GULIWER

J. Swift Podróże Guliwera, bohater główny i tytułowy; zapalony podróżnik.

Wygląd: Ponieważ narracja w powieści jest pierwszoosobowa, a całość została napisana w konwencji wspomnienia, czytelnik nie znajdzie tu opisu wyglądu bohatera. Na podstawie relacji z wydarzeń można natomiast wnioskować, że: nosił dłuższe włosy (liliputy przywiązały je do ziemi sznurami), kapelusz, ubrany był w skórzany kaftan i wysokie buty, do czytania nosił okulary (które w jego kieszeni znalazły liliputy, i nad którymi odbyły się długie debaty - co to za przedmiot i do czego służy). Był silnym, przystojnym, dobrze zbudowanym mężczyzną.

Życiorys: Był Anglikiem, lekarzem okrętowym, z zamiłowania podróżnikiem i żeglarzem. Od wczesnej młodości marzył o dalekich wyprawach, wykorzystywał każdą okazję, by te marzenia się spełniły. Po ukończeniu studiów w Lejdzie, założeniu rodziny i zarobieniu na utrzymanie żony, wyruszył na morze jako lekarz okrętowy.

Charakterystyka: Guliwer bardzo łatwo nawiązywał kontakty z innymi ludźmi, doskonale porozumiewał się z kapitanami okrętów, zwykłymi marynarzami, umiał zyskać ich sympatię i zaufanie (nawet, kiedy opowiadał im o liliputach i olbrzymach). Był rozmowny, miał wesołe usposobienie. Ciekawość świata i pragnienie przygód pozwalały mu snuć potem wspaniałe opowieści, których chętnie słuchano. Trudno mu odmówić pogody ducha i wrodzonego optymizmu. Wykazał się tymi cechami podczas pobytu w fantastycznych krainach, gdzie dotarł.

Był bardzo odważnym i konsekwentnym człowiekiem. Pełną dłonią czerpał przyjemności życia. Marzył i realizował swoje marzenia. Choć podróże były niebezpieczne, nie zawahał się przed podjęciem trudów żeglugi do dalekich krajów. Otwartość i tolerancja wobec innych pozwoliły mu zaprzyjaźnić się z liliputami i olbrzymami. Starał się cierpliwością, uległością i spokojem pozyskać zaufanie karzełków, dwornością, manierami, inteligencją - przyjaźń olbrzymów. Umiał przy tym odróżnić fałszywe wartości od prawdziwych - przyjaźnił się z królem Liliputów, ale kiedy ten zażądał od Guliwera, by zniszczył kraj wroga, który już się poddał, Guliwer nie zgodził się. Był sprawiedliwy - wiedział, że tak prowadzona wojna byłaby nierówna.

Nigdy nie dawał za wygraną, z uporem pokonywał kolejne trudności, na przykład walczył z karłem i olbrzymimi zwierzętami w kraju olbrzymów. Starał się liczyć tylko na siebie, bo wiedział, że tak jest najbezpieczniej. Wykazał się ambicją i dumą - nigdy nie donosił na swojego prześladowcę karła-olbrzyma, choć wiedział, że w starciu z nim może stracić życie.

Ciekawość świata, natura badacza i odkrywcy ujawniały się w nim na każdym kroku: w każdym kraju zbierał pamiątki - zwierzęta dostał od liliputów, przedmioty - krzesła, włosy, kawałek paznokcia zabrał z kraju olbrzymów. Dzięki nim chciał innym udowodnić istnienie tych odległych i jeszcze nieznanych Europejczykom krain, chciał rozszerzyć ich horyzonty, ukazać wielkość świata.

Jednocześnie Guliwer był doskonałym mężem i ojcem. Troszczył się o żonę, która zawsze miała potrzebne środki finansowe, kiedy on wypływał w rejs. Kiedy urodziła dzieci i poprosiła męża, by już jej nie opuszczał, Guliwer zgodził się na to. Potrafił docenić ciepło domowego ogniska i miłość najbliższych.

Rola w utworze: Jeden z ciekawszych bohaterów literackich. Można go podziwiać przede wszystkim za to, że konsekwentnie, mimo trudności, realizował swoje marzenia o podróżach. Dla współczesnego człowieka Guliwer może stanowić wzór obywatela świata, bo jest tolerancyjny dla wierzeń, obyczajów i przekonań innych ludzi, potrafi ich oceniać z dystansem, jest otwarty na wszelkie nowości, ale nie przejmuje ich bezkrytycznie; umie cenić prawdziwą przyjaźń i bronić się przed fałszem i intrygami innych.