna Adama

1919 – O Adamie Żeromskim wspomnienie

1921 – Ponad śnieg bielszym się stanę…, Biała rękawiczka

1922 – Wiatr od morza

1923 – Snobizm i postęp, dramat Turoń

1924 – Międzymorze

1925 – Przedwiośnie

Stefan Żeromski umiera 20 listopada 1925 roku.