Janko Muzykant - biografia autora
Henryk Sienkiewicz – polski pisarz, eseista, dziennikarz, jeden z najważniejszych przedstawicieli polskiego pozytywizmu. Często publikujący pod pseudonimem Litwos.
Urodził się na Podlasiu, w Woli Okrzejskiej 5 maja 1846 roku. Zmarł 5 listopada roku 1916, w Vevey w Szwajcarii.
Autor Janka Muzykanta pochodził z rodziny szlacheckiej, która w wyniku różnego rodzaju wydarzeń straciła jednak większość swojego majątku. W efekcie tej trudnej sytuacji 10-letni Sienkiewicz pracował już jako guwerner. Podczas nauki w gimnazjum w Warszawie napisał Ofiarę, swoją pierwszą powieść, która jednak nigdy się nie ukazała. W tym samym czasie rozpoczął także pracę nad powieścią Na marne, która ukazała się w 1872 roku.
Sienkiewicz studiował w Szkole Głównej Warszawskiej. Początkowo próbował zdawać na wydział lekarski, natomiast ostatecznie rozpoczął studia prawnicze, a potem przeniósł się na wydział filologiczno-historyczny. Egzaminów końcowych nie zdał. Jeszcze w trakcie studiów, w 1869 roku, rozpoczął pracę dziennikarską. Pisał do warszawskiej „Niwy” i „Tygodnika Ilustrowanego”. Z tamtego okresu pochodzą m.in. Humoreski z teki Worszyłły.
Sienkiewicz przyjaźnił się między innymi z ogromnie popularną w II połowie XIX wieku aktorką – Heleną Modrzejewską. To z nią w 1876 roku wyjechał do Stanów Zjednoczonych na zlecenie „Gazety Polskiej”. Jako jej korespondent przygotował między innymi Listy z podróży. Tam także powstało słynne Sachem, jak również Latanik, Wspomnienia z Maripozy czy Za chlebem. Sienkiewicz w Kalifornii pisze także bardzo ważne dla jego twórczości Szkice węglem.
Po dwóch latach wraca do Europy – Londynu, potem Paryża. Do Polski dociera w 1879 roku i żeni się z Marią z Szotkiewiczów, która była jego największą miłością. Niestety również nieszczęśliwą. Maria cierpiała bowiem na gruźlicę. Sienkiewicz pielęgnował ją aż do jej śmierci w 1885 roku. W tym czasie ogromny sukces odnosi pierwsza część Trylogii – Ogniem i mieczem.
Po śmierci żony Sienkiewicz dużo podróżował. Odwiedził m.in. Konstantynopol, po powrocie, z którego napisał Pana Wołodyjowskiego. Zwiedzał później także Ateny, Neapol, Rzym, Hiszpanię, był nawet na Zanzibarze. W tej ostatniej wyprawy pochodzą Listy z Afryki. W Polsce jednym z jego ukochanych miejsc był Zakopane. W latach 90. Sienkiewicz napisał także Quo vadis, Krzyżaków oraz Rodzinę Połanieckich. O ile Trylogia czy Krzyżacy zrobili ogromną karierę w Polsce, o tyle Quo vadis było bardzo popularne także w innych krajach. Sienkiewicz w 1910 roku otrzymał także Nagrodę Nobla za „za wybitne osiągnięcia w dziedzinie epiki i rzadko spotykany geniusz, który wcielił w siebie ducha narodu”. Jedną z jego ostatnich powieści było W pustyni i w puszczy.
