Podróże Guliwera - charakterystyka bohaterów

Guliwer

Lemuel Guliwer, główny bohater „Podróży Guliwera” Jonathana Swifta, jest niezwykle złożoną postacią.

Urodził się w rodzinie średniozamożnej, ale ojciec, zapewnił mu solidne wykształcenie. Guliwer studiował na Emmanuel College w Cambridge. Guliwer w Londynie praktykował już jako chirurg. Jego zainteresowanie medycyną i nauką było autentyczne i głębokie. To wykształcenie sprawia, że jest on wyjątkowo uważnym obserwatorem wydarzeń:

• to człowiek o logicznym umyśle do nowych kultur i sytuacji zawsze podchodzi w sposób analityczny, ale i niepozbawiony ciekawości,
• wykazuje dużą otwartość na nowe doświadczenia i kultury;
• szybko dostosowuje się do różnych środowisk i sytuacji, odnajduje się tak w świecie liliputów, jak i olbrzymów,
• jest ciekawy świata i stale dąży do zdobywania nowej wiedzy, trudno jest mu usiedzieć na miejscu, chce stale poznawać nieznane,
• stopniowo staje się coraz bardziej krytyczny wobec ludzkości.

Guliwer jest postacią, która ewoluuje na przestrzeni powieści:

• na początku jest pełen entuzjazmu i ciekawości,
• w kraju liliputów prezentuje się jako zdolny do adaptacji i współpracy z innymi,
• w krainie olbrzymów doświadcza odwrotności swojej pozycji w kraju liliputów,
• to doświadczenie uczy go pokory i sprawia, że zaczyna dostrzegać względność perspektyw, władzy, zasad, a także wynikającej z nich moralności i etyki,
• kolejne przygody u Balnibarbów, Luggnaggu, Houyhnhnmów tylko podsycają jego krytycyzm  wobec nauki i techniki (szczególnie kiedy obserwuje absurdalne eksperymenty Laputy oraz bezcelowe projekty naukowe),
• spotkania z nieśmiertelnymi Struldbrugami w Luggnagg wywołują w nim refleksje nad sensem życia i starości,
• przełomem jest jednak podróż do kraju Houyhnhnmów, gdzie Guliwer dochodzi do wniosku, że ludzkość jest zepsuta i irracjonalna.

Bohaterowie fikcyjni

Pan Bates – londyński, od którego Guliwer uczył się medycyny, późniejszy jego opiekun i mentor

Maria Burton – żona Guliwera, czuła i opiekuńcza, cierpliwie czekała na męża wracającego z kolejnych podróży

kapitan Prichard – kapitan statku podczas wyprawy, która doprowadza Guliwera do kraju liliputów

kapitan Biddel – dowodził statkiem, na którym Guliwer wraca od liliputów do Londynu

kapitan Nicolas – dowodził statkiem, na którym Guliwer popłynął do kraju Brobdingnag

kapitan Wilcocks – dowodził statkiem, na którym Guliwer powrócił z kraju olbrzymów do Londynu

Bohaterowie fantastyczni

Król liliputów (Golbasto Momarem) – władca mądry, zainteresowany losem poddanych, przez długi czas bardzo pozytywnie nastawiony do Guliwera, z czasem jednak ulegający podszeptom złych doradców; fanatycznie skupiony na przestrzeganiu praw, które doprowadzają do wydania wyroku na Guliwera

 Królowa – żona władcy liliputów, obojętnie, a z czasem negatywnie nastawiona do Guliwera, zainteresowana bogactwem, kosztownościami i pięknym wyglądem

Skyresz Bolgolam – admirał wojsk w kraju liliputów, bardzo sprytny, odważny, negatywnie jednak nastawiony do Guliwera, postrzegający go jako czynnik narażający kraj na niebezpieczeństwo

Flimnap – podskarbi w państwie liliputów, przeciwnik Guliwera, pomysłodawca jego oślepienia

Redresal – tajny doradca na dworze liliputów, przyjaciel Guliwera, akrobata, który bronił bohatera przed atakami i różnymi zarzutami, to on ostrzegł go o nadchodzącym niebezpieczeństwie

Król Blefusku – gościł u siebie Guliwera tuż przed jego powrotem do Anglii; doceniał sprawiedliwe wybory Guliwera i jego odmowę pomocy liliputom w najechaniu jego kraju

Glumdalklitsz („Mateczka”) – dziewczynka z kraju olbrzymów, córka wieśniaka, który znalazł Guliwera, jego opiekunka

Królowa – sprzyjająca Guliwerowi, troszcząca się o niego, traktująca go jednak przede wszystkim jako rodzaj rozrywki, bawiły ją jego obyczaje i eleganckie obycie, była przy tym jednak tolerancyjna i sprawiedliwa.

Król olbrzymów – zdystansowany wobec Guliwera, jego obecność sprowokowała króla do refleksji nad dokonaniami jego własnego narodu

Karzeł-olbrzym – nadworny karzeł, przeciwnik Guliwera, nieustannie go atakował, kilkakrotnie prawie doprowadzając do jego śmierci, za co ostatecznie został wyrzucony z pałacu.